To był marzec, wyjątkowo zimny i opóźniony również na Wyspach. Nie przeszkodził naszej wędrówce szlakami rzymskich limes (mur Hadriana) i odkrywaniu skarbów rzymskich w edynburskim muzeum.
Zwiedzaliśmy też ogrody, ten dopiero został otwarty po zimie. Było tłumnie w kawiarni, i w sklepie, niektórzy już piknikowali przed obiektem.

Zawsze mnie zastanawia wysokość drzew północnej Anglii - wydają się bardziej przysadziste, niższe - dlatego, że smagane wiatrami? Bo mam na myśli np. dęby, z pewnością nieformowane a takie krępe.

Zamek, jak przystało na prawdziwy angielski zamek sprawiał ponure wrażenie, w środku tylko nieco lepiej się prezentował. Może dobrze, że nikt nie musi w nim mieszkać a National Trust tak pięknie o niego wciąż dba? Ciężko się mieszka z Tradycją i Historią pod jednym dachem?


Czy ten krajobraz ukształtowała ręka ludzka? Zdecydowanie tak. Był Angielski Ruch Krajobrazowy i nawet pewien Brown (dla którego wszystko było możliwe) o przydomku "Capability".

A teraz to, co już na pewno zawsze skojarzy mi się z ogrodami angielskimi.

Kanciki i pięknie wyrysowane rabaty. Aż dotykałam tej ziemi.

Mógłby to być element ogrodu francuskiego? Na Ogrodowisku nikt nie ma wątpliwości, że mamy do czynienia z ogrodem angielskim.

Trawniki z zapałem pielęgnowane.

Warzywniki artystyczne.

Ławeczki angielskie.

Rabaty jekyllowe - fajnie było zobaczyć je nawet tej porze roku.

Drzewa owocowe rozpięte na murze.

Za chwilę na tych rabatach pod murem zakwitną cebulowe

Dobra kompozycja.

Wszechobecne żonkile.

Wzgórza na horyzoncie to najwyższe pasmo gór w Anglii - Cumbrian Mountains (cały region nazywany jest Lake District).

Sad.

A tu ciekawostka: sposób na pozbycie się rzęsy ze stawu.





That`s all.

Pięknie, mimo że ogród jeszcze śpi. Wspaniały mech, podkreśla tam okoliczność, że "mówią wieki".
Ten jęczmień w wodzie nie wygląda najlepiej i chyba dużo go potrzeba żeby był skuteczny. W dużym stawie może go nie być widać.

Zanurza się słomę jęczmienną?Pierwszy raz słyszę takiej metodzie na rzęsę.