Paphiopedilum to jeden z najlepszych rodzajów orchidei do uprawy w sztucznym oświetleniu. Są wspaniałymi storczykami domowymi, z długotrwałymi i efektownymi kwiatami na swoich eleganckich łodygach.

Paphiopedilum są ciekawymi roślinami w niezliczonej ilości kolorów. Ich kwiaty mogą być białe, bordowe, żółte, czerwone, różowe, zielone i nowe - w mało znanym kolorze głębokiej czerwieni, prawie czarne. Wiele z nich ma włosy, brodawki, paski i inne oznakowania, które wpływają na bardzo ciekawy wygląd. Istnieje także grupa o cętkowanych liściach.

Kwiaty otwierają się pojedynczo i kolejne tworzą po kilku dniach tak, że kwitnienie może trwać 2-3 miesiące.

Storczyki Paphiopedilum rosną głównie na lądzie, ale istnieje również kilka epifitów. W ich naturalnym środowisku rosną w próchnicznych, dobrze odsączonych szczelinach i na wapiennych skałach. Nie mają pseudobulw, jak wiele innych storczyków, a składniki odżywcze gromadzą w liściach.

Podłoże

Storczyki Paphiopedilum są łatwe w uprawie i bardzo satysfakcjonujące, jeśli zachowamy kilka prostych zasad postępowania. Najważniejsze jest podłoże zawierające kawałki kory, mchu torfowca, włókna paproci, żwir, kulki gliniane, a nawet łupiny orzechów. Taki skład pozwoli na szybkie odprowadzanie wody. Jeśli temperatura oscyluje wokół niższych wartości, należy zastosować kawałki kory i perlit. Zwykła ziemia ogrodowa lub kompost nie nadaje się. Kluczem do sukcesu jest utrzymanie dobrego systemu korzeniowego.

Podlewanie

W ich naturalnym środowisku, w klimacie monsunowym, są podlewane na bieżąco w godzinach popołudniowych. Te storczyki nie znoszą jednak "mieć nóg w wodzie". Dlatego tak lubią rosnąć w różnych załomach skalnych, gdzie woda jest natychmiast odprowadzana, a korzenie szybko osuszane. Jeśli to się nie stanie - będą gnić. W uprawie domowej powinno się przelewać korzenie co 7-10 dni, lub zanurzać je w pojemniku z przegotowaną, odstałą wodą najlepiej wcześnie rano, a następnie pozwolić na swobodne odcieknięcie wody. Korzenie powinny przeschnąć w ciągu dnia. Niektórzy hobbyści ustawiają swoje storczyki na tacach z keramzytem, co daje możliwość cyrkulacji powietrza od dołu.

Zamgławianie i temperatura

Zamgławianie roślin roślin nie jest to konieczne, ale może być korzystne w godzinach porannych, podczas ciepłych dni. Optymalna temperatura uprawy wynosi 14 - 28° C. Gatunki o ciemnozielonych liściach wymagają niższej temperatury, a te o marmurkowych smugach wyższej.

Światło

Sabotki kochają rozproszone światło i mogą być uprawiane zarówno w szklarni, domowej oranżerii, jak i w pokoju. Ważne jest, aby rośliny umieścić w pobliżu słonecznego okna, ponieważ potrzebują podobnie jak Cattleya, Cymbidium i Vanda dobrego, ale rozproszonego światła. Zbyt duże ilości słońca są niewskazane, gdyż mogą przypalać liście. Należy też unikać miejsc z przeciągami. Zimą należy je przechowywać w dobrze oświetlonym stanowisku, na wschodnim lub zachodnim oknie. Dopuszczalna jest też uprawa pod świetlówkami.

Nawożenie

Nawożenie tych storczyków może się odbywać regularnie, częściej latem (co 2 tygodnie) a rzadziej zimą, ale wyłącznie przy użyciu słabych nawozów. Czasem trzeba go przepłukać wodą. Najlepiej, aby były to nawozy przeznaczone specjalnie dla storczyków. Wysokie stężenie jest szkodliwe.

Choroby i szkodniki

Problemy występują głównie na skutek niewłaściwej uprawy. Najgroźniejszą jest choroba bakteryjna o nazwie Erwinia. Objawy to brązowa zgnilizna w okolicy wierzchołka rośliny, prowadząca do zamierania roślin. Powoduje ją nadmierne podlewanie. Należy przesadzić roślinę i kontrolować stan korzeni i podłoża.

U storczyków mogą też wystąpić na liściach mszyce wełniste. Dobrym sposobem jest posypanie okazów sproszkowanym cynamonem. Walka mechaniczna w postaci zdejmowania lub zeskrobywania szkodników jest mało skuteczna. W przypadku mocnego ataku tych mszyc należy stosować walkę chemiczną.

Przesadzanie

Przesadzamy po zakończeniu kwitnienia. Nie dzielimy roślin na małe kawałki, a odrywamy ostrożnie większe skupiska, które będą produkować więcej nowych przyrostów, a tym samym więcej kwiatów. Rośliny umieszczamy w jak najmniejszym pojemniku, proporcjonalnym do wielkości bryły korzeniowej. Przesadzanie będzie działać jako środek pobudzający do nowego wzrostu.

Rozmnażanie

Znane są przypadki rozmnażania sabotków przez nasiona (bardzo długo kiełkują) lub przez podział. Hodowla tkankowa okazała się w przypadku tych storczyków nieskuteczna. Przez to ich ceny są dużo wyższe niż innych rodzajów rozmnażanych sposobem "in vitro".

Zapraszamy do prezentowania swoich okazów na Forum w wątkach o storczykach

Fot. Danuta Młoźniak - Gardenarium