Ewa napisał(a)

Sterylne kompozycje





Cudnie!!!

Piękny widok...Danusiu pamiętasz jakie żurawki sadziliście przed hortensjami (tam w tle) i w jakiej odległości?

halina_zawitkowska napisał(a)

I jeszcze jedo.

Tu trochę jak na plaży

Monika352 napisał(a)



Te zdjecia nadawalabym sie na pocztówki

a miałam własnie już zmiar kupić nowy aparat ale sama jak patrzę na to zdjęcie to widzę że "stary" jeszcze daje radę

Prosiłabym jeszcze o jedną poradę

Walkę z ogrodem zaczęłam od skalniaka, który na dzień dzisiejszy wygląda z przodu tak:



Nie jest tak jakbym chciała, ale na razie zostawiam go w spokoju.

W tle widać nawet kawałek pnia jednego świerka i nieuformowany (jeszcze, jak go będę ciachać to przy okazji zrobię sadzonki) bukszpan.

Ułożyłam kamienie w owal i tak teraz myślę, co tam posadzić... Kupiłam hosty, ale cholera cień to jest teraz tylko z tyłu bukszpanu, bo wyciachałam niższe gałęzie świerka i praktycznie cały czas jest tam teraz słońce. Drugim problemem jest oczywiście susza tam panująca, bo a) skarpa, b) świerk... Chociaż i tak nie jest tragicznie, bo zaraz pod warsetwką suchej ziemi, jest już ładna dosyć wilgotna, jak na takie warunki





Na pierwszym zdjęciu ciągle jeszcze niezakopana dziura po sumaku, ale darzę ją sentymentem i pewnie zasypię jak będę i przy świerkach siała trawę...

nieszka napisał(a)

Te zdjecia nadawalabym sie na pocztówki

Jak przystało na chrzestnych, Danusia ze Zbyszkiem trzymając się za ręce idą jeszcze raz ocenić miejsce sadzenia drzewka.



Jak chrzest to i kropidło musi być. Zamoczenia kropidła dokonała osobiście Ania. Wzbudziła tym ogólny aplauz.







Zaczyna się akcja sadzenia drzewka. Pierwsze sztychy wykonuje chrzestna.



Ania cała mokra po wyjściu z wody prezentuje nam kropidło.



Chrzestni przy dopingu wszystkich zebranych sadzą to wiekopomne drzewo.









Jeszcze tylko podlać i sprawa załatwiona.



Teraz przyszedł czas na tort i szampana, czyli częśc artystyczna.



Jeszcze fotki grupowe.











Wytchnienie dla obolałych nóżek. Rybki podziwiają zgrabne nóżki Marzenki.















Po tak wyczerpującym dniu, obfitującym w moc wrażeń wzrokowych i smakowych towarzystwo usiadło w cieniu i odpoczywa.

Aniu, wielkie podziękowania dla Ciebie i Twojej Rodzinki za trud włożony na przyjęcie takiej liczby " Ogrodomaniaków ".Twój ogród będzie śnił mi się po nocach i we śnie będę po nim spacerować.

Wszystkim Uczestnikom spotkania zjednoczonymi pod skrzydłami Danusi gorąco dziękuję za możliwość nawiązania nowych przyjażni.





'

"Jaskółki na linii" - bardzo mi się podoba to zdjęcie
A cynie - takie wesołe, takie kolorowe, trudno się nie uśmiechnąć na ich widok...
Pozdrawiam

I jeszcze stona południowa i skarpa
było:

jest:

o jaki elegant-zdjęcie jak z National Geografic