Witam serdecznie i proszę o identyfikację

.




.

tak Karolino, zaraz za perovskią jest Morning light...

i kilka fotek z dzisiejszego dnia...

labrador po kolacji...



kółka ( u góry warzywne) i skalniak - od strony pd


no i fragment ogrodu od strony pn



Trawkowo..

na tej swietnej kamiennej ławeczce w otoczeniu traw siedziałam sobie u Ciebie...

zimowity przepiękne
u mnie też wychodzą...



Trawkowo..

zaczynam mieć kosmate myśli ... i rozważam zdradę alejki z onymi powyżej ...



Lecę, bo widzę ruch na serialu.........
Muszę go przekopać.. tylko gdzie????? I kiedy najlepiej???



Aniu ładny ten tangucki powojnik, kwitnie cały sezon i jak inne już przekwitły praktycznie on cały czas w pełnej krasie, w tym roku sobie kupiłam też , ale mój jeszcze malutki

Lecę, bo widzę ruch na serialu.........
Muszę go przekopać.. tylko gdzie????? I kiedy najlepiej???




Słonko zaświeciło wiec szybko rekonesansik..... wiec by nie było zastoju na wątku... wiem, wiem powtarzam fotki....... kto nie chce niech nie patrzy ...

Trawki przetrwały dwie zimy...a teraz część wygniła..buuuuuuuu


Zimowity za aksamitkami.....hmmmmmm gdzieś je trza przekopac.... troszkę głupio to wygląda.. zestaw kolorów zgrzytnozębowy


Ale aksamitki z moich nasionek... proszę jak ładnie wyrosły....... ha, czasami coś mi sie uda ogrodowo zrobić poprawnie...ależ się pochwaliłam I za rok znów je tu posadzę


Aniu ładny ten tangucki powojnik, kwitnie cały sezon i jak inne już przekwitły praktycznie on cały czas w pełnej krasie, w tym roku sobie kupiłam też , ale mój jeszcze malutki

Trawkowo..

Trawkowo..

Danuś - specjalnie dla Ciebie - miło sobie znów odświeżyć tą historię I mam nadzieję, że Iza się nie obrazi, że odebrałem jej przeczytanie całego wątku przez Szefową - na chwilę obecną



Ania ... witaj ... no właśnie zaczynam dzień od ogrodowiska i kończę ... sęk w tym, że kończę zbyt późno ... a potem ... no właśnie ... publiczna kompromitacja ...

wczoraj podobnie jak i przedwczoraj ... i tak wiele razy ... pałętałam się pomiędzy wątkami szamotając się z obezwładniającą mnie labilnością emocjonalną ... żeby źle nie śnić (jakby na sny był czas po 2 w nocy) z głową w marzeniach dotrwałam do rana ... jakimś cudem pracę przetrwałam ... za to drogi do domu nie dźwignęłam ... od podstawówki miałam problem z drogą pomiędzy punktem A a punktem B ... szczęśliwie na maturze mogłam zdawać biologię (3 osoby zdające jakieś 3 razy tyle komisji ale przytomnie uznałam, że matmy nawet na tróję nie spiszę ) ... dwie dekady potem zmora dopadła mnie znowu ... stoję sobie i czekam na autobusik ... autobusik podjeżdża nie mój ale co tam 1 przystanek i dalej mam więcej możliwości ... po głowie galopują mi miskanty i 3 brzózki które niezdarnie próbuję osadzić w przestrzeni przedogródka ... wysiadam i miłe odczucie sukcesu bo faktycznie nadjeżdża taki autobusik który mi pasuje ... supcio ... dobiegam pare metrów dalej ... wsiadam ... już mam z tymi brzózkami dalej kombinować ale denerwuje mnie facet ... gapi sie na mnie i śmieje ... gupiii ... odwracam się ale jest coraz gorzej ... poczucie irracjonalnego deja vu mnie nie opuszcza ... gorzej zerkam a ten facet śmieje się już wprost do mnie i to całą gębą że tak powiem ... kilka osób jakby też ale nie wprost ... hmmm ... na rondzie sprawa stała się jasna ... wysiadłam i wsiadłam do tego samego autobusiku ... no cóż pozostało wysiąść z taką godnością na jaką w tej sytuacji mogłam sobie pozwolić ... i dziś może dla odmiany spać jak należy ...

a te brzózki to mi nie wejdą chyba jednak ...

Ania ... witaj ... no właśnie zaczynam dzień od ogrodowiska i kończę ... sęk w tym, że kończę zbyt późno ... a potem ... no właśnie ... publiczna kompromitacja ...

wczoraj podobnie jak i przedwczoraj ... i tak wiele razy ... pałętałam się pomiędzy wątkami szamotając się z obezwładniającą mnie labilnością emocjonalną ... żeby źle nie śnić (jakby na sny był czas po 2 w nocy) z głową w marzeniach dotrwałam do rana ... jakimś cudem pracę przetrwałam ... za to drogi do domu nie dźwignęłam ... od podstawówki miałam problem z drogą pomiędzy punktem A a punktem B ... szczęśliwie na maturze mogłam zdawać biologię (3 osoby zdające jakieś 3 razy tyle komisji ale przytomnie uznałam, że matmy nawet na tróję nie spiszę ) ... dwie dekady potem zmora dopadła mnie znowu ... stoję sobie i czekam na autobusik ... autobusik podjeżdża nie mój ale co tam 1 przystanek i dalej mam więcej możliwości ... po głowie galopują mi miskanty i 3 brzózki które niezdarnie próbuję osadzić w przestrzeni przedogródka ... wysiadam i miłe odczucie sukcesu bo faktycznie nadjeżdża taki autobusik który mi pasuje ... supcio ... dobiegam pare metrów dalej ... wsiadam ... już mam z tymi brzózkami dalej kombinować ale denerwuje mnie facet ... gapi sie na mnie i śmieje ... gupiii ... odwracam się ale jest coraz gorzej ... poczucie irracjonalnego deja vu mnie nie opuszcza ... gorzej zerkam a ten facet śmieje się już wprost do mnie i to całą gębą że tak powiem ... kilka osób jakby też ale nie wprost ... hmmm ... na rondzie sprawa stała się jasna ... wysiadłam i wsiadłam do tego samego autobusiku ... no cóż pozostało wysiąść z taką godnością na jaką w tej sytuacji mogłam sobie pozwolić ... i dziś może dla odmiany spać jak należy ...

a te brzózki to mi nie wejdą chyba jednak ...

A czerwony buk na jednym z ostatnich zdjęć, to purple fountain?

A ja najbardziej czekam na elementy wodne i lustro. W tych miejscach mam zamiar zrobić wyjątkowe kompozycje

Będzie szklana kula na wodzie i lustrzana ściana wodna.

Jakiś czas temu zobaczyłam zachwycającą doniczkę z rojnikami u Madzi - noemi. Bardzo mi się ten widok spodobał i przygarnełam trochę rojnikowych maleństw od mojej mamy. Maleństwa się przyjęły, wydały na świat młode i tak sobie rosną jedne na drugich. Fajnie to wygląda a jak zarośnie całą doniczkę to będzie jeszcze ładniej