I na koniec powrót do rzeczywistości i pytanie: Co to za ptak?

Witam serdecznie Was wszystkich - najpozytywniej zakręconych ludzi na świecie, na tym wspaniałym forum, które od kilku miesięcy jest dużą częścią mojego życia
Oglądam Wasze ogrody i jestem pełna podziwu dla każdego z Was, bo wiem z własnego doświadczenia ile pracy i miłości trzeba dać od siebie, by powstawały takie piękne ogrody jak Wasze



Zdecydowałam się w końcu przedstawić, by zostać jednym z Was a nie tylko "podglądaczem
Tak więc mam na imię Agnieszka i mieszkam w środkowo- wschodniej części naszego kraju.

Mój wątek zatytułowałam "Miało być inaczej", ponieważ nasze założenia na początku były zupełnie inne. My wręcz nie chcieliśmy żadnego ogrodu, kwiatów, warzyw itp. tylko trochę drzew i krzaków, tak żeby można było posiedzieć, odpocząć, rozpalić ognisko, grilla ... pograć w piłkę, wypuścić psa. Mieszkaliśmy w bloku i znudziły nam się ciągłe wyjazdy samochodem w plener i szukanie miejsca na spędzenie czasu.



W 2001 roku weszliśmy w posiadanie siedliska na wsi, które od 15 lat było niezamieszkane. Składało się ono z działki 1500 metrów, murowanego budynku,przed drzwiami którego rosło drzewo (żeby wejść,trzeba było je ściąć) i starej studni czerpalnej, w której były śmieci z całej okolicy. Nasz uroczy zakątek znajdował się pośród pól i był nieogrodzony. Pierwsze lata oczywiście przeznaczyliśmy na uprzątnięcie wszystkiego.
Jako pierwsza rzecz na tym terenie powstało ognisko z dużych otoczaków, które do dzisiejszego dnia jest naszym ulubionym miejscem w ogrodzie.
2008 rok


Szczerze mówiąc to mało kto wierzył, że nie stracimy chęci i zapału do tworzenia naszej "oazy spokoju",bo pracy było dużo, a czasu mało. Mąż ze względu na charakter swojej pracy, nie ma czasu w sezonie, a ja też pracując na dwie zmiany, co drugi tydzień miałam "wyjęty z życiorysu" i nie mogłam tam pojechać.
Jak już wspominałam miało nie być żadnych kwiatków, ale już w pierwszym roku przekopaliśmy kawałek ziemi i posieliśmy tam pierwsze kwiatki, żeby było weselej, oczywiście zakładając, że to tylko zanim nie posadzimy drzew i krzaków. Pamiętam jak na około "klombu" posieliśmy rzodkiewkę, to była najsmaczniejsza rzodkiewka jaką jedliśmy w życiu - bo nasza
No i oczywiście wpadliśmy "jak śliwka w kompot". W następnym roku było już pięć pierwszych zagonków z warzywkami, coraz więcej kwiatów ...radość i budzenie się uczucia, które zawładnęło naszym życiem



Tak właśnie zaczął powstawać nasz ogród. Zrobiliśmy kwietnik - studnię, skalniak i kolejne rabaty

2008 rok

bałkańskie wspomnienie lata

Ogrodomaniacy nie lubią zimy, jednak ma ona w sobie wiele uroku.

Sebek napisał(a)

Miałem ich więcej - ale dziwnie kwitły

Nie wiedziałem kiedy rozkwitły, a kiedy przekwitły - kwiaty utrzymały się do początku lata a na pewno były jeszcze w czerwcu - tylko zielone

Patrząc na nie mam dziwne skojarzenie - pomyślałam o smardzach.
A wesolutkie bratki mają uśmiechnięte buźki.

dzisiaj trochę pookrywałam jeszcze dodatkowo korzenie rh gałązkami świerka/jodły ... no i muszą dać sobie radę ...

Bogdzia napisał(a)

. Tak właśnie się zastanawiałam nad tymi iryskami

Trochę je powiększyłam.

Dziekuję Ewuniu,chciałabym doczekać buszu,taki gęsty ogród bardzo mi się marzy,ale życie takie kruche jest.

To one szaleją, a ja mam tylko z nimi kupę roboty

Witaj Aniu i zapraszam częściej.
Ewuś,jak się nie ma co się lubi, to się lubi co się ma.Ja stworzyłam ogród na miarę swoich sił i finansowych i fizycznych,nic już więcej nie jestem z siebie dac.

babopielka napisał(a)

Ogrodowy busz

A to niebieskie w głębi, to co?