Mój ogród



Mój ogród jest dla mnie darem. Jest jak przyjaciel. Przyjaciel, który zawsze na mnie czeka. Przyjaciel, z którym chcę się zobaczyć, by po prostu pobyć w jego obecności.

Gdy go długo nie widzę, to tęsknię za nim. Myślę, czy wszystko u niego w porządku, czy nie potrzebuje mojego wsparcia. Jesteśmy jak dobrzy kumple. Nie musimy dużo ze sobą gadać. Wystarczy, że spojrzymy na siebie i już wiemy, co nam potrzeba, czego w danej chwili najbardziej potrzebujemy, czym się obdarujemy.



Ogród daje moim oczom i sercu radość, wzruszenie. Odpręża, porządkuje myśli, daje wytchnienie i natchnienie. To w nim najwięcej tworzę, to w nim rodzą się pomysły, które realizuję w życiu codziennym i zawodowym.



Ogród jest dla mnie bardzo czuły, chroni mnie, wspiera, ale nie podporządkowuje. Dla mnie jest to niezwykle ważne, gdyż w swoim życiu – w jakichkolwiek relacjach - bardzo cenię wolność. Ja nic nie muszę i nikt nic nie musi. I tak też postrzegam mój ogród, a właściwie ogródek Moje kochane 440 m2 - mój "kawałek podłogi" na Ziemi.

Mnie osobiście wystarcza ten metraż, jaki mam. Skoro nie mogę mieć np. u siebie brzóz, które kocham, to muszę zadowolić się ich pięknem na zewnątrz ogrodu (za płotem droga dojazdowa, to aleja brzozowa). Wysokimi drzewami sycę się w lesie, do którego mam ok. 100 m. Nie smuci mnie fakt, że nie mogę posadzić tego, co chciałabym. Bo... mały ogród, to mniej w nim pracy -  to jeden z jego nielicznych, ale wielkich (dla mnie) plusów!

Przed ogrodem

Moje lasy

Ogród położony jest w bliskim sąsiedztwie lasów i jezior. Powolnym krokiem do najbliższego lasu mam minutkę drogi.

Moje jezioro

Przechodząc przez wąski pas lasu dochodzę do jeziora z czystą wodą i małą plażą.

Kończąc temat położenia mojego ogrodu, wspomnę tylko, że piękne wschody i zachody słońca nad jeziorem mam na wyciągnięcie ręki.

Mieszkańcy

Coffee

Jaś i Małgosia

Goście
































i nieproszeni...