Kolejny mglisty dzień.
Domowe kwiaty podlane,
czas wyjść z psem na polanę.
Nie chce się wcale,
a on patrzy na mnie wytrwale!
Zakładam więc botki,
beretkę, kapotę i szal,
i idziemy sobie w siwą dal.

Pod nogami trzeszczy śniegowa gruda,
może nie zmoczyć nóg mi się uda.
Lecz futrzakowi marzną łapki,
Nie ma bucików, ani czapki!
Spacer więc krótki, tyle "co trza".
Mam trochę serca dla swego psa!

Serduszko potrzebne naszym pupilom
w ocenie kto je kocha, się nie mylą.
W zamian dozgonną miłość dają
i nigdy nas nie zdradzają.

Witaj, Zbyszku!
Na południu ponoć dziesiątka w plusie?
A u mnie stale w pobliżu zera.
Suche badyle, napite wilgocią,
ku ziemi mają tej zimy pociąg.
Tylko wytrwałe, o twardej słomie
słońca wypatrują wśród chmur łakomie.
Widok ten budzi we mnie nadzieję,
że przyjdzie wiosna za 2+3 niedziele!

też bym tak chciała trzymajmy kciuki miłego mgielnego Hanusia

Edytko, na poranne mgły kolorem po oczach daję, by odpędzać chęć na sny!

Cudneee kolorki dziękuję Hanusia od razu oczy otworzyłam i wstawiłam u mnie sumakowe perypetie całoroczne zapraszam

Piękne kolorki świetlane wręcz

Dalszy ciąg lipcowych zachwytów.

Ooooooooo przepiękne i woń zapachów aż u mnie mmmmm

Wiersze i róże, czy potrzeba coś więcej?
Pozdrawiam Haniu.

Agatko, nam z Edytka tylko słoneczka!
Witam, i zapraszam częściej!