Chyba nie marchew, ale mam nieodparte wrażenie, że gdzieś już spotkałam tą roślinę.... Tylko gdzie...
A piuropusznika tam nie chcesz spróbować?, albo trzmieliny puścić na siatkę.

Inka dobrze pisze. Zrób donice np. z płyt betonowych. W LMie kupiłam takie, które wyglądają jak z ciemnobrązowych desek. Mają 35 x 35 x 4 cm.
Jeszcze nie dosadzone pod różami i w ogóle nie wykończone, ale wyglądają nieźle, uważam.

Wpadłam zapytać cosię orozwineło z tej " dzikiej marchwi" ? Marchew czy coś innego?
Czytam o problemach dentystycznych i współczuję.
Co do tui to nie wiem jak wysokiej rośliny pod nie szukasz. Ja nie mam jeszcze tak dorodnych, ale za to mam je gęsto i w dwóch rzędach miejscami, a przed nimi krzewów od groma. Tyle, ze moje sadzone były jednocześnie z tymi innymi roślinami. Ale udają się w tym sąsiedztwie astry, parzydła leśne, tawułki sobie radzą, świetnie sobie i w totalnym zacienieniu radzi kokorycz ta wysoka do pasa, gdzie więcej światła rosną azalie, barwinek wręcz szaleje. W półcieniu rośnie wawrzynek i juki kalifornijskie. Natomiast nie pod tujami, ale pod wierzbami płaczącymi( pijusy potworne) i w mega zagęszczeniu świerków, jodeł i drzew liściastych radzą sobie wilczomlecze, fiołki, o dziwo ciemierniki też całkiem nieźle, a tam jest latem cień totalny.

Czytam, że próbujesz z irgą, nie wiem jak w cieniu, ale z dostępem do słońca pod tujami szaleje u mnie. Dodam tylko, że pomimo długotrwałej suszy tych roślin nigdy nie podlewałam i żyją.

Popatrzcie jak mi nereczka puchnie . To był świetny pomysł na rabatkę w tym miejscu.

czy tutaj to jest grujecznik czy judaszowiec???
jeśli grujecznik, to jakim cudem jest/ ma czerwonawe piękne liście?
specjalna gleba, czy odmiana?? pięknie wygląda!!

size=640x427]https://www.ogrodowisko.pl/uploads/p/253/2539084/original.JPG[/img]

Ale masz wielkie kępy jeżówek Moje najczęściej nie przeżywają zimy, a jeśli im się to uda kwitną pojedynczymi kwiatami. Jedynie te zwykłe mocniej się rozrastają.

Impresjonistyczne ujęcia też ładne
U nas dziś 34 w cieniu w samo południe. Temperatura dla mnie - nie do zniesienia.
Ale się zaparłam i wspólnie z Małżonkiem dokonaliśmy eksterminacji bobu. Przyświecała mi myśl, że to ostatni moment na sianie fasolki. Z dwóch skrzyń warzywnych o wymiarach chyba 120x80 wyszło półtora kilo ziaren, czyli, jak dla nas, dwa obiady i przegryzka. Zrywając wiedziałam na 200 procent, że gra nie jest warta świeczki (walka z mszycą i średnie zbiory), ale jak jedliśmy obiad to 200 procent leciało w dół, oj leciało Smak nieporównywalny z kupnym bobem
Później powiało, popadało (o tyle o ile), szczęśliwie temperatura spadła