No właśnie te ceny. Ale jak ktoś ma cierpliwość to może sobie podobne wyhodować. Lubię kaliny, jest sporo fajnych odmian. Mam jeszcze kalinę Watanabe.

Dla Ani ajki aktualny stan mojej ułudki







Tu widać jak się rozłazi. W tym miejscu mi to nie przeszkadza.

Zadoniczkowałaś się, ale za to będziesz miała świeże truskawki prosto z doniczki na tarasie
Wyobraź sobie - siedzisz na leżaczku i zjadasz truskawki z krzaczka Ja to widzę

Vita, doczytałam. W artykule jest zdjęcie właśnie takiego "owocnika/ nasiennika czy jak to zwać. Pisze ogrodniczka (hodowca cyklamenów) że łodyżka zwija się w spiralkę, całość kładzie się na ziemi. W otoczce nasion jest substancja przywabiająca mrówki, które roznoszą nasiona.
Tym moim za dokładnie się nie przyglądałam, widzę siewki, były spiralki. Na logikę nawet jak łodyżka się nie zwinie to nasiona po dojrzeniu powinny wypaść na ziemię. A może mrówki tobie rozniosły?

Ewa, wybrałam delikatniejsze epimedia (niveum i jakieś nn) zanikające na zimę bo wiem że że są epimedia potwory. Będę obserwować i ewentualnie ratować . U ciebie w jakim towarzystwie rosną? Znalazłaś jakiś sposób? Tę kalinę chyba właśnie ty mi podpowiedziałaś.
Z ciemiernikiem zrobię tak jak mi radzisz, to samo mówiła Vita że się wysieje.
Dziękuję za zdjęcia z ogrodu niemieckiego. W której części Niemiec ten ogród? Znalazłam artykuł w GartenFlora ze szkółki Schoebel (chyba land Niedersachsen).

Wczoraj i dzisiaj piękną mamy pogodę, około 20 st. ale na horyzoncie kolejne ochłodzenie.
Święta obchodzę bardzo skromnie, wystarcza mi wiosenna pogoda i kwiaty w ogrodzie.
Wczoraj przy okazji odwiedzin u rodziny zaliczyłam spacer po lesie w okolicach Kartuz. Pamiętam to miejsce z dawnych lat, zszokowana byłam widokiem niebieskiej skarpy przy szosie. Nie wiedziałam co to jest ale szukałam i znalazłam odpowiedź: przylaszczki. Takiego efektu jak wtedy już nie ma ale na obrzeżach lasu nadal sporo przylaszczek kwitnie. Niektóre kępy bardzo rozrośnięte. Towarzyszyły im zawilce. Widok warty spaceru, po drugiej stronie szosy jest jezioro jako dodatkowa atrakcja.

Wczoraj i dzisiaj piękną mamy pogodę, około 20 st. ale na horyzoncie kolejne ochłodzenie.
Święta obchodzę bardzo skromnie, wystarcza mi wiosenna pogoda i kwiaty w ogrodzie.
Wczoraj przy okazji odwiedzin u rodziny zaliczyłam spacer po lesie w okolicach Kartuz. Pamiętam to miejsce z dawnych lat, zszokowana byłam widokiem niebieskiej skarpy przy szosie. Nie wiedziałam co to jest ale szukałam i znalazłam odpowiedź: przylaszczki. Takiego efektu jak wtedy już nie ma ale na obrzeżach lasu nadal sporo przylaszczek kwitnie. Niektóre kępy bardzo rozrośnięte. Towarzyszyły im zawilce. Widok warty spaceru, po drugiej stronie szosy jest jezioro jako dodatkowa atrakcja.


W naturze różowe przylaszczki też istnieją, są rzadsze niż niebieskie, ale gdzie niegdzie można je dostrzec. To była spora kępa.