Kisimy pierwsze ogóreczki, podglądamy czarne perełki i nie możemy wyjść z podziwu, że udało się doczekać takich melonów ( mimo, że kwestia smaku była co najmniej dyskusyjna ):

Lada moment zacznie się prawdziwa uczta:

Z krzaczka do dziobka- ładne Ci one, te żółte fajerki, paprykami i Aussie też nie wzgardzę :

W połowie lipca wszystko jest już ładnie podrośnięte:



Podziwiam korale pomidorów:



I fakt, że jeszcze nie śpię Idę po drugą kawę, ktoś również reflektuje?

Stwierdzam, że dalie wylatują z mojej listy, dużo było przy nich roboty, a w wazonie obsypują się po 2 dniach. Za to fantastycznie mi się pracowało z celozją kłosową i grzebieniastą, cyniami, słonecznikiem, bazylią, krwawnikiem, czy kwitnącym oregano.

Ogórki meksykańskie rosną jak wściekłe, jako ciekawostka ok, ale nie będę już ich powtarzać:



Wolę pełnoprawne, polskie ogórki (taki tam lokalny patriotyzm ):



Za gęsto, ale było z czego robić bukiety, natrzepałam ich trochę w tym roku

Wróćmy do warzywnika, kapryśne cukinie, kabaczki i dyniuszki Sweet Dumpling w końcu zaczynają rosnąć, choć bardzo marudziły przy kiełkowaniu:



Tą (tę?) fotkę pewnie niektórzy kojarzą (znowu przychodzi mi na myśl cytat, tym razem z "Dnia Świra", kiedy Marek Kondrat robi złośliwej babie na przekór w sklepie i wykupuje ostatni egzemplarz jej ulubionej gazetki, mówiąc: "I jeszcze tę "Kobietkę" tą poproszę" )



Obmacuję bezpruderyjnie pierwsze agrestisy i melony :

Werble i fanfary- dzieło ukończone!

Szym robi parapecik:



Izolujemy wylewkę folią:



Dojeżdża wykładzina:



I to, bez czego żaden szanujący się wiejski koks nie może się obejść, czyli machina tortur Okazało się, że potrafię czytać instrukcję montażu ze zrozumieniem, choć łatwo nie było :

Gotowe! Musi tylko wyschnąć i tydzień później można już zacząć malować:



Odnawiam drzwi do tegoż skarbca (podoba mi sie ich rustykalność):

Następnie przed Państwem historia pewnej wiejskiej siłowni w stodole.
Oto komnata tajemnic, skrywająca w swym mroku skarby niezmierzone, o których żaden śmiertelnik nie chciałby śnić :



Kilka kursów na Pszok później wszystkie tatulkowe przydasie znikają, można już wejść do tego dawno nie nawiedzanego ludzką stopą, czy chociażby okiem, pomieszczenia:



Przygotowania pod wylewkę idą pełną parą:

8 lipiec i koronkowe werbenki, przezimowały bez problemu. Uczta dla brzuszka i oka:

Pod altaną rozhasały się floksy:



Horcia Hercules i jeżówki też zaczynają swoje show:

Patrzcie na tego gentelmana, jaki dorodny, będzie miał z 10cm średnicy jak nic :



25 czerwca na łączce królują maki, niestety aparat w moim telefonie nie bardzo współpracuje z kolorem czerwonym:

Tu z kolei o żadnej pomyłce nie może być mowy- Yellow Fire jak się patrzy i "noname", nazwany przez sprzedawczynię nasion, pardon, pokarmu dla rybek, swoim imieniem na własną cześć: żółty pomidor Marta (ależ on owocował, zostaje u mnie na pewno!):



Pomidorkom wtórują ostre papryczki i Wasz ulubieniec, agrestis

Jedyny (ale za to jaki! ) kwiatostan rodgersji i pierwszy bukiecik z resztek dzwonków irlandzkich- samosiejek i innych dostępnych o tej porze w moim ogródeczku kwiatuszków.



No jak to jest Pink Pixie, to ja jestem Marylin Manson
https://cebule-kwiatowe.pl/produkt/lilia-azjatycka-niska-pink-pixie-1-szt.html

Szałwie omączone ( to ta 7-osobnikowa grupka na prawo od purpurowego rozchodnika) przetrwały moje nieudolne zabiegi wczesną wiosną, więc teraz nic już im nie straszne



Bodziszek Rozanne (prawy dolny róg) dzielnie walczy, ale finalnie dużo z niego nie zostanie- zastanawiam się, co mu zaszkodziło, bo wieść gminna niesie, że to taka bezproblemowa roślina




Parzydło powoli kończy kwitnienie:

Zostało mi kilka begonii, więc wcisnęłam je tutaj:



Tych niebieskich kostrzew już nie ma, cyprysiki też powędrowały jesienią na przód, żeby nie ginąć pod rdestem:



Dosadziłam 3 gaury Gaudi Rose, bo brakowało mi koloru (tu też planuję roszadę na przyszły sezon ). Pierwotnie miały być ślazowniki Party Girl, nawet kupiłam je w przedsprzedaży, ale nie przezimowały u sprzedawcy, więc może dobrze się stało

Pod chaUpą także . Mimo kociej napaści, udało się doczekać pięknych rzodkiewek (na czas sesji fotograficznej odłożyłam je na drewnianą skrzynkę po lewej):



Reszta ogrodu prezetuje się tak: