Rozrasta się bardzo szybko.
Posadzony został wiosną 2012 roku, latem wyglądał już tak:

(pnie się po ogrodzeniu, za białymi begoniami)

(ledwie widoczny po lewej stronie)

W tym roku wyglądał tak:


Jest mocno przycinany (poniżej wysokości ogrodzenia) i trzymany w ryzach. Przyrosty ma na tyle duże, że wchodzi sobie na śliwę.

W chwili obecnej ma jeszcze liście i srebrzyste owocostany

W sprawie rabaty się nie wypowiem ale rogalika capnęłam. Oj żeby on miał jeszcze taką moc jak babeczki jednej z naszych forumowiczek.

Na życzenie Sylwii z Kamiennego ogrodu wrzucam kilka zdjęć powojnika Summer Snow .

Pojedyncze kwiatuszki są niewielkie, ale pojawiają się w dużej ilości. Pierwsze zdjęcia kwitnącego powojnika mam z początku czerwca, w sierpniu jeszcze kwitnie na pewno, gdzieś przeoczyłam moment, w którym kończy kwitnienie.





Rośnie u mnie w trudnych warunkach, ziemia piaszczysta i sucha, nad głową ma śliwę, przed mim rosła wiśnia (wycięta jesienią ubiegłego roku, ale posadzone jest nowe drzewko wiśniowe). Radzi sobie jednak świetnie.


Na tym zdjęciu jest z lewej strony.

Ależ bardzo proszę Smacznego

dla mnie niesamowite jest...że róża, którą uwielbiam, mało albo nikt nie pytał, zachwyciła cię


no szerzej juz ramion nie rozciągniesz...no to wiadomo, to 2 letnia Hameln i jak ja trzeba sadzić..no nie

i trawki tracą kłosy...ale będą się siać
te będę wiązać już

czarna i biała
cery białe
ale obie kręcone włosy
to my
Danusia i Ircia

Katkak napisał(a)

Ewcia, dereń, którego mam od Ciebie rośnie fantastycznie. Gałązki ma cudne, takie krwisto-czerwone, w dodatku jesienią cudownie się przebarwił. Pozwoliłam sobie na nim poeksperymentować, po jednym z odcinków Mai, gdzie facet zaplatał krzewom gałązki, a u góry była bujna czuprynka. Póki co szału jeszcze nie ma, bo nie wszystkie gałązki są równej długości, ale zobaczymy co będzie dalej . Mam nadzieję, że nie obrazisz się, że na nim akurat eksperymentuję? Ale miejsca mam niewiele, a u Ciebie on jest ogromny. Spróbuję go poprowadzić na kuleczkę na pniu, zobaczymy czy mi się uda .

Kasiu, dereń jest Twój, rób aniołku z nim co chcesz a jeśli eksperyment nie wyjdzie wyślę Ci nowego (nowe), daj tylko znać.
Dereń faktycznie rośnie ogromniasty, więc ograniczenie go to wcale nie głupi pomysł.
Bardzo jestem ciekawa tych zaplecionych czerwonych badylków.

A to moje dwa maleństwa

Tyś kochana w trasie, jedź wolno, bo w tyłek dam!!!!

Wklejam fotki i co...co ja ci powiem więcej, czego nie powiedziałam
daj znać, jak wrócisz i jak ciasto, czy teraz lepiej posmakuje

dziękuje i do następnego razu, ale już w przyszłym roku, bo w tym jeszcze nawiedzam Ewę, wiesz którą, mówiłam ci
...a żeby było weselej, to ja cie muszę zatrzymac na dłużej, będę pichcic, smażyc i co chcesz, ale tak 10 dni choc bys mogła zakotwiczyć, chłopaki do Anglii i ..
to nasze chwile...nie będę wazeliny uprawiac, swoje powiedziałam, będąc z Toba
dałas mi nowego powera, juz się nie boję

rady do serca wziete ...czyli zmiany będą
ależ ciężka ta pstrokatka nie?

a w ogóle...to masz kibić babo jedna
no i włosy, wiesz...trzymają się

Rumianka napisał(a)

Na poprawienie humoru kupiłam sobie latarenki...

Czas lampionów nastał
Bardzo ładne

Wszystkim zaglądającym życzę miłego świętowania.. mykam z kompa ..
To już resztki liściowe..

Zielona napisał(a)

Anek, w sprawie identyfikacji bodziszka zerknij tu: /bo może też masz Max Frei/

edit: Fałszywy alarm. Nie zaglądaj. Tylko jesienna szata podobna. Max frei jednak jest różowy.

https://www.ogrodowisko.pl/watek/1718-marzenia-i-plany-vs-rzeczywistosc?page=334

Max Frei mam, białego i różowego, wiec wiem jak wyglądają.
o
Max F. jest bardziej karminowy (na foto wyszedł różowy, w realu ciemniejszy), a ten mój jasno różowy. Inne liście, inne wybarwienie.
Po lewej Max Frei, a po prawej mój NN



A tu po lewej NN a po prawej Max.

bardzo cedry Dana lubi, wypatrzyła dla Wicia 2 super odmiany i wielkości
i zachwyca sie tą różą okrywową
..a ja też niby nic, a cudo


to zdjęcie dydykowane forumowiczom, co sadzili Hameln
Hameln ma stale ciemne i czarne kłosy, jeśli inne, to nie Hameln
wielkość w necie 60-85, różnie mówią
a tu jedna, teraz pomyślcie o rozpiętości ludzkich ramion
...no cóż,,,znowu wiosną dzielę, bo ja kcę je mniejsze


i my i ...dziś trawy, wisteria i kilka innych poległo, Danusia widziała, ile nas czeka pracy
miałam ja zagonić do grabienia, potem ognicho i palenie, ale wiatr nas usadził

coś bardzo aktualnego i też deszczowego
drugi Hoopsii rosnący po przeciwnej stronie skarpy, niżej rośnie Glauca Pendula (2foto)



serbski Pendula Bruns i serbski Pendula

Dzięki wszystkim gościom, co wpadli

Szybka relacja, jakoś fot mam mało, chyba pogaduchy zdominowały wszystko

Danusia jeszcze w drodze.
....i Danusia....znamy ją wszyscy, cenimy...dużo nas uczy, ale gość to wyjątkowy, wpasuje się wszędzie, bo nawet palaczy toleruje, tak, tak...pali się
Moje wspomnienia z Danusią, to odkryty na necie ogród, dopiero potem Ona sama, jej artykuły i totalne gapiostwo...bo forum na końcu odkryłam...jest przydługo, ale chcę wam powiedzieć, że wiele nas połączyło, nie tylko rocznik i to trwa i śmiem powiedzieć, że to przyjaźń, a w tym wieku nie jest łatwo...o nią...
cieszyłam się, jak gupia, ile werwy dostałam, wspólne buszowanie po szkółkach, jazdy w te i we wte, pogaduchy, nawet ziewanie i chęć spania o tej samej godzinie, to jest to co tak łączy...
było jedzonko, było latanie po już bardzo jesiennym ogrodzie, wiadomo, że nie jest wtedy najpiękniejszy, ale jednak nadal jest ogrodem, i cieszy...bo jak
Dana napisała nam w dedykacji...ogrody są magiczne, magicznie łącza ludzi...
no to te uwiecznione chwile
Danuś dzięki mam nadzieję, że marchwiak wystygnie i do kawki po powrocie akurat będzie

książka Dany i w środku dedykacja dla nas, bardzo osobista...


ta sosna nam się podobała no i ciągnie ja bidula i szuka dla niej miejsca
mój zakup, zgapiony od Justyś..pozdrawiam ją...sosna będzie uszczykiwna stale...


jak to u nas bywa...na tronie trzeba zasiąść...choc na chwilę,,,ale sobie wymyśliłam z tym tronem

Sezon powoli dobiega do końca, tzn. moje prace w ziemi i w ogródku. Bo około ogrodowe poczynania w dalszym ciągu w głowie siedzą. A co z ego się ulęgnie przez zimę - zobaczymy.

zieloniutka napisał(a)

Bardzo dziękuję za odpowiedź. Przy tym ruchu w tym wątku już myślałam, że moje pytanie przepadło

Nie przepadło , tylko woje pytanie wymagało większej ilości czasu by odpowiedzieć.

Jarzębin nie fotografuję.. tak jak i innych drzew, krzewów.. focę to co kwitnie I to wcale nie zamierzone tylko taka potrzeba wewnętrzna.

Wiec dziś sfociłam jarzębiny zwykłe.. szwedzki nie wyszedł, za ciemno

Ja je lubię z ich wadami i zaletami. Nawet bez liści patrz jaki fajny pokrój mają



A ta ma jeszcze owoce, na tej powyżej ptaki już obdziubały do cna.

A tak fajnie przebarwia się szwedzki, bo te zwykłe to szału nie ma, brązowieją. Szwed dostaje żółtych obwódek na liściach ,a potem jest cały żółty a potem brązowy.

eee_taam napisał(a)

nauczyłaś się gotować!?

Uczę się, zaraz będą Muminki i muszę coś popełnić w kuchni...

Popatrz jaki fajny bodziszek nn Foto dzisiejsze


A to bodziszek Max Frei (też ładnie się przebarwia) ale dziś już u mnie wygląda łyso
czyli tak

Kasya napisał(a)

Aniu, a masz jakies doswiadczenia z przycinaniem jasminowcow ?

Z jaśminowcami mam małe doświadczenie... bo moja Mama nie lubi ich zapachu. Dlatego mam tylko jednego i to niepachnący Snow Bell. Jest śliczny jak kwitnie, ale pokrój taki byle jaki, wiec go tnę jak przekwitnie. A raczej cięłam, bo przesadziłam go pod żylistka i sobie teraz robi co chce.. Jest z daleja od brzegu rabaty i nie patrzę na mszyce.. Niestety jaśminowce mszyce lubią. Po przekwitnięciu taki zwykły zielony krzaczor. Nic ciekawego.

Tu go widać na tle żylistka, za różą (foto tegoroczne)


A tu foto sprzed 3 lat..ale tu już go nie ma.

rozark napisał(a)

no i masz trochę jeszcze kwitnących)

Dubelek

Witaj,
Przychodzę w odwiedziny z oficjalną rewizytą i jednocześnie pozdrowić sąsiadkę "zza miedzy"

Bardzo dużo pracy przed Tobą ale dasz radę
Ja bym zaczął od przygotowania podłoża, nawiezienia dobrej ziemi i uformowania rabat.
Na tak dużym terenie doskonale wyglądają rabaty wyniesione w formie niewysokich pagórków, które załamują monotonię krajobrazu.

Pamiętaj także żeby tworzyć "z rozmachem", proporcjonalnie do całego terenu. Ja też na początku tworzyłem rabaty wąskie, przy samym ogrodzeniu a potem to wszystko przerabiałem bo nie wyglądało zbyt ładnie.

A za wiele lat może to wyglądać własnie tak: