W naszych warunkach klimatycznych ambrowiec amerykański wyrasta podobno w niewysokie drzewo. Przepięknie przebarwia się jesienią. Niestety w młodości jest wrażliwy na niskie temperatury, więc trzeba go dobrze zabezpieczyć na zimę.

Najpierw rośnie prosto do góry, do słońca - jak brzoza - strzeliście. Potem się rozgałęzia jak kasztanowiec, lipa, może korkowiec amurski. Zawsze przepięknie przebarwia jak klony kanadyjskie. Z czasem jego kora zaciekawia chropowatością i obronną szorstkością. Balsamicznie pachnie. Taki jest Liquidambar styraciflua.

Lubi glebę słoneczną, żyzną, wilgotną, chyba lekko gliniastą.

liście maja podobny wygląd jak liście klona to jest niesamowite i ten jaskrawoczerwony kolor cudo samo w sobie.

Uroda ambrowca jesienią



Pokrój drzewa




Liście

Danusiu czy ten okaz fotografowałaś w Polsce? Jestem ciekawa jak z zimowaniem tego drzewa, bo na internecie straszą brakiem odporności na niskie temperatury.

Piękne kolory

ell napisał(a)

Danusiu czy ten okaz fotografowałaś w Polsce? Jestem ciekawa jak z zimowaniem tego drzewa, bo na internecie straszą brakiem odporności na niskie temperatury.

Ten okaz akurat w Holandii, ale w Warszawie rosną po drodze jak jadę pienne, kuliste ambrowce i nie marzną. A dla odmiany obok robinie Umbraculifera pomarzły jednostronnie od strony wiatru

Zaryzykuję i nie będę okrywać, bo generalnie stawiam na rośliny, które poradzą sobie w naszym klimacie.
Dziękuję za informację.

Ela, okryj, przez pierwsze lata trzeba okrywać, potem sobie poradzi, jak będzie miało gruby pień. Szkoda byłoby. Najgorsze są przeciągi dla niego.

Młodego okryj, kopczyk i włóknina co najmniej.