Ten kabel od farelki pomidorowej jakoś tak dziwnie sugestywnie się ułożył, myślicie, że coś coś? Ale to już na jesień, albo na przyszły rok, bo mam na chwilę obecną dość rewolucji .

Pod garażem lilie szykują sie do kwitnienia, poskrzypka w ofensywie, liże rany po przegranym boju i tylko okazjonalnie przypuszcza jakieś pojedyncze rajdy kamikadze:

Tyle czasu poświęciłam prawej stronie altany, że mnie jeszcze ktoś posądzi o jakieś dziwne poglądy polityczne, zatem przenosimy się na stronę lewą

Przeżywamy istny atak klonów- swoją drogą, przyjrzyjcie się cieniowi Dupsika, czy myślicie że coś sugeruje i powinna przejść na dietę? Bo wygląda, jakby cień już wiedział, że zamiast małym psiakiem, to jest małym prosiaczkiem .

To tez miała być supertunia Bubblegum, a jest.. to co widać, sic! Ale kolor piękny, trzeba będzie ino ogławiać (sprzedawca miał źle oznaczone doniczki, wzięłam ją kiedy jeszcze nie miała pąków):

W cebrzykach przy studni mini supertunie:



A w dużych parapetowych kolejne:

Już 27 maj, a skrzynki nadal gołe i (nie)wesołe, czas to zmienić! (nawiasem mówiąc, w tym roku mamy aż prawie miesiąc opóźnienia przez tą zimnicę względem zeszłego):

Całość prezentuje się tak:

Mikro upgrade malutkiej "międzydrzwiowej" i słoneczniczki szorstkie, namiętnie podżerane przez ślimaki

Więcej rodków:

Na chwilę uwagi zasługują rodki, które niezmiennie kradną show o tej porze roku:





Tutaj widać 1 z 2 astrów:

Tu 19 maj:



A tu 1 czerwiec:

Prawa strona altany tez przeszła mały face lifting. Wcześniej została lekko poszerzona, teraz dosadziłam tam 3 przetaczniki Rotfuchs, wymieniłam kiścienia na pierisa i podsadziłam brzózkę 2 astrami, które wcześniej rosły pod stodołą:

Fanfary, kurtyna

Tutaj jeszcze czekam na ostatnie 3 szałwie, zamiast nich na razie rosną sobie doniczki





No i mamy to!

No to poloneza czas zacząć, na starcie ustawiają się:
* Pysznogłówka Cranberry Lace (3 szt)
* Szałwia Edula Blue 2 szt
* Szałwia Nemrosa Madeline 3 szt
* Molinia Heidebraut 2 szt
* Szałwia omszona Caradonna 1 szt (tą musiałam domówić na sam koniec, bo nijak mi nie szło poukładanie w sensowną całość tego całego dobrodziejstwa bez niej)

W tym czasie, wbrew wszelkim ogrodowiskowym zasadom i zdrowemu rozsądkowi, ciągnęłam kilka srok za ogon, ale postawiłam sobie za punkt honoru poprawić w tym roku wszystko, co mnie najbardziej w moim ogrodzie drażniło. Taką zadrą w oku była na przykład prawa strona bujakowej. Przekształcanie trwało od 15 maja do 1 czerwca, kiedy to ostatnia roślinka zajęła honorowe miejsce i dostała kołderkę z kory. Z tą rabatką miałam najwięcej problemów, dopadło mnie w trakcie jej tworzenia twórcze zaparcie, kilka razy zmieniałam koncepcję i domawiałam roślinki, bo ciągle coś mi nie grało, ale teraz jestem zadowolona .

Stan wyjściowy:



Perovskie wykopane, można je przesadzić na podstodolną. na ich miejsce wskakuje lobelia Starship Blue, która pierwotnie miała być pod altaną.



Musiałam domówić 1 szt, bo parzyście wyglądałoby to źle... Uprawiałam iście "organiczne" projektowanie, stawiałam daną roślinkę (lub raczej ich grupę) w dane miejsce i dopiero potem deliberowałam, co do nich będzie pasować i w jakiej ilości. Nie jest to najlepszy sposób, ale o dziwo tym razem się u mnie sprawdził .



Następnie wyleciały stąd 3 pierisy: 1 pojechał do mamy, 2-gi pod orzecha, a 3-ci na prawą stronę altany (zamiast kiścienia, który też zasilił armię roślinną mojej rodzicielki ).

ajka napisał(a)

Lubię tą alejkę

Świetne ujęcie, też bardzo lubię tą alejkę , widać też nowa rabatę. Jak jej mogło wcześniej nie być, wpasowała się perfekcyjnie, a nowe nasadzenia wyglądają na kilkuletnie. Super

Bez Black Lace bardzo się na mnie obraził za to bezpardonowe gmeranie mu u podstawy i przeprowadzki, tutaj wyglądał jeszcze ok, myślałam, że go stracę, teraz kilka końcowych listków się podniosło, więc z wielkim bólem, ale chyba przeżyje ufff...

Pierwsze przymiarki...



... i pierwsze roślinki w ziemi- stan licznika: jeszcze jakiś pierdyliard doniczek do posadzenia (niektóre dopiero dojadą) .

Żeby móc zacząć działać, najpierw należy oczyścić sobie przedpole. Tego etapu się trochę obawiałam, bo 2 sosny były pokaźnych rozmiarów. Wszystkie roślinki chętnie przygarniała moja mama, bo ma hektary do obsadzania, więc obopólna korzyść .

Szym ma minę, jakby myślał: "Co też ta kobita znowu wymyśliła?" .





Kilka kursów zrobione, dzielne passerati się spisało