Haniu macham lapka
piekne widoki
u nas mroz brrr ae za to mielismy dzis bezchmurne niebo w takim pieknym odcieniu blekitu

asiak napisał(a)

1,5 km do morza? No, jak tak możesz...

Tak wyszło, ale jak przysłowie mówi "cudze chwalicie, swojego nie znacie" - coś w tym jest. Ja mając morze pod nosem, w roku jestem tam może z 6 razy (w sezonie letnim ze dwa. Ludzie grube pieniądze wydają, żeby pobyć nad Bałtykiem a taki leniuch jak ja nie mam czasu

Ale za to byłaś w Bieszczadach! Ech! Tarnica! Dziękuję za fotki!

hanka_andrus napisał(a)

Ale za to byłaś w Bieszczadach! Ech! Tarnica!

Ehh - pierwszy szczyt, na który wlazłam...


A tam takie cudeńka natury (kopytnik)



kozuchy)

Później były Połoniny (Wetlińska i Caryńska) - cudeńka!!!
I bieszczadzkie mgły

Chyba faktycznie coś w tym jest że wszędzie dobrze gdzie nas nie ma. Bieszczady (i wszystkie inne góry w Polsce i nie tylko) są absolutnie cudne ale jak tam nawali śniegu to już tak wesoło nie jest. Zwłaszcza jak ktoś daleko mieszka od głównej drogi. Sztormów nad morzem też nie zazdroszczę. W mojej wsi mieszkam "od zawsze" i dla mnie wygląda normalnie. Ale ci co tu przyjeżdżają są zachwyceni położeniem, ukształtowaniem terenu, pałacem, kościołem, parkiem, lasami wokół itp. W lecie przyjeżdża sporo artystów na plenery i cmokają z zadowolenia że tyle inspiracji... ja tego nie widzę.

Piękne foty morza, Bieszczadów od których mnie dzieli 30 km. Ludzie tam mieszkający na stałe, w mniej dostępnym terenie są przyzwyczajeni i przygotowani do zimy pod każdym względem. W dobie dzisiejszych wygód - ich życie obecne można porównać do naszego z lat 50 tych ubiegłego stulecia. Elu przejeżdżałaś obok mojego domu i na przyszłość daj znać - zapraszamy.

zbigniew_gazda napisał(a)

Piękne foty morza, Bieszczadów od których mnie dzieli 30 km. Ludzie tam mieszkający na stałe, w mniej dostępnym terenie są przyzwyczajeni i przygotowani do zimy pod każdym względem. W dobie dzisiejszych wygód - ich życie obecne można porównać do naszego z lat 50 tych ubiegłego stulecia. Elu przejeżdżałaś obok mojego domu i na przyszłość daj znać - zapraszamy.

Za zaproszenie dziękuję, mam nadzieje, że pojadę tam jeszcze. Góry uzależniają. Mój syn jak pierwszy raz był tam w roku 2014 tak pokochał góry, że po powrocie z miesiąc nie mógł wrócić do szarej rzeczywistości. Za cel postawił sobie zabrać mnie tam... i tak zrobił. Powiedział"mamo, gwarantuję, że zakochasz się w tym miejscu...". Zabrał mnie, ja się zadłużyłam i zamieram tam wracać. Mieszkaliśmy w Baligrodzie, Piękne miejsce. Oprócz krajobrazów macie też piękną historię, zabytki (kościoły, cmentarze, pomniki...). Rozmarzyłam się

Oj, przy tych zdjątkach pośpiewałoby się!

Dla Hucuła nie ma życia jak na połoninie, gdy go losy w doły rzucą, wnet z tęsknoty ginie!

A może to?

https://www.youtube.com/watch?v=ixrqtmUd1QQ

Na dzisiejszy pochmurny i deszczowy dzień mus coś słonecznego zapodać. Niech już nam powieje pierwiosnkowo!