Witajcie mili goście, za oknem burza, więc zamiast szykować się do ogrodu nadrabiać zaległości namacalnie, postanowiłam nadrobić zaległości forumowe . Ogrodowo nie działo się u mnie specjalnie dużo, ale kilka fotek ku pamięci trzeba zostawić. Zacznijmy od mini łączki wokół hali, w tym roku bardzo dzikiej:

06.06.2024:

... i 2 tygodnie później - miskant Giganteus w tym roku próbuje zasłużyć na swój przydomek , ale prawdziwą królową rabaty jest samoistnie wysiana w masie przeogromnej ostróżeczka:

Z warzywnika nie jestem w tym roku za bardzo dumna, zawiodły mnie skrzynie z roślinkami na bukiety (astry praktycznie w ogóle nie skiełkowały, dokupiłam na ich miejsce kilka karp dalii, zobaczymy, czy zdążą zakwitnąć), więc pokaże tylko wybrane migawki :

Dynie: hokkaido i piżmoiwa plus cukinie:



Niskie skrzynie bukietowe- d**py nie urywają, ale coś tam kwitnie i cieszy :

Za to pomidorki rekompensują mi wszystko z nawiązką . Koktajlówki Green Zebra (już widzę, że to będzie piękny pomidorek) i Black Cherry:



Tutaj jakieś żółtasy, prawdopodobnie Yellow Dragon i Yellow Brandywine:

Pink Syberian Tiger (z prawej)- jeśli będzie tak smaczny, jak plenny zostaje ze mną na dłużej :



I czarny bezodmianoweic z nasion wydłubanych z pomidorka z Netto (na żywo ma piękny, malachitowy kolor, co wchodzę do hali, to się nim zachwycam):

A oto perła koronna: Ananas Noir- na niego liczę bardzo, bo skaldowie z forum o pomidorach już o nim pieśni pochwalne wyśpiewują - czy zasłużenie, to się niebawem okaże. Tuż obok pierwsza zawiązana miechunka- tutaj też ciekawość mnie zżera (potem ja zeżrę ją- musi być równowaga w przyrodzie ).

"Gdzie te kanciki, prawdziwe takie.. Gdzie te kanty oł jeeeeee!"
Jeszcze się do tego nie zabrałam, ale lepiej późno, niż później . Za to roślinki niczego sobie, więc połowa sukcesu jest haha

06.06.2024:




Latosie koleusiki wyprodukowane (jak w tym starym dowcipie) na mymłonie ( a co to jest mymłon? )



I zabiedzone cebulki liliowe, które dzielnie znosiły mą opieszałość, wyszły trochę (żeby nikogo nie urazić) niskorosłe, ale za to są i kwitną! W przyszłym roku na pewno będzie lepiej

Pierwsze jeżówki. Ale jak to, już? Hortki za to dostojnie, w swoim tempie:




I pierwszy, budzący się pąk z hortek altannych:

Skrzynie się mocno zagęściły:



Tu jeszcze jedna migawka z tymi zabiedzonymi liliami (rosną sobie na tej kiszce pod domem, tuż przy wejściu do sadu, pomiędzy miskantami):

Najlepsze zostawiłam na koniec. Poskrzypek liliowy bardzo się starał, przeprowadził inwazję książkowo według wszelkich doktryn Natowskich, ale ja byłam skuteczniejsza, więc ostatecznie zatriumfowała właścicielka tego przybytku, czyli ja