Trochę aktualności - rabata w lasku zyskała wreszcie stalową oprawę - Zuza, czuj się matką chrzestną, bo to Ty podrzuciłaś mi inspirację, jak można wykończyć podwyższoną rabatę Docelowo stal będzie rdzawa, już nawet zaczęła się pokrywać tlenkiem

Było:


Jest:







Muszę się jeszcze rozprawić z tą straszną słomianką - nie jest moja, jest po stronie sąsiadów i od dawna smętnie zwisa. Chcę ją zasłonić czymś nowym, może wikliną i puścić na to bluszcz.

O! Sierp, też mam taki po dziadku mojego męża, wisi na ściance i robi za ozdobę

Mam taki sierp, ale już mi łokci i nadgarstków szkoda. U nas idzie cięcie na dwie osoby ja trzymam trawy i odbieram na stertę , a Emuś goli piłą spalinową do cięcia drzewa. Idzie szybciutko, tyle, że głośno i potem trzeba zgrabić to co się rozsypie dookoła

U mnie podobnie ja u Ciebie. Ciepło i wiosna przychodzą później. Dopiero od tygodnia zaczęłam prace w ogrodzie. Traw jeszcze nie przycinałam.

To zdjęcie z listopada robi wrażenie, jaką ogromną pracę włożyłaś w swój kawałek ziemi
Gratulacje

No właśnie, a zrób proszę przy sprzyjającej pogodzie zdjęcie tego miejsca z takiego samego ujęcia pliss

Dokładnie
EM ma podobny, ja się nawet nie dotykam. Kupił też sobie taką małą składaną kosę

Trawy cięłam do niedawna nożyczkami , ale jak już nabrały masy, to nożycami akumulatorowymi.

Jolu pistia do misy to jeszcze za wcześnie. Moga być jeszcze w rozmnażali.i nie urosły do wysyłki.

Widok z tarasu do misy piękny.
Nie pamiętam czy ty masz w tej misie lilie wodna?

Też bym mogła w drugim Łasku zrobić jakieś rabaty, ale szkoda mi terenu. Grzyby w nim rosną maślaki i rydze.

A tak w ogóle to melduję, że w końcu udało mi się ogród posprzątać! HI HIP HURA!!!
18 worów odpadów wszelkich zebrałam. Część świątecznej soboty i cały poniedziałek spędziłam w krzakach. Potem we wtorek normalnie czułam każdy mięsień w rękach. Dziś jeszcze obcięłam katalpy - 3 godziny mi to zajęło ale jestem zadowolona z efektu. Nana standardowo ogłowiona ale i z lekka prześwietlona. Zauważyłam, że jak ma mniej liści/gałęzi to i grzyba nie łapie tak ochoczo. I ogólnie jest wtedy taka lżejsza w odbiorze wizualnym. Natomiast Aurea została bardzo mocno zredukowana. Przez ostatnie lata jej nie cięłam i nabrała takiego pękatego kształtu. Gałęzie każda w inną stronę, zacieniały już wszystko pod spodem. Teraz jest mega fajna, wysmukła. Mam nadzieję, że dzielnie zniesie takie dosyć radykalne cięcie bo teraz zostało jej dosłownie połowa. Nic, pożyjemy - zobaczymy efekty już w czerwcu.
Zdjęcia po cięciu pokażę jutro bo skończyłam jak zwykle po ciemku
A tak wyglądały przed fryzjerem


Bukszpanowe kule do wymiany. Zostaną na razie tylko dwa skrajne od płotu. Cała ta część z kamieniami na froncie będzie zmieniana a kamienie usuwane.

Wiaan, to jest ta część, gdzie rośnie hakuro samotne?
Kolor hiacyntu piękny! Dla mnie zapach zbyt intensywny, hiacynty tylko w ogrodzie .
Słaby węch po covidzie?

Witka - dzięki za "inspirujące"
tak, doceniam miejsce w którym mieszkam, jak chcę w Bieszczady, wystarczy, że wyjadę kawałek za miasto na Wysoczyznę Elbląską i Bażantarnię (Natura 2000), jak chcę na Mazury, wystarczy, że kawałeczek na Drużno podjadę (Obszary Chronionego Krajobrazu), Rezerwat przyrody Buki Wysoczyzny Elbląskiej, Rezerwat Kadyński Las, Piuropusznikowy Jar itp, itd. rezerwat ptactwa też blisko w kilku miejscach, nad rzekę Elbląg wystarczy do połowy miasta podjechać, przecina miasto na pół.
Moje miasto też lubię, jest w nim dużo zieleni, parków, bardzo mało miejsc obskurnych jak w wielu miastach, nawet na peryferiach. Moja rodzina zachwycona była. Blisko Krynica Morska (tam rodzina), ujście Wisły w Mikoszewie - bardzo lubię to miejsce szczególnie przed sezonem turystycznym.
Chyba muszę przestać z tym reklamowaniem miejsca, bo jeszcze mogłabym długo Teraz mieszkam za miastem, ale blisko bardzo.
Orchidee też poczuły wiosnę i zostały nagrodzone wyjściem na spacer i kąpielą w deszczówce, taki wypas




Ach, nie ma za co, wszyscy zaglądający się inspirują i piszą o tym
Notuję wszystkie wskazane prze Ciebie miejsca, z mapą Green Velo dotrę tam na pewno.
Piuropusznikowy Jar, już sama nazwa brzmi cudownie. Szkoda, że tylko tyle zareklamowałaś
Widzę, że masz też rękę do roślin doniczkowych, ja niestety tymi umiejętnościami nie mogę się pochwalić. Ba! orchidee! Podziwiam