Margerytka40 napisał(a)

Też dzielę na potęgę moje "żelazne" rośliny. Pomyśleć, że trzy lata temu zaczynałam od 5 sadzoneczek seslerii, teraz mam chyba że 100

Asiu, chyba się powoli wkręcę w to dzielenie i rozmnażanie. Jeszcze mam trochę za mało roślinek ale może urosną

Asia super sadzonki i ilość już taka że można obsadzać

A teraz trochę mojego osobistego mordoru, liczę trochę na ojojanie

Posadziłam, potem czasu i wiedzy zabrakło na pielęgnację, krety i nornice pomogły.
Najgorsze fragmenty skarpy z irgą.
Czy bym posadziła znowu? Chyba tak, ale podstawa to przygotowanie gleby, porządne odchwaszczenie, gęsto obsadzić i ciąć, ciąć.
Jak ktoś wrażliwy niech dalej nie ogląda.

Tu krety zrobiły spustoszenie, zakopały rośliny.


Glina marki glina, próbowałam widłami, trójzębem, zwykłą łopatą. W końcu wzięłam łopatę drenarską. Dało się wbić.

Tawuły do wysadzenia irga musi być jedynakiem.
Glina


I korytarze, zdjęcie z rękawicą, zobaczcie jaki duży otwór to chyba nie nornica?


I podziemne otwory, tam poprostu są, nie zapadają się.

Irgę przytnę i chyba dosadzę jej więcej, będę przycinać i może chwasty nie będą się tak pchać.
Ostatecznie zostaje randap i wywalenie wszystkiego :-/

edi75 napisał(a)

Asia super sadzonki i ilość już taka że można obsadzać

Jutro może się uda podzielić resztę

No ta skarpa to nie lada wyzwanie.

A buk prześliczny

Hahaha "ojojanie" historia skarpy pełna dramatyzmu Bardzo dzielnie walczysz, okiełznać skarpę to naprawdę wyższa szkoła jazdy. Buk mnie zachwycił! Już jest piękny, a co będzie później?

Roocika napisał(a)

Buk Rohanii, chyba mu miejsce spasowało
2 lata stał zadołowany w donicy, na wygnaniu, jesienią posadziłam tutaj
Teraz ma przepiękne liście. Wzrost na oko 1,3 m.

Piękny
Takie liście ma cały rok?

Skarpa to bardzo trudny temat.
Znasz wątek „wśród pól i wiatrów”? Znasz, bo chciałam dać Ci linka i zauważyłam Twój wpis .

Anda napisał(a)

No ta skarpa to nie lada wyzwanie.

A buk prześliczny

Ewa, jak pomyślę, że mam jeszcze tego sporo do ogarnięcia to mi słabo. i jeszcze wszędzie ta glina...

Buczek pokazał swoje piękno dopiero w gruncie w donicy chyba wegetował , a dostał bardzo dużo oborniczka przekompostowanego

Martka napisał(a)

Hahaha "ojojanie" historia skarpy pełna dramatyzmu Bardzo dzielnie walczysz, okiełznać skarpę to naprawdę wyższa szkoła jazdy. Buk mnie zachwycił! Już jest piękny, a co będzie później?

Tak potrzebuję, żeby mnie trochę poojojać
Ale w ogrodach trzeba ciężko pracować, inaczej się nie da

Sama jestem ciekawa co będzie dalej z bukiem, w donicy nie był taki.

Mam nadzieję, że go zdobniczka bukowa nie dopadnie.

Agatorek napisał(a)

Piękny
Takie liście ma cały rok?

Skarpa to bardzo trudny temat.
Znasz wątek „wśród pól i wiatrów”? Znasz, bo chciałam dać Ci linka i zauważyłam Twój wpis .

Sama jestem ciekawa jak mu się będą liście zmieniać, bo w donicy nie był taki ładny
Tam gdzie stał były takie bordowo-zielone.

Ogród Joli trochę znam, skarp się boję, mam ich jeszcze trochę, w tym jedną zrobioną z gruzu.

Trochę chyba pójdę w ogród z roślinnością "miejską", która może nie jest tak spektakularna ale więcej wybaczy (chociaż irga miała być taka ).
Może będzie prosto, a jednocześnie miło dla oka. Muszę pamiętać o warunkach glebowych i więcej nie sadzić jeżówek w mokrym

Asia, podziwiam Cię i jednocześnie współczuję. Trzymam kciuki i życzę siły. Ja się na mojej skarpie poddałam. Teraz małymi krokami em przekopuje, a ja sadzę rozmnożone sadzonki bylin i traw, które mam na stanie. Będzie misz masz. Ale lepiej tak niż zielsko. A może wyjdzie ładnie Będzie dobrze albo źle. Któż to wie
W każdym razie znam ten ból. Dzielna dziewczyna jesteś, że walczysz z tą gliną