Sebku, Weroniko - dziękuję, że zostawiacie te nieliczne ślady pobytu, ale może inni zaglądają niezauważeni jak wojownicy ninja.

Tego zazwyczaj się nie pokazuje czyli trochę ogrodowej kuchni.

Kompostownik pracowicie zakonserwowany na brązowo przez mamę.


A z kompostownika wyrasta co chce. Niech sobie rośnie


Stosik brewion ze ściętej śliwy czeka. Może będzie z nich ścieżka do kompostownika?


Te drewienka spotka wtedy ten sam los co tę palisadkę - rozpadnie się i wróci do stanu pierwotnego czyli stanie się glebą.


A co tak omszało? To nic innego jak pustaki robiące od wielu lat za tymczasowe schody.


A tu ogrodniczka suszy swoje zamoczone przy podlewaniu "buciczki" nr 40.


Woda do podlewania pomidorów grzeje się do temperatury otoczenia.


Bukszpany nie okulkowane


rabaty nie oplewione.



Ale za to zakwitła pierwsza dalia z nasionek


i kwitną liliowce.

Wieczorne imprsje z wczoraj.

Rzut oka w lewo na nielubiane ostatnio ogródki działkowe z tęczą




rzut oka w prawo (niemalże w tym samym czaie dział się ten spektakl na niebie co tęcza)

EwaG napisał(a)

Wieczorne imprsje z wczoraj.

Rzut oka w lewo na nielubiane ostatnio ogródki działkowe z tęczą




rzut oka w prawo (niemalże w tym samym czaie dział się ten spektakl na niebie co tęcza)

Ewo Twoje cudne zdjęcia wskazują za pomocą tęczy na przymierze Boskie z działkowcami, czyli nie mamy się czym martwić. Takiej tęczy nie rzuca się na wiatr...

A ja też noszę trzewiczki nr 40 - 41,w moim kompostowniku także wrze samowolne życie i nie uważam, żeby trzeba było wciąż plewić - w ogóle co to za podział na rośliny i chwasty?
Widzę, że lubisz swój ogród w najmniejszych szczegółach i to mi się podoba. Takie porosty na pustakach na przykład...

Widać duszę artystki

Ewuniu,to ja jestem tą,,podglądaczką" co to śladu nie zostawia,ale bywam często......nie powiem,że codziennie.Twój ogród ,to ma coś w sobie,że mu się oprzeć nie można.Masz wszystko przemyślane,nie to co u mnie ....pełna dowolność.Gratuluję.

Życzę miłej niedzieli bez deszczu......

I głęboka refleksja. Ogrody działkowe są potrzebne. Jestem o tym przekonana. W Bawarii należą do miasta i rodziny czekają na przydział takowego (Augsburg). Monachium ma specjalny projekt miejski Slow Food Garden.
Pozdrawiam.

Ewo, tak lubię "Cię" czytać. Mimo tylu wątków, w których gubię się już zwróciłaś moją uwagę tym bardziej, że obrończynią ogródków działkowych jesteś, jako i jak jestem. Stoję murem za "rodzicową" działeczką.

Jak się cieszę, że zaglądacie (sprawdzam czasami licznik odwiedzin).

Weroniko ciągle Cie podglądam.

Danusiu miło, że mnie odwiedziłaś; dusza - och ciaglę nie mogę rozpoznać tych talenów danych z góry. Mam nadzieję, ze nie skonczy się na szukaniu.

Haniu, ja za dużo myślę nad swoim ogródkiem. Ciąglę coś bym zmieniała. Ale ostatnio to konieczność (straty po zimie) i wycięte duże drzewo, co radykalnie zmieniło "klimat". Totalne odsłonięcie z jednej strony - strasznie jednak denerwuje i ciągle zastanawiam się nad rozwiązaniem tego problemu.

Ewo - Pszczelarnio fajnie, że popierasz ideę ogródków działkowych. Kiedyś w Wysokich Obcasach przeczytałam reportaż (choc może to za duże słowo) o miejskich farmach tworzonych na dachach wieżowców (też mam wrażenie, że pomysł bliski ideą slow food garden). I tak się zastanowiłam czy u nas muszą najpierw powstać wieżowce/biurowce/apartemantowce w miejscu ogródków działkowych by potem zakładać na ich dachach produkcję warzyw? Argumenty władz samorądowych mnie zupełnie nie przekonują, bo miasto jest dla ludzi, a nie maszynką do zarabiania pieniędzy dla samorządowców.

Borbetko, w wielości siła (co widać np. Ogrodowisko)! Choć rzeczywiście jak odwiedzam Ogrodowisko, zaczynam się trochę gubić.

Pozdrowienia od ninja

ja tez zaglądam- lubię tu wpadać bardzo.
Zdjęcia piękne.