makkasia napisał(a)

Ach jo!!!

katel napisał(a)

Folia nie przepuszcza powietrza, nie owijamy nią żadnych roślin bo mogą się rozchorować lub zapleśnieć.

Lilio czy chcesz mieć magnolię w formie drzewka czy krzewu to Twòj wybór. Jeśli chodzi o porę cięcia magnolii to różne są opinie ja tnę w czerwcu.

Magnolia stellata u mnie jest cięta od 5 lat, zawsze w czerwcu, kiedy ma młode już dość duże przyrosty. Ograniczam w ten sposób jej wzrost w górę, aby nie zasłaniała okna. Znosi to dzielnie i jak widać kwitnie niezawodnie.Nie okrywam jej niczym, innych moich magnolii też nie. Najnowszy nabytek Sunrise ( na drugim zdjęciu) tylko przez 1-szy rok osłoniłam świerkowymi gałęziami, a Lubelszczyzna nie jest ciepłym rejonem. Uważam, że folia to najgorsze rozwiązanie

Ale trafiłam Gratulacje Iwcia

Kochani jestem cały czas nigdzie nie wyjechałam ale jak to Przemek napisał trochę w zaświatach przebywam. Jestem na forum codziennie przez kilkanaście minut i odwiedzam Was pędzikiem
Makowo zarośnięte i na wpół żywe ale daje radę chociaż róże straszliwie chorują,
Wczoraj zamówiłam nowe róże ale gdzie je posadzę ??? jeszcze nie wiem
Dzisiaj posadziłam graby z donic, które mają być w przyszłości niewielkim ekranem. Zrobiłam też kilka zdjęć ale kiepskie jakieś - z tego zakręcenia nawet nie umiem "obiektywnie" spojrzec na Makowo

hanka_andrus napisał(a)

A nie lepiej te dziczkę brzozową wyciąć. Szkoda drzewka.

Haniu tak myślałam, dziczka jest tak sama jak reszta drzewa i rośnie jak drzewo z jednym pniem... jak ja wytnę to zostanie się dolny poziom gałązek ... tragicznie to będzie wyglądać.

Podziwiam twoje grzybobranie U nas w lesie sucho.. dzień deszcz to mało.. grzybów nie ma.

Dla Ciebie moja najpiękniejsza dalia Foto nie oddaje jej urody. Mam nadzieję, że uda mi się ja przezimować..

Tu już trochę po ciemku ale nastrojowo

bozga napisał(a)

Moja duma i obiekt westchnień przechodniów

WOW cudowne nic dziwnego że każdy do nich wzdycha

Mysza napisał(a)

Gosiu co to jest ta duża zielona kula koło trampoliny?

Ewa777 napisał(a)

Śliczne masz róże i zawilce Zresztą, co Ty masz brzydkiego???

Ewuś. mam.. mam.. chodzę i patrzę co znów zmienić ..

To do zmiany koniecznie.. ale widać Pashminę jaki ładny krzaczek Kolor tu nei pasuje, ale nie miałam gdzie jej dać.. a inna róża mi padła.. z kupowanych w donicze !!! I to jedyna róża jaka u mnie padła z 60-80??? Liczyłam ile mam róż i znów nie pamiętam..

Gardener27 napisał(a)

Hahahah Jak bukietowa jesienią

Mniej więcej ten odcień Dzięki, że zaglądasz a Twój wątek jest trudny do ogarnięcia, post za postem, facet ogrodnik robi jednak wrażenie

GRATKI 300

Madzenka napisał(a)

Mam nadzieje, ze cie nie zalało bo na górce mieszkasz....

Po takiej suszy ten dzień deszczu to pikuś.. na ulicach problem, bo studzienki nie nadążają zbierać wody, ale w gruncie tragedii nie ma. Pod krzewami typu tuje, rododendrony rano było jeszcze tak sucho, że ziemia nawet nie byłą z wierzchu zwilżona.. W zień sobie mży spokojnie... i niech tak jeszcze posiąpi.

Focie sprzed deszczu... brzoza do out.. miała być niska o pokroju płączącym.. wybiła z podkładki i uciekła w górę.. posadzę identyczną, tylko już upilnuję pokroju

olga80 napisał(a)

uwielbiam Twoje hortki !!!!

Bardzo się cieszę Przekażę im wyrazy uwielbienia

cd

gabriela_krajewska napisał(a)

Jolu - espeszli for ju

Tu jeszcze dwa lata temu roślinki były małe

Wow!! Dzięki za espeszli Ale to zdjęcie to jest ekstra, tutaj dopiero widać jaka potęga ten Twój ogród, i jak ładnie wokół z tymi dużymi już, zielonymi drzewami.

Gabisia... nie wiem co Ci doradzić, ale chyba bym się nie spieszyła z wywalaniem kosodrzewiny. Ładna już jest, no i zimozielona... Wręcz mi się nasuwa, żeby dosadzić jeszcze dwie wzdłuż kostki. Ale wiesz.. ja jestem "szpalerowa", więc to takie moje zwichnięcie Kosodrzewinę można chyba trzymać w ryzach cięciem?? Przy samym chodniku możnaby dać np. rozlenice, która ładnie się rozkłada, i by się tak "wylewała" na kostkę. Byłoby zwiewnie A na linii trawnika i rabaty .. wrzosy?? Pasują do kosodrzewiny. A w rogu mógłby być np. miskant variegatus, widziałam go gdzieś w duecie z kosodrzewiną, pięknie wyglądał.. A na lewo od niego rozchodniki w brązowych trawach, co wyżej pokazałaś.

Bukszpanowe kulki i stożki .. wiadomo O. klasyka, ale tu wokół bardziej leśne klimaty widzę, niż formalne.

O matko!!.. nie bredzę więcej! Cokolwiek zrobisz - będzie najpiękniejsze, bo Twoje Całuski Kochana i nie cytuj tego, to za chwilę wywalimy jak sobie przeczytasz

ogród tuż przed zmierzchem - dziś

Moja duma i obiekt westchnień przechodniów

Dzisiejszy zachód

ja znam taka:

Bajka o Jablonce

W sadzie na skraju wsi rosly drzewa owocowe: jablonie, grusze, sliwy i czeresnie. W samym srodku tego sadu pewnego dnia gospodarz zasadzil jablonke. Najpierw wykopal duzy dol, potem nalal do tego dolu wody, wsadzil tam drzewko i przysypal jego korzenie ziemia i codziennie ja podlewal. Jablonce bardzo podobalo sie w sadzie. Dookola rosly piekne biale stokrotki, motyle przysiadaly na nich i machaly skrzydlami. Inne drzewa wygladaly pieknie w jesiennych lisciach. Czasami do ogrodu przychodzily dzieci, nazbierac owocow. A noca cale niebo skrzylo sie od gwiazd. Te gwiazdy to bylo najpiekniejsze co jablonka w swoim krotkim zyciu widziala. Takie piekne migocace punkciki. "Ach jak fajnie by bylo miec taka gwiazde tylko dla siebie" pomyslala jablonka, "powiesilabym ja na mojej galazce i moglabym sie jej przygladac tez w dzien i wszyscy by ja podziwiali". Jablonka postanowila zerwac sobie jedna gwiazde z nieba. Wyciagnela swoje galazki, wysoko, wysoko, ale niestety, byly za ktorkie i nie udalo jej sie dosiegnac do nieba. Od tej pory jablonka stala smutna i jedyne o czym myslala to byly gwiazdy.

Pewnego dnia po ogrodzie przechadzal sie Bog. Kiedy zobaczyl, ze mloda jablonka jest bardzo smutno od razu do niej podbiegl. "Co sie stalo? Dlaczego jestes taka smutna?" spytal Bog. "Tak bardzo bym chciala miec taka piekna migoczaca gwiazdke w moich galazkach a jestem za mala i nie moge dosiegnac do nieba, by sobie jedna zerwac". "Kiedy minie zima i jak na wiosne jeszcze troche podrosniesz i zakwitniesz bialymi kwiatami, kiedy z tych kwiatow latem powstana male owoce, ktore beda coraz wieksze i wieksze i kiedy jesienia te owoce beda pieknymi czerwonymi jablkami wtedy dostaniesz ode mnie gwiazde" - obiecal Bog i na odchodnym poglaskal pieszczotliwie galazki jablonki.

Ach jak bardzo ucieszylo sie drzewko. Zakolysalo galazkami i ich szmer byl tej nocy najpiekniejsza muzyka jaka bylo slychac w ogrodzie. Cierpliwie czekala jablonka cala zime, kiedy bialy snieg przykryl sad. Kiedy przyszla wiosna serce jablonki zaczelo mocniej bic, najpierw wyrosly jej piekne zielone listki a potem kiedy pokryla sie bialymi kwiatami wiedziala, ze to juz juz za chwile dostanie od Boga gwiazde. Lato minelo bardzo szybko a kiedy przyszla jesien i jej galezie uginaly sie od wielkich czerwonych jablek wygladala kiedy wreszcie przyjdzie Bog z obiecana gwiazda. Mijaly dni, czesc owocow opadala na ziemie, zaczely tez opadac liscie, robilo sie coraz zimniej a Bog ne nadchodzil. Smutna i rozczarowana zwiesila swoje galazki.

Pewnej nocy Bog znow pojawil sie w ogrodzie.

Jablonka od razu zaczela machac galazkami by do nie przyszedl. "nie dostalam gwiazdy, wszystko zrobilam jak powiedziales i nic nie dostalam" poskarzyla sie smutnym glosem. "Juz dawno masz ja w sobie jablonko, jest w kazdym Twoim jablku."

Pokażę, jak w ciągu roku zmienił się mój skrawek ogrodu ( prawdę powiedziawszy nie mój tylko publiczny
Trawnik zlikwidowany z powodu trudności w koszeniu
Było

Jest ( wersja rozszerzona )