Kordina napisał(a)

Fajne są takie spotkania po latach, sama byłam organizatorką kilku najważniejsze, żeby się rozpoznać

Hahaha zachodzi obawa czy się rozpoznamy, nie widziałyśmy się pięć lat

Jak tylko 5 lat to jest nadzieja że się rozpoznacie. Po 50. latach marnie to widziałam . Mnie zdarza się być zagadniętą na rodzinnym cmentarzu. Nijak nie jestem w stanie rozpoznać kto też mnie aktualnie zagaduje . Wyemigrowałam stamtąd w wieku 18 lat, jakoś inaczej wtedy wszyscy wyglądaliśmy .

Tak to tyle lat minęło