Waterperry Gardens to ogrody przesiąknięte historią ze słynną klasyczną rabatą, gdzie w 1930 roku Beatrix Havergal założyła szkołę ogrodniczą dla kobiet. Początkowo uprawiano tutaj rośliny użytkowe, a kobiety uczyły się jak je uprawiać. Szkoła istniała do 1975 roku, a w 1986 roku w tym nieformalnym ogrodzie zaprojektowano niewielki ogród formalny, zamknięty w cisowych żywopłotach. Ramy tego ogrodu są starannie cięte co roku, a wejście zwieńcza ostra bramka.

Formalny ogród łączy różne okresy historyczne od czasów Tudorów aż do dnia dzisiejszego. Składa się z tradycyjnych żywopłotów węzłowych, bukszpanowych topiarów i leczniczego ogrodu ziołowego, którego centralnym punktem jest piękny pomnik dziewczyny z lampą, tzw. "Lampa Mądrości", którą wyrzeźbił Nathan David.

Wejście do ogrodu formalnego podkreślają niebieskie plamy Salvia nemorosa i Nepeta faassenii z kolorowym towarzystwem łubinów. Mijamy łuk z cisa i naszym oczom ukazuje się baldachim z wisterii. W momencie naszej wizyty niestety już przekwitła, ale wyobraźcie sobie ten delikatny zapach i wprost "kapiące" grona fioletowych i białych kwiatów?

Następnie zwracamy uwagę na niebieską rzeźbę - postać dziewczyny, która trzyma w dłoniach płonący znicz. Cokół z rzeźbą jest umieszczony na prostokątnym, żwirowym placyku z posadzonymi ostnicami (Stipa tenuissima) o delikatnym, "mgiełkowatym" wyglądzie. Nadaje to postaci niesłychanej lekkości, że aż wydaje się jakby płynęła.

Z tyłu, za postacią, w centrum ogrodu widać kolorowy żywopłot węzłowy, a za nim pergolę - altankę porośniętą winoroślą i pnącymi różami. Żywopłoty wykonane są z bukszpanów i czerwonych berberysów, a poszczególne pola wypełniają kolorowe liście szałwii lekarskich. Muszę przyznać, że ten żywopłot zainspirował mnie i w aktualnym projekcie, który realizujemy, pomysł ten został wykorzystany. Nigdy takiego żywopłotu nie robiłam, czas więc na eksperymenty.

Boki ogrodu z każdej strony to symetrycznie posadzone stożki, rosnące w środku bukszpanowego żywopłotu. Za nimi, w stronę cisa widać kępy wysokich bylin, m.in. irysy, róże, orliki, bergenie, parzydła leśne, bodziszki, dziewanny, dzwonki, chabry, jarzmianki, złocienie maruny, mydlnice lekarskie i kosmosy. Lista gatunków jest spora.

Kolorystyka delikatna - różowy, fioletowy, biały i niebieski. Do tego dochodzą wyraziste barwy berberysu w żywopłocie i fioletowo-srebrne liście Salvia officinalis.

Ogród węzłowy odzwierciedla sposoby sadzenia roślin, praktykowane przez wieki, od czasów Tudorów aż do czasów współczesnych, w tym ze znaczącym wykorzystaniem roślin leczniczych. Tutaj rabaty ziołowe podkreśla biała lawenda.

W ogrodzie znajdują się romantyczne miejsca do siedzenia, pokryte wisterią, zarówno we fioletowym, tradycyjnym kolorze, jak i białym. Inne rośliny to m.in. Vitis purpurea, Philadelphus "Belle Etoile", Choisya ternata, Rosa gallica "Officinalis" zwana "różą aptekarzy" i Rosa mundi, zwana "różą wiatrów". Po bokach ogrodu, pod żywopłotem z cisa, rozstawiono delikatne, białe ławki, wykonane z metalowych taśm. Nawierzchnie wykonane są ze starych cegieł, a pomiędzy roślinami wysypano żwir.

Ogród pokazuje jak w projektowaniu ogrodów wykorzystywać kwiaty, bawić się kolorem, fakturą liści, łodyg oraz owoców jesienią. Dodatkowym atutem są pachnące róże, jaśminowce i wisteria, które przepełniają ogród przyjemną wonią w słoneczne dni.

Fot. Danuta Młoźniak - Gardenarium