Ostatnie spojrzenie na ogród.

Uroczy domek.

Furtka zamknięta.
Pora wracać...


Dziękuję za zaproszenie

Powoli zapada zmierzch.

Wracamy na dół, widoki niesamowite...

a na górze... mieszkają róże Piękne, pachnące.


Schodząc w dół kolejna róża, ogromna!

Z wejściem do środka Ciekawe, kto tam mieszka Trawa tam mocno udeptana...

Coraz wyżej... zatopiony w łące sielski brzeziniak.

Przyszłe gwiazdy...

I mój tegoroczny zachwyt... łubiny. Są przepiękne i podobno same tak się wysiały... Takie czary tylko w Szmaragdowej

Ogromne piwonie.

Kolejne makowe rabatki

Kolejne detale duże i małe...

Altana znika wśród roślin, na pierwszy plan wysuwa się nowy stolik z poidełkiem i uroczymi ptaszkami. Każdy detal cudownie dopieszczony.

Za liliowcami nie przepadam, jednak ten ogromny łan robi wrażenie. Jest śliczny.
Kolejne maki ładnie komponują się z bordowymi drzewami, które niesamowicie już wyrosły i przykuwają wzrok.

Te niebieskości przyjechały z ... rowu pod Wojsławicami Urocze!


Nawet zwykła mata na płocie zawieszona jest tak lekko i malowniczo... Jak oni to robią ?


Oczko a raczej jezioro po remoncie wygląda perfekcyjnie. Niestety zabrakło czasu, aby przysiąść choć na chwilkę.


Te ptaki są przepiękne. Podobnie jak duet a w zasadzie trio miskanta ML, niezapominajek i ogromnych kwiatów białego clematisa.

Studnia zatopiona w jednej z łączek. Dominują tu kwiaty białe i niebieskie.

Nie wiedziałam, że facelia ma tak uroczy kształt.

Druga łączka przykuwa wzrok makami.

Kolejny uroczy zakątek, wjazd na ogród główny. Sielskości dodają krajobrazy za płotem.


Nad rowem wszystko rośnie jak na drożdżach. Hosty ogromne wkrótce skryją całą matę. W tle uroczy mostek.


Pod brzozami ławeczka, inspekt i skrzynie z truskawkami. Można przysiąść z pysznym deserem pod ręką i widokiem na cały ogród

Na podwórku magiczne przejście pod wierzbą. W tle jeden z wielu stolików i alejka... na tę chwilę orlikowa.


Kadry z podwórka, dosłownie kilka bo ogród główny wzywa i kusi

Sylwia i Wojtek mają niesamowity dar tworzenia. To urocze oczko powstało niedawno a wygląda jakby stało tu lata całe, tak cudownie już obrośnięte.

Spontaniczny spacer po Szmaragdowej Dolinie... dwie godziny to zdecydowanie za krótko by dostrzec wszystkie drobiazgi tego pięknego miejsca. Niestety żadne też zdjęcie nie odda klimatu ciszy i spokoju, przerywanej jedynie śpiewem ptaków. Zostawiam Wam kilka kadrów z tego uroczego miejsca Dziękuję Gospodarzom za zaproszenie

Przy wjeździe pierwsze drzewo jest ogromne. A budki urocze.


Nowa deska równie piękna jak stara.


Wzdłuż ściany powstaje cienista rabata. Przy furtce wita clematis.