Dziękuję za ciepłe przywitanie, do tak pięknej rabaty to mi daleko i długo...
Cały czas przeglądam Twój wątek i nie mogę wyjść z podziwu odnośnie umiejętności wykorzystania konarów. Kasiu, nie mogę sobie podarować, że ze mnie taka pierdoła. Mieszkam nad morzem i nie przyszło mi do głowy, żeby coś z plaży przytaskać... wstyd

Eluś spokojnie, sama widzisz od jakiego "cuda" ja zaczynałam . Choć wtedy z efektu byłam zadowolona . Na szczęście Ogrodowisko swoje robi i okazuje się, że jednak da się lepiej . Cierpliwości i będzie miodzio, zobaczysz . A nadmorskie konary i patyki są najpiękniejsze na świecie . To moja tegoroczna zdobycz

malutkie też się przydają. Robię z nich np. takie rzeczy .

Bez komentarza... to jest za....ste.
Jutro, nie- nie jutro, jutro idę do pracy, ale sobota będzie pod hasłem morze, plaża pies i ja
Oczywiście, jak możesz popatrzeć na moje ogrodowanie - będe wdzięczna

Bez komentarza... to jest za....ste.
Jutro, nie- nie jutro, jutro idę do pracy, ale sobota będzie pod hasłem morze, plaża pies i ja
Oczywiście, jak możesz popatrzeć na moje ogrodowanie - będe wdzięczna

Nieważne, już tak jestem zaczarowana, że tylko buziak księcia może z mojego ropuchowego ogrodu zrobić piękną działkoksiężniczkę. A przecież u Ciebie takich książątek - rarytasiątek nie brakuje. Jak będzie trzeba to pożyczymy skrzata Władysława od Kasi

Ela, jakie to cudowne, że zabierasz psa i raz dwa jesteś na plaży . Mi schodzi ciut dłużej . Teraz znajdziesz pewnie prawdziwe skarby, bo turystów brak i takich waryjotów jak ja . Twój wątek już zaznaczyłam i będę kibicować. Czekaj, poszukam foty z jakimi skarbami kiedyś z plaży wracałam .

o skrzacie doczytałam, że nie Twój Ci on, ale widziałaś go przypadkiem, czy jest sąsiada? To zdjęcie też miałam przyjemność zobaczyć. Tak nawiązując do targania... do mojej sąsiadki co roku przyjeżdżają wnuki z Legnicy. Najstarszy wnuk (ok. 15 lat) co roku wywozi stąd jakieś konary. Zastanawiałam się z mężem o co chodzi. Pierwsze lata - ok. Może do szkoły jako pamiątka z wakacji? Kolejne lata niepokoiły nas coraz bardziej - taki stary a gałęzie wiezie na koniec świata. Widzisz, potrzebna była znajomość z Tobą, żeby zrozumieć i nie oczerniać innych.
Teraz pewnie mnie sąsiedzi obgadują, bo prawie codziennie wracam do domu jak nie z kamieniem to z kostka brukową lub cegłą. Niezły ze mnie wariat!