Dziękuję Tereniu, próbowałam wkopać głębiej, ale wtedy trawa wpycha się na rabatę. Musi tak zostać dopóki nie ogarnę całego ogrodu i remontów tak, żeby już zostało tylko dbać o to co jest, a na razie nasz ogród się tworzy. Coś może z tego będzie.

No, dzisiaj hortensje poszły w grunt na nową rabatkę, nie wiem tylko czy nie podlać i nie opryskać ich na grzyba bo w kościele cały czas stały w wodzie i aż od tego zwiędły, poobcinałam te zwiędłe części, ale korzenie miały dolane dość długo. Jak myślicie profilaktycznie je potraktować ???

Doradźcie mi proszę rabatka z hortkami jest dookoła placyku z plastrów na którym na razie stoi stoli i ławka, ale docelowo ma tam być pergola z ławeczką i tą pergolę planuję obsadzić pnączami - może clematisy? Jeszcze się zastanowię. Na rabacie na razie posadzona jest hortensja bukietowa vanille fraisei - docelowo będą dwie po obu stronach i między nimi te hortki z kościoła, z tyłu pergoli, a chciałabym, żeby w tylnej ścianie było okienko myślę posadzić kokorycz - już zamówiłam u sąsiadki taką co rośnie do pasa. Czym byście podsadzili hortensje od przodu - coś niższego bym chciała, ale takiego pasującego do stylu naszego ogrodu - trochę rustykalnie, a trochę naturalistycznie, to ma być romantyczny kącik zadumy. Rabatka jest wyścielona zrębkami. Tłem będą jak urosną szmaragdy i golden wonder. Czekam na to co zaproponujecie.



tylna ściana ( stoi ławka) to jest zachód, z prawej strony rośnie sosna czarna, a na trawie jako soliter gunnera manicata, między gunerą, sosną, i pergolą stoi tragac. Z lewej jest posadzony świerk srebrny. Na zdjęciu jeszcze nie ma ale od strony krzeseł idzie ścieżka z plastrów, która łączy placyk pod pergolę ze ścieżką do ogniska. Wzdłuż ścieżki rosną żywotniki jakieś kulki gloube i posadzone między nimi hortensje, od strony wschodniej tej ścieżki będzie ( zaczęłam już sadzić) niski żywopłot z bukszpanu.

To ta ścieżka tylko patrząc od strony ogniska - czyli pergola będzie po lewej stronie, a od widocznego łuku prowadzi do niej ścieżka z plastrów ( łuk po lewej stronie)



Mam nadzieję, że Wam za bardzo nie namieszałam.

Trzymajcie za nas kciuki. Pod namową koleżanek z pracy zgłosiliśmy nasz ogród do konkursu gminnego "Estetyczna posesja, zagroda". W poniedziałek 25. 05. 2015 ma przyjść komisja i oceniać ogród. Konkurencja jest duża, sąsiad który założył piękny ogród japoński też bierze udział tyle, że jego ogród ma jakieś 15 lat od posadzenia pierwszych roślin. A mój to maluszek w powijakach i tylko gabaryty ja mam jakieś 4 razy większe pod wzg. powierzchni. Ale do odważnych świat należy i na szczęście każdemu podoba się co innego.

Pierwsza moja mysl to lawenda, szalwia, kocimietka ale czy nie sa za wysokie nie wiem.

W poniedzialek akurat mam wolne wiec caly dzien moge trzymac kciuki

Genialną masz tę ścieżkę z krążkami drewnianymi!!!!
Mistrzostwo!

O witam Cię Justynko i dziękuję.

Iza trzymaj przyda się wsparcie. Została nam jeszcze sobota na skończenie schodków i ścieżek. Więcej się już nie uda zrobić - jeszcze się modlę o pogodę. No i figurka do kapliczki jeszcze też nie gotowa, ale jak tu poganiać artystę, trzeba czekać.

Trzymam kciuki
Do hortensji to na pewno przydałoby się coś co kwitnie już od wiosny, ale co? Nie pomogę. Chyba żeby faktycznie lawenda?

Witaj przybieglam obejrzec. Ciekawa dzialka i koncepcje, widzę że wszystko robisz dokladnie. Fajne pomysły na rabaty, z ta trawa pod maliny to też zastosuje, ale z zostawianiem skoszonej trawy, to nie wiem czy dobry pomyśl, tez tak robiliśmy na tylach dzialki, bo dzialka duża ale ta trawa nie nadąża chyba gnić i coraz gorzej się kosi mąż mówi że chodzi jakby po takiej poduszce, którą ugina sie pod stopami. Będę zaglądać cieszę sie że odczytałaś dobrze mój pomyśl i wizję, a ogród mam niestety w rozsypce wiec ciężko odczytać wizję autora. Widać że masz duża wyobraźnię

Witam Cię Ewo u mnie, miło mi że zajrzałaś.
Ja już cały zeszły sezon zostawiałam trawę po koszeniu, bo gdybym chciała wszystko zbierać to po roku trzeba by drugą działkę jako miejsce na gromadzenie tej skoszonej. Staram się kosić jak nie jest za wysoka i na razie fajnie znika przed następnym koszeniem. Wiadomo tym sposobem nie będzie u mnie angielskiego trawniczka takiego wypielęgnowanego, wymuskanego, ale coś za coś. Sama nie dałabym rady ogarnąć wszystkiego gdybym chciała mieć taki trawnik. Do tego dochodziłoby podlewanie, a tak to trawa dostaje tyle co podleje z nieba i musi sobie poradzić. Nigdy nie koszę też na najkrótszym właśnie dlatego, żeby nie wyschła. Za to mam całą armię dżdżownic które przerabiają trawę na próchnicę i chyba właśnie z tego powodu plagę kretów, które się nimi żywią. Na całe szczęście kotki już nauczyły się je łapać. Więc Sama widzisz równowaga w przyrodzie zachowana musi być.