Alija napisał(a)

Aparat o poranku to był bardzo dobry pomysł, zdjęcie jest magiczne.

Poranki bywają magiczne, już dawno porzuciłam bycie "nocnym markiem", szkoda życia
Pierwszy przymrozek był u nas we czwartek, szczęśliwie rdesty i zawilce przetrwały.

Agatorek napisał(a)

❤️❤️❤️ Brak słów

Dziękuję Aga, ale jak to często pisze nasza Magleska, to tylko magia fotki. W realu jeszcze duży nieogar
Masz molinie? Ja uwielbiam ich delikatne a zarazem mocne kłosy, piękna trawa.

Dorii napisał(a)

Ochy i achy zostawiam :⁠-⁠D

Dziękuję Dorii za ochy i achy Jesień jest pełna uroku przy każdej pogodzie i o każdej godzinie.

Martka napisał(a)

Iwonko, ogród dojrzały i szczęśliwy. Tak go widzę na zdjęciach. Nasycić w nim oczy i duszę można. Mgła dodaje tajemniczości, słońce energii, tu gwiazda, tam żarówka, tu zwiewnie, tam masywnie, moc wrażeń. Judaszowiec faktycznie idealnie wpisuje się w całość, na ile można to ocenić na zdjęciach. Cieszę się, że pokazałaś tyle piękna, będę miała dobre sny.
Ten złoty klon palmowy za ławką jest zupełnie bajkowy. Jaka to odmiana? Okaz! Z podziwem oglądam, u mnie niestety nie jest im pisane rosnąć.

Tak Martuś, ogród dojrzały i szczęśliwy jak jego właścicielka
W młodych ogrodach jest delikatność dziecka. Przy wyrośniętych, często łobuzersko posadzonych roślinach bywa ciężko. Wieczny kompromis.

Klon niski a rozległy to palmowy "dissectum". Zielony latem, jesienią ładnie się przebarwia i to jako jeden z pierwszych.
Piszą o nim, że po latach to karłowy, pierzasto ulistniony krzew.
Szczęśliwie miejscówka sprzed chyba 15 lat jest dobra. Górka wynosi go na wyżyny

Urszulla napisał(a)

Pięknie urósł u Ciebie ten niski rozchodnik. U mnie coś nie bardzo. Szukałam nazwy ale nie znalazłam. Zdjęcia rewelacyjne, ogród i jego właścicielka poukładani. Nie wiem gdzie ten chaos mogę odnaleźć, proszę o namiary

Szkoda tej nazwy małego rozchodnika, ale najważniejsze, że obie go mamy i możemy rozmnażać.
A na prawdę warto. U mnie rośnie w pełnym słońcu, przy chodniku. Taki mały terminatorek.

Do nazwy wątku mam sentyment... A chaosik u mnie nadal. Zapraszam Ula sama zobaczysz.
Relaksuje mnie ostatnio pstrykanie fotek, stąd wiele ładnych ujęć.
Nasze ogrody demaskują wiele cech właściciela, zwłaszcza ogrody robione własnoręcznie.
To prawda bywam poukładana, ale wielu rzeczy nie kończę.
Uwielbiam plewić, grabić liście, czyścić tuje. I kopać łopatą - szczęśliwie mój ortopeda i masażysta tego nie czytają
Ktoś jeszcze znajduje przyjemność w tych czynnościach?

Ula u ciebie Anitka zrobiła przepiękną sesję! Doceniajmy to co mamy.

Piękna rzeka te największe jasne to Cafe au Lait?

I te zaznaczone to jakie odmiany?

Kolejne rwane wieczorowa porą

Magleska napisał(a)

Świetne ujęcia Madzi
Woda za mną chodziła w tym sezonie, miejsca nie umiem dobrać a u Ciebie wszystko proste na tak małym obszarze wszystko się mieści. Pozdrawiam

Liviaa napisał(a)

Ambrowiec zdecydował się jednak nabrać trochę kolorków:

Ambrowiec mi się marzy

Koniec

Aga jeszcze raz dziękuję za wszystko i do następnego razu

najpiękniejszy kwiatuszek