Moje ulubione o pełnych kwiatach.

Tradycyjnie na święta kwitną narcyzy.

Wiaan napisał(a)

Wesołych świąt Pierwszy raz mam tulipany w ogrodzie na Święta

Aneta wzajemnie ale że już tulipany kwitnące no szok ale miła niespodzianka na święta

Zostawiam Was z wyprodukowanym przeze mnie wczoraj żarełkiem, choć pewnie nie możecie już patrzeć na jedzenie Kwiatuszki na cieście z mojego ogródka, tulipany na kraciastym stole z ogródka mojej mamy, zupka-ramen to dzieło mojej młodszej siostry Julci (pycha!):

Magia nocnych świateł:

Tutaj rzeczone ognisko i uwieczniony pęd Sabci (darmowy wertykulator do trawnika ):



Piesom też taki ciepły wieczór przypadł do gustu, bawiły się razem swoją gumową kostką ( w tle widać, dlaczego potrzebny jest drugi bujak ):

Zasieki antypiesowe dzielnie się trzymają, choć zostały już wielokrotnie wystawione na ciężką próbę i są deczko zdefasonowane:



Na tym bujaku spędziłam resztę ciepluteńkiego wieczoru, upajając się zapachem hiacyntów i dymu z pierwszego w tym roku ogniska (najlepszy zakup pod słońcem, dzisiaj zamawiam drugiego ):



I na koniec nieco odmieniona kiszka pod garażem:

Całość obsadzona, podlana i wykorowana- można robić sesję fotograficzną i z zadowoleniem poklepać się po ramieniu :

W następnej kolejności zabraliśmy się za potworki rosnące z prawej strony:



Karpy były tak skromne, że mogłam się za nimi schować prawie w całości



Ostatni etap, to otwarcie salonu fryzjerskiego a'la Darecka oferującego jednakże tylko jedną usługę tj. strzyżenie na jeża

Zanim przejdziemy do najbardziej pracowitego dnia minionego tygodnia, czyli soboty, zaprezentuję Wam też kolcosiła i pięknie zwariegaconego koleusa, ciekawe co z niego wyrośnie za gentelman (na zdjęciu słabo to widać)



No dobrze, czas zakasać rękawy i brać się do roboty.



Zuzia jesienią napisała:

antracyt napisał(a)

Przyglądam się Twoim rabatom przy domu i żywopłocie(na przedpłociu). Zdecydowanie za wąskie są. Miskanty, hortensje i inne krzewy za chwilę mocno się rozrosną i będą potrzebowały sporo przestrzeni. Pomyśl o dodaniu im przynajmniej 50-100cm przestrzeni.

Na co odparłam:
"Rabata przy domu jest niestety niepowiększalna, bo weszłaby na jedyny przesmyk prowadzący do sadu ( będziem marudzić i przesadzać pewnie za rok, czy dwa- ten typ tak ma)".

No i okazało się, że:
a) jednak jest powiększalna (dodałam z 20cm )
b) przesadzanie nastąpiło o wiele szybciej
Hahaha dobrze posłuchać mądrego, nawet jeśli z opóźnionym zapłonem z mojej strony

Rosnące tam hortki Lime Light powędrowały na lewą stronę rabaty wokół łupkowego kręgu:

Urobek też był przy tym niezły m.in. udało się pozyskać kilka wiaderek gruzu i szkła, metrową rurę, stare obcęgi, pełno folii, a nawet szczątki plastikowej choinki... Tutaj część z tego, co wykopaliśmy, prawdziwe skarby zaczęły wychodzić przy przesadzaniu turzyc .




Mając wytyczony kształt rabaty przyszedł czas na poprawę nasadzeń, tak minęło nam piątkowe popołudnie:

Przyszedł czas na nową linię rabaty, pierwsze przymiarki:



I zabawa w przeszczepy- nie ma to jak upiec 2 pieczenie przy jednym ogniu
Wykrawamy kawałek darni:



I siup!



Kolejny kawałek i siup!



Dosiałam trochę trawki z mikrokoniczyną i tak udało się załatać 1,5 dziury po wcześniejszych wokołoklonowych rabatkach z wolnego wybiegu.

Posadziłam wiciokrzew na pergolę, a teść zwertykulował pas startowy przy sadzie- będzie czym wyściełać przejścia między skrzyniami



Doszło też do "wypadku przy pracy". Chciałabym dumnie powiedzieć, że jestem siewcą czarnych dziur, czy coś równie podniosłego, ale prawda jest taka, że po prostu.. dałam plamę . Szym zostawił otwarte wiaderko z farbą w stodole na mojej trajektorii lotu, o które zawadziłam kopytem. Farba się rozlała, zostawiając misterną abstrakcję w wejściu. Nie oszczędziła też lewego buta, do którego wlała się pokaźna jej porcja, nie mogłam doszorować pięty Nie ma jednak tego złego, Szym ogarnął sytuację i powstało wytworne wejście :

Kolejny "zakątek wstydu" zmienił swe oblicze. Pozycja wyjściowa:




Oraz efekt finalny:

Szkoda, że nie mogę przesłać Wam zapachu tych hiacyntów...

Wiosna przechodziła tego dnia załamanie nerwowe i kryzys osobowości, a to sypnęła ochoczo gradem (akurat leciałam z rozsadami do tunelu i nałapałam lodowych kulek do połowy paletki ):



Żeby za chwilkę przymilać się promyczkami słonka:



To znowu szlochać rzęsistym deszczem, chociaż kwiatuszkom nie robiło to różnicy:

Zaczynamy montaż mebelków teściowej, nie jest to co prawda hołubione prze ze mnie drewno, ale myślę, że finalnie nie wyszło to najgorzej. W całej operacji pomagała nasza wierna kompanka Dupsia- mój mały futrzasty piecyk trochę mnie dogrzewał, bo zimnica była okrutna .



Pogoda wygnała nas do domu w połowie pracy, więc na efekt finalny trzeba było poczekać, ale to on:

23.03.2024
Robimy rynienkę na sałatę i inne pyszności- potrzebne do tego celu będą 2 podstawowe narzędzia ogrodnicze: poziomica i dużo dobrego humoru .




Marcheweczka i pietruszeczka posiana metodą "na leniucha" z taśmy, u mnie się sprawdza i co najważniejsze, nie trzeba ich potem przerywać . Pomiędzy dałam słuszną ilość czerwonej i białej cebulki.

Do tego już chyba 3 rok z rzędu zdumiewa mnie historia dwóch zagubionych tulipanow które przywędrowały do mnie z sąsiedniego pola , babcia miała tam lata temu kawałek ogródka.

Wyrosły dwa obok siebie i przebiły się przez mega gruba włókninę która akurat tam leży nie mogę wyjść z podziwu tej jesieni muszę im zrobić jakieś towarzystwo zaslyżyly sobie .

Dziś przy okazji święta był czas pospacerować po ogrodzie i popatrzeć jestem bardzo zadowolona z dzielenia trzcinnika z dwóch kępek wyszło 5 i bardzo ładnie przyrastają i się zielenią .

Teraz czas na miskanty.