Trochę mnie nie było
Cebule jak czytam rosną, zegar wisi, a że nie tam gdzie powinien, a może zmienisz zdanie, chłop się stara, ja bym Mu odpuściła....
Żelazna jesteś Irenko

Ja dwa ostatnie dni z piłą w ręku...ależ się bałam, mysląc bez ustanku o Tobie.
No ale jakoś się udało, a morwa w kawałkach, poszła na wianuszki, bo te jej witki są wyjątkowo elastyczne.

Ściskam Szanowną Panią Wirtualnie i cieszę się, żeś niezmiennie niepokonana

Poczytałam i niespecjalnie pochwalam roboty ogródkowe, jeszcze się zdążysz narobic jak bedziesz zdrowa a teraz oszczedzaj rękę.Zegar też bym przewiesiła jeśli godziny nie widac.Pozdrówka.

Irenko...niemożliwa jesteś...klapsior będzie!!!

Ireno doigrasz się z tą ręka. Musisz, nie możesz, ale musisz ją oszczędzać.....

Ja bym Ci powiedziała.... Irena do domu...ale wiem, że to na nic...cieszę się, że zdrowie powraca

Irenko, coś ostatnio wypadki chodzą po ludziach. Mój M zranił się łopatą, na szczęście nie groźnie. Ale tyle tą łopatą się napracował Na szczęście nie groźnie, ale jak to facet - nabiadolił okropnie. Mur zarośnięty dzikim winogronem cudnie wygląda, też bym taki chciała

Irenko, a Ty uwieczniłaś już tę biedną rękę? Dla potomnych, żeby było co ku przestrodze wnukom opowiadać!)

Irenko, przesadzasz z tym forsowaniem...

Mój M też ranny i tyż biadoli.Pozdrawiam serdecznie ale nie przesadzaj z tą pracą. .