Dana fajnie, że wróciłaś

Pamiętam jak którąś wiosnę wstecz, tak sprzątałaś w ogrodzie, tak sprzątałaś... zamiataliście chodniczki itd., a wszystko dokumentowałaś.Fajnie się to czytało i oglądało

Fajnie, że jesteś znowu z nami...niebawem przyjdzie ciepełko, to zechce się przebywać w ogrodzie cały czas...masz tak nastrojowo w tych zakątkach, że Ach!

Pięknie, Dana
Grzebanie w ziemi to przecież endorfinki płynące szerokim strumieniem do naszego samopoczuci Nic dziwnego, że w ogrodzie jesteś szczęśliwa.

U mnie straszne zaległości, bo od początku listopada oboje chorowaliśmy. Ja bardziej, J mniej, ale nawet liście zostały nie zgrabione. Masakra ile teraz roboty, a ja ciągle bardzo łatwo się męczę. Czeka mnie caly sezon powolnej, mrówczej pracy.

No, niestety lub stety bo przeszło dość nieinwazyjnie, tzn. żadne z nas nie wylądowało w szpitalu i nawet powiało optymizmem, bo być może oznacza to większą odporność na zarazę. Ogród zapuszczony tylko pozostał. W najbliższy poniedziałek szczepię się i zobaczymy co dalej.

A poza tym... Poza tym wreszcie robi się ciepło