cały czas jesteśmy w grządkach






po tych ścieżkach chodziło się jak po gąbce i rabaty tez były wyściółkowane

to w zasadzie koniec wycieczki, wychodzimy niespiesznie, szukamy szkółki bo nie wiedzieliśmy że już nie ma



jakoś trudno nam było opuścić ten ogród więc kręcimy się

I w tym momencie podchodzi do nas Anija /musiała nas mieć na oku wcześniej bo byliśmy chyba najdłużej/ , powiedziała że już szkółki nie prowadzą bo po prostu nie wyrabiali i zaprosiła nas na spacer wokół domu a w zasadzie pod dom

z wrażenia przestałam robić fotki i zauważyłam że spod domu jest piękny widok na tą trawiastą część którą oglądaliśmy detalicznie
jedyna fotka jaką zrobiłam



i jeszcze znów stipa w kostce



Nie bardzo wiedziałam co ona nam chciała pokazać prowadząc nas pod samym domem wkoło - teraz chyba już wiem
albo tak mi się wydaje

mniejsza z tym trzasłam fotkę trzęsącą się ręką i z walącym sercem i przy usilnym namawianiu mnie przez koleżankę

chyba rozumiecie



z dedykacją dla wszystkich miłośników stylu Pita Oudolfa

pozdrawiam

Cudowny ogród! Dziękuję, Mireczko! Najbardziej mi się zawiesił w oku przetacznkowiec!

Wow. Ostatnia fotka !!! Unikatowa
Dziękuję Mirko za oprowadzenie po tak cudownym ogrodzie i taką fajną opowieść

dzięki Miro cudowna wyprawę mieliście bylinowo-trawiasty raj ...i wszędzie bodziszki

mira napisał(a)

a teraz przechodzimy do "grządek" z bylinamy - długie prostokaty, odniosłam ważenie że to była doświadczalnia Pieta

Mira, dziękuję bardzo (ściskam mocno) za tak piękne zdjęcia i adekwatny komentarz.

I tak mam pytanie o te bryły drzew po prawej? Co to? Buki?
Mam 3 buki 'Zlatia' i marzę o takiej formie dla nich.

Czekałam, czekałam i się doczekałam Dziękuję Mirko, że się podzieliłaś swoimi zdjęciami i przeżyciami. Teraz dużo przemyśleń przede mną. Pewnie nie raz wrócę do tego wątku