Dziękuję, że pamiętacie, Jolu, Elisko, Basiu. Wiem, że trzeba się izolować, całe szczęście , że w bloku nie mam koleżanek, nie kumpluję się z sąsiadkami, chociaż wszystkie są miłe. Ale nie było kiedy się przyjaźnić. A teraz nawet niebezpiecznie.

Ja się boję, że moi domownicy ze świata mogą coś przenieść. Ze szkoły, ze studia, z pracy. Kryję się. I siedzę na d...e.
Ale to nie zmienia faktu, że czuję się jak w potrzasku.

Gałązka, a nawet dwie już pięknie przyrastają.
Jak nic zostanę rzeźbiarką

Wczoraj był ładny dzień na prace w ogrodzie. Wykorzystałam prawie na maksa. Skopałam warzywnik. Skopałam, to za wielkie słowo dla mnie, ale po wiosennych pracach z grządką ekologiczną przywrócenie stanu"czarnej ziemi" było bajecznie łatwe, po prostu wzruszyłam wszystko nokrosem, Zielsko oczywiście przedtem wygrabiłam. Tak to ostatecznie wygląda.

Ja wczoraj część host już wycięłam. I razem z liśćmi zapakowałam do wora. Zajrzę do niego wiosną.