Karolinko, kwiatek dla Ciebie

Taki oto stylowy stół z szufladą, pomalowany na czerwono, co o tym sądzicie? Można zaleźć na starociach i pomalować.

W szufladzie sekatory

A to podpatrzone w Holandii, ubrania sobie wiszą i kaloszki stoją, bo są po prostu ładne





A tutaj pomysłowa "szafa" na doniczki

Irenka zapytała, a ja pomyślałam że to dobry moment na założenie takiego wątku.

Dodatkowo jest ogłoszony konkurs

https://www.ogrodowisko.pl/artykuly/333-konkurs-dbamy-o-narzedzia-czyli-niezbednik-ogrodnika-zawsze-pod-reka

Pokazujcie więc jakie macie pomysły na ładne wyeksponowanie narzędzi, które nie muszą być zardzewiałe i leżeć w kącie zapomniane. Mogą stanowić przedmiot dumy każdego ogrodnika, który niczego nie musi szukać i wie gdzie co jest.

irena_milek napisał(a)

A teraz was podpytam, jak wy sobie radzicie z narzędziami, gdzie je chowacie, aby nie szpeciły, gdzie chowacie taczki....................a do tego kurtki roboczo - ogrodowe, kalosze i gumofilce oraz wszelkie zapasy ogrodowe i nieogrodowe?

Irenko, ja wyeksponowałam swoje śliczne i wyczyszczone narzędzia na specjalnej tablicy, marzyłam o takich narzędziach, żeby się ich nie wstydzić i nie musieć chować, a chwalić się nimi, bo są cudowne.

To dla mnie wielka duma posługiwać się tym, czym Geoff Hamilton, a to, że będę ich importerem, to nawet nie marzyłam, przeszłam wiele, żeby tego dokonać.

W Anglii jak jestem w ogrodzie, zawsze zwracam uwagę na zakamarki, kanciapy, schowki i szopy i widzę, że tam też narzędzia, ubrania, kalosze są powiedziałabym ozdobą, zwykłym miejscem nie do chowania, czymś zwyczajnym, bo tam wszyscy mają ładne narzędzia.

Dla nowych osób odwiedzających Twój wątek podaję link http://sklep.ogrodowisko.pl/

Natomiast 15 grudnia dopiero ma wejść nowa seria Gold Cut, to seria sekatorów i różnych nożyc do cięcia topiarów, oczywiście sprowadzę i sama się zaopatrzę w te cuda.

Moja ściana z narzędziami angielskimi Joseph Bentley plus kilka antyków upolowanych na Chelsea Flower Show.



a z boku sobie wiszą pozostałe narzędzia na specjalnych umocowaniach.

Odnośnie doniczek dzisiaj przyjechaly kopie elho do wsadzenia bambusów. Wykopię 3 szt i wylądują w donicach w ogrodzie zimowym na antresoli...

Są wielkie 58 cm, na zdjęciu nie widać. Kupione na allegro za 58 zł. Trochę się różnią od elho ale na elho w takim rozmiarze mnie nie stać.....

Czy zdjęcia znów do góry nogami??

Listopad nas w końcu ocuci gdy sypnie śniegiem i mrozem,
ja wtedy znów od nowa tę bajkę wam opowiem.

W bogactwie lisci i złota myśli plątają sie w glowie
czy jestem w realnym świecie?, ktoś może mi to powie.



Można się zapamiętac , jak Midas zmysły postradac,
zbierac to złoto , zagarniac , nawet do siebie gadac.......

Usłały dywan na ziemi ,lecz w górze ich nie brakuje,
cudowny las raz jeszcze po prostu cię czaruje.





Jasne i ciemne rudości, usłane z nich dywany,
świat stał się nierealny, swiat stał się zaczarowany.

Witam Was znowu moim ogrodem... A raczej przed ogrodem... Mam zamysł zrobić moje wejście do domu i nie mogę z tym dojść do ładu... Co zacznę, to coś mi przeszkadza... Już tyle razy zmieniałam te nasadzenia, że aż się dziwię, jak coś tam jeszcze rośnie...
Trzeba podsadzić roślinami pięć dużych, bo kilkumetrowych Jałowców... Już są trochę podcięte, bo brązowiały od dołu... Wysypałam trochę kamieni i brakło... Na chodnik proszę nie patrzeć, bo jest do wymiany (nie wiem jeszcze kiedy)... Powiedzcie, co myślicie, jak to zagospodarować...??? Dodam, że warunki bardzo specyficzne... Sucho, słońce do południa, późnym latem i jesienią, jeszcze krócej... Niby rośnie tam wszystko, ale muszę intensywnie podlewać, a i to nie zawsze daje efekt, bo duże drzewa skutecznie biorą co najlepsze, dla siebie...

Ważne ,żeby mimo upływu czasu duch w narodzie nie gasł,a jeszcze się rozżarzał!
I u Ciebie,Karolinko, niech ten duch z kupnem działki,czy bez dodatkowych arów,nie gasł,a był jeszcze bardziej zdecydowany!Masz pięknie,a będzie jeszcze wspanialej! na następne setki......małe co nieco!

Stoją w złoto ubrane, każdy się o tym przekona,
myślisz że to tronowa komnata faraona,
albo że legendarny król Midas pozamieniał
zieleń w prawdziwe złoto i sam w złocie skamieniał.







Lecą z góry na ziemię złote błyszczace monety
chcesz złapac ich choc trochę a to liście niestety.

Gratuluję 600

U mnie to już chyba standard, że gratulacje składam na pełną stronkę + 2 ....
Więc kwiatuszek, gratulacje i lecimy do kolejnej seteczki...

Mija lato gorące, jesien teraz przed nami.
Żegna sie letnie słońce z jesiennymi bukami.



Za cień i chłód dla ziemi da im prezent wspaniały,
wszystkie buki ze złota cudne suknie dostały.

hanka_andrus napisał(a)

Ludzie, ludzie! Irenka w budzie!
Przez męża nie eksmitowana,
dobrowolnie tam wlazła na kolanach!
I chociaż psie zdziwienie było ogromnie wielce,
polazła tam szukać narzędzia,
co zwie się,,widelcem".

Zostawiła je nieopatrznie na skraju rabaty,
A psia kleptomanka za widełki i do chaty!
Ale pomimo wspólnej penetracji
w budzie ich nie znaleziono do samej kolacji!

Ależ uciechę miałam gdy to oglądałam,
ze śmiechu mało się nie posikałam!
Dobrze ,że fotograf był czujny wielce
i uwiecznił Irenkę na tropie widelca!

Lecz kiedy nagle lato złą minę na twarz wdzieje
to pomiędzy bukami szalonym wiatrem wieje.
Wiatr miota rozwścieczony, kotłuje tą zielenią,
jak morze szumią buki, jak morze sie zielenią.



A gdy się uspokoi i deszcz drobny popada
ponad bukami na niebie już tęcza sie rozkłada.
Mieni sie kolorami wsparta o wielkie buki
tworząc nad pięknym lasem kolorów wszelkich łuki.

Kupiłam w OBI taką z leksza sfatygowaną donice ceramiczną (obdrapana, porysowana), oczywiście po przecenie sporej dlatego sie połasiłam



Muszę ją pomalować, planuję na szaro chyba albo w jakiś kolorek.

Widziałam dziś u Marzenki informację że ona te swoej białe tarasowe malowała jakimś spreyem, musze lecieć podpytać co i jak

Tymczasem wiosna w lato tak szybko się zmieniła
zielona gęstwa buków swój kolor przyciemniła.
Cień teraz jest potrzebny bo słońce mocno pali,
w cieniu schronią sie ludzie co kąt ten przygotowali.
Buk wszystkich tu ochroni zielnym parasolem,
cieniem miłym i chłodnym rozpostartym nad stołem.



Posiedziec w cieniu buka przyjemnośc to niemała
gdy wcześniej słoneczna kula za bardzo nas rozgrzała.
Wieczorem zmęczone słonko też zajrzy tu pod buka
bo ono też po pracy chwili wytchnienia szuka.
Usiadzie z nami chwilę, odsapnie sobie chwilkę,
posłucha śpiewu ptaków,zachwyci sie motylkiem.



Potem na horyzoncie zginie w mrocznej otchłani,
buki je pożegnają szumiacymi listkami.

A buki już zakwitły i sypią żółtym pyłkiem,
żółty jest ogród i trawa, żółte roślinki wszystkie,
żółte jeziorko, kamienie bo pyłku są pełne mieszki
by na jesieni wysypac brązowe pyszne orzeszki.

Poranne słonko wścibskie śle pierwsze swe promienie
pomiędzy wielkie drzewa, pomiedzy ich zielenie.
Ciekawe wielce słońce co słychac w bukowym lesie,
głosne bębnienie dzięcioła wciąż niesie się i niesie.





Ruch wielki i gwar wielki, ptaki sie uwijają
miękkimi roslinkami swe gniazdka wyścielają.
A kiedy młode ptaszki pokażą spragnione dzioby
nie ma nikogo w lesie kto by sie nie narobił.
I nie ma czasu na śpiewy, trzeba nosic robaki
bo młode żółte dzioby tak lubią te przysmaki.

Jeszcze taka o to ciekawostka bukszpan '"Fastigiata"