Aniu dziękuję za wizytę i za miłe słowa o ogrodzie. Tak cztam nasze posty i stwierdzam że te miejsce pod stołem jest niezmiernie ciekawe

Dziś na prośbę Pań z przedszkola odwiedziłam dzieciaki z moimi zwierzakami. Za dużo nie moglam zabrać, bo wielkie klatki ledwo zapakowałam do samochodu. Pojechały na wizytę małe kaczki, króliki i kurki silki. Wiecie radość dzieciaków była nie do opisania. Ale najbardziej cieszył moje serce widok szczęśliwych dzieci autystycznych z grupy mojej córki. Dla tych dzieciaków było to coś wyjątkowego. Terapia dotykiem przynosi często zaskakujące efekty. Mam znajomą psycholog, która w Białymstoku prowadzi terapię dzieciaków swoimi oswojonymi kurami, osiągajac świetne efekty.

Dzieci miały fajny dzień . I Ty też, bo radość się udziela . Ja też się uśmiecham, gdy to sobie wyobrażam

Masz rację Asiu ta radość udziela się bardzo. Przedszkole moich dzieci jest zintegrowane w każdej grupie jest 5 dzieci chorych. To uczy tolerancji i dzieci i rodziców. Od kilku lat przedszkole organizuje konkurs zielone ogródki. Widziałam osobiście jaką radość dzieciom sprawia sadzenie kwiatów i cebul tulipanów. Dzieci też tworzą piękne kolorowe makiety tych ogródków.

GorAna napisał(a)

Wpadam z rewizytą i trafiam na dyskusję o kurczakach pod stołem.....moja Mama też tak trzymała maleństwa przez pierwsze dni....och te wspomnienia!!!
Kasiu, piekne rewolucje robisz
Pozdrawiam

U mnie w rodzinnym domu też kurczaczki były pos stołem, a wcześniej jak nie było promienników, to były pod piecem tzw. westwalką

kasiakasia napisał(a)

Sylwia widzisz fajnie, że miałysmy takie dzieciństwo.Czasem sie boję że znikna kury i świnie , że będziemy to ogladac w zoo. A stołeczek pewnie pełen wspomnień.

bardzo sie uśiałam o tym zoo i swinkach ale to może byc prawda

Zajrzałam wieczorkiem, a może pokażesz coś ze swojego ogrodo-gospodarstwa