Sad nabiera rumieńców, a w warzywniku pojawiają się pierwsze skrzynie na warzywa:



Rabatka hostowa wypielona, ale cosik mizerna- gdzie te hosty? Czy aby przeżyły zimę?

Zaczynają swój spektakl zawilce, bergenie oraz moje pierwsze tulipany. Magnolia też już w pełnej krasie:

A nam robota dosłownie pali się w rękach



29.04.2019
Poranny deszczyk podbił kolory trawy, a na drzewach i krzewach rozwijają się młode listki.



Tylko ta studnia dziebko niewyjściowa, następny sezon mus ten daszek w końcu wymienić, ile to już lat się do tego zbieramy?

Totalna rozpierducha po niedawnym wyrównywaniu terenu, poczciwy stary traktorek się spisał (wcześniej krety i piesa dały pokaz swoich umiejętności glebotwórczych, można było sobie skręcić kopytko na tych wertepach), czeka nas sianie trawki




Mamy hosty, przeżyły, juhuu!



Świecznice i hortensje pnące też się na mnie nie obraziły za te przeprowadzki, widzę, że jedna zbiera się nawet do kwitnienia.

Wzbogaciłam trochę ziemię wokół roślin, kora czeka grzecznie w kolejce- żegnajcie, chwasty!



Znowu pada, ale tym razem płatkami jabłoni:

Kora rozsypana, jeden punkt na liście mniej



Z wycieczki do Arboretum w Wojsławicach w długi majowy weekend przywiozłam takie oto skarby- 2 krzaczki serduszki okazałej. Nic to, że przez 2 godziny drogi powrotnej do domu trzymałam je dzielnie między kolanami, w najbardziej niewygodnej pozycji, jaką możecie sobie wyobrazić, jej piękno i odurzający zapach wynagrodziły mi wszelkie niedogodności

Jakiś czas wcześniej z eskapady do lasu przywieźliśmy taką oto korzeniową koronę, weszła do bagażnika na styk



Pierwsze podejście do stworzenia długiej rabaty od strony ulicy:

Kilka zbliżeń na roślinki w soczystej, wiosennej formie:



Rodki w blokach startowych do kwitnienia:

"Przybyłem, zobaczyłem, zwyciężyłem!" Mięta nie miała szans stając w szranki z takim zawodnikiem W tej królewskiej tektyce nie odjechała jednak zbyt dalego, bo odnalazła miejsce swego doczesnego przeznaczenia w skrzyni w warzywniku (któż nie lubi lemoniady ze świeżą miętą?)




W końcu połączymy te fragmentaryczne rabaty w jedną, a tymczasem kolejna wycieczka do szkółki zaowocowała m.in. pierwszą metasekwoją (uwielbiam ją za ten kolorek!):

Oprócz niej pani w szkółce zaproponowała nam tawułki i tujki, na co aż nazbyt chętnie przystałam - litości, gdzie tu sens, gdzie logika? Na swoją obronę powiem tylko tyle, że nie otrzymaliśmy jeszcze wtedy decyzji środowiskowej od najwyższego organu w naszym domostwie, zezwalającej na przeniesienie jaśminowców i juki, więc rabata pozbawiona jest wszelkich proporcji. Ale jak to mówią: "Jak się nie przewrócis, to się nie naucys, hej!"




Tymczasem rabatka hostowa otrzymała obwódkę z łupka (wiem, wiem, kochacie te moje pierniczkowe wywijasy ):