Dzisiaj, jadąc do pracy, zobaczyłam ustawiony na chodniku pojemnik, taki jak na gabaryty, ten mniejszy.
Widzę w środku pryzmę ziemi ogrodniczej, jakieś worki z próchnicą, a na tym.... bukszpany. Wykopane, z korzeniami na wierzchu.
W trybie awaryjnym zaparkowałam na pierwszym wolnym miejscu i lecę do tych bukszpanów.
Rozejrzałam się we wszystkie strony... widzę, panowie po drugiej stronie ulicy robią nowe nasadzenia w donicach w ogródku przed restauracją.
Lecę do nich, przez ulicę, mało mnie samochody nie rozjechały (ino otrąbiły z lekka) i grzecznie dygając pytam: "przepraszam, czy te bukszpany są do wywalenia?" (kurde, slangiem ogrodowiskowym już w realu się posługuję), na co pan popatrzył na mnie ze zrozumieniem i rzekł: "może pani je sobie wziąć"...
No i mam w samochodzie trzy całkiem spore sztuki!

Ty nóżki buksikom osłaniasz, a ja nie tak dawno temu prawie pokłóciłam się z eM, który chciał do domu już chować rozmaryn i laura. Co roku to samo no nijak nie może zapamiętać, że te dwie donice zabieramy dopiero jak śnieg spadnie... no, chyba, ze bez śniegu jest -5. Ale tez przed chwilą byłam i sprawdzałam czy nie za zimno im