Oto smutny widok z okna kuchennego


Polinko, na zdjęciu poniżej widać jak były chwytane:


Anita jak byłaś to tą widziałaś, reszta jeszcze nie wyglądała tak źle jak teraz.


Pod światło

między jednym deszczem a drugim zrobiłam zdjęcia new rabaty jest niedokończona i niewyczesana ale zmiany chyba widać:
tak było
tak jest
a teraz fragmenty
tak było

tak jest, bergenie trochę więdną ale dadzą radę mam nadzieję

Tak było

a tak jest:

c.d 2009
w tle mój ''domek foliowy'' na jarzynki





glicynia to dla niej M zbudował pergole, niestety co roku wymarzała pomimo okrycia więc po paru latach jej podziękowałam i posadziłam winobluszcz


jesień 2009

jeszcze kilka świeżych ujęć z tego samego "rewiru" żeby pokazać moje ukochane róże Heritage oraz żółte piegi na trawniku to prezent z naszego lasku
grabimy i kompostujemy albo rozsypujemy na rabatach jako ściółkę
czasem kępy traw też posypuję liśćmi na zimę; układam je pod kopczyki z kory (działa dla tych najwrażliwszych

Kochani, a ja znów mam własne grzyby w ogrodzie Jadalne!!!Grzybnia z zeszłego roku przetrwała i mam tym samym własne maślaki

Jeden całkiem spory i 3 mniejsze Schowały się wśród gałązek jałowca procumbens Nana

pogrzebałam w archiwum i coś takiego znalazłam, przynajmniej słoneczny krajobraz bo teraz to leje i wieje
rok 2009

Jak już pisałam ja tam widzę wrzosowisko z trawami. Kształt rabaty zrobiłabym taki i pociągnęłabym ją do płotu włączając to co rośnie za wierzbą.
To ten kawałek z trawami. Dołożyłabym trzecią tą wysoką jak wywalisz wierzbę. Przed nią jeszcze jedną azalię. Te mniejsze trawki przesadź do przodu. Te kolorowe plamy to wrzosy w kolorach jakie uznasz. Wyjdzie wtedy coś podobnego do mojego.

Piękna szałwia...bardzo ją lubię,u mnie już dawno wylądowała na kompoście.Pozdrawiam.
Basiu,wyszła Ci belamkanda? U mnie nie zakwitła,ale ma się całkiem dobrze...z liści...

Cleome posiałam po raz pierwszy w tym roku i muszę powiedzieć,że mnie zauroczyła.Pięknie u Ciebie wyrosła.

nie dam chyba rady nadgonić 8 lat przemian, tworzenia rabat, zmiany nasadzeń...
jak znajdę chwilę to będę przywoływać przeszłość tylko chyba na zasadzie porównań

muszę się pochwalić, że wszystko robiliśmy sami i sami tez poznawaliśmy rośliny i ich wymagania
wiele z nich NIE przetrwało w naszych gliniasto-ilastych ziemiach, niektóre zabrała zima ze swoim mrozem czy suszą a inne ... są z nami do teraz

NASZ OGRÓD TERAZ

część południowa (przy brzozach):
i przy okazji dowód na ciągłe powiększanie rabat








C.D.N.

Aaaaa kupiłam jeszcze małego elfa na mchowe poduszki ale wydaje mi się ze chyba trochę jednak trochę zmarznie.....

boguslawa_madejska napisał(a)

Bogusiu pozdrawiam

Przesył am powrotne pozdrowienia.

No i poległam...... Pojechałam tylko dokupić kilka wrzosów na kule ( teraz będą wiszące) i co?!?! I szaleństwo zaczęło siĘ.......












Zdjęcia trochę kiepskie bo ręce mi się trzęsły... Z wrażenia , a 3/4 towaru jeszcze w kartonach leży. Co to będzie…

Podglądam i podziwiam Twoją jesień...pierwsza setka jest najważniejsza...gratuluję.

Aniu,całe szczęście,ze pojechałam z Bożenką,bo przynajmniej kupiłąm odpowiednią dębolistną.Ostatnio jak byłam w sierpniu pracownica podała mi złą nazwę,ale jej nie kupiłąm i dobrze,bo nie miałabym tej,co chciałam.Kupiłam dębolistną snowflake, bukietową little lime,diamand rouge i forgetmenot.Do kompletu jeszcze pęcherznicę chameleon,piekna jest z tych niższych.

Grażynko dziękuję.Jesienią jest chyba najwięcej pracy takiej nielubianej i trudno to wszystko ogarnąć.Wiosna tez nie wiadomo w co ręce włożyc,ale jest o wiele przyjemniejsza praca.

Irenko,dopiero wróciłam naście stron wstecz i przeczytałam co się nawyczyniało.Miejmy nadzieję,ze wszystko skończy się pomyslnie,bo ze swoim dobrym serduchem musisz miec szczęście.

gierczusia napisał(a)

A tymczasem po drugiej stronie płota życie płynie sobie w miarę spokojnie

Wicek przegląda się w lustrze




Traffffki





I zmieniające się non stop widoki lustrzane

to lustro u Ciebie to trafiony zatopiony

Troszkę wczoraj zrobiłam. Dzisiaj leje więc pofociłam między ulewami .

Historia jeża ujęła mnie bardzo. Niech nabiera sił, by już wkrótce był taki, jak ten, którego spotkałam podczas wakacji przy domu nad jeziorem. Oto kuzyn Twojego podopiecznego,