Aniu, ze ściśniętym sercem czyta się takie wiadomości.

Zawsze w takich przypadkach myślę o rolnikach i doceniam swoją harówkę w korpo. Praca biurowa jest niezdrowa i stresująca, ale przynajmniej nie grozi, że jeden kaprys pogody w 20 minut zniszczy roczną pracę.
To taka uwaga na marginesie, bo przecież wiem, że Ty też w biurze pracujesz.

Aneczko, radzę na przyszłość: Zmień nazwę wątku, bo ten chaos nie był jednak pod kontrolą. Może przyroda zadrwiła? Współczuję strat i stresu! Na przyrodę nie ma mocnych. Pokornie przyjmujmy to co nam zsyła! Pozdrawiam.

Dziewczyny odpowiem zbiorowo kończąc wątek armagedonu - dzięki za słowa wsparcia. Wszystkie nasze szkody damy radę ogarnąć.
Jadąc do pracy widziałam kilka ulic ode mnie powyrywane z korzeniami drzewa o średnicy pewnie ok. 100 cm - pierwszy raz coś takiego na własne oczy widziałam z bliska! Jedno z nich przewrócone tuż przy takim starym, drewnianym domku w którym mieszka babuleńka - to dopiero byłoby nieszczęście.
Choć ja z tych, dla których szklanka jest w 90% zazwyczaj pusta, to staram się myśleć pozytywnie - na prawdę mogło być gorzej.
Jedno jest pewne - mogę w tym roku doktorat zrobić z odporności roślin na anomalie pogodowe
Po południu zacznę ogarniać rabaty i będę bacznie obserwować co da radę, a co nie. Myślę, że takie klapnięte rośliny się podniosą. A reszta się odbuduje. Najwyżej jesienią będzie mniej zbierania liści

aż trudno uwierzyć w taki pogrom

Najgorsze jest to, że moim zdaniem takie anomalie będą u nas na porządku dziennym, miejmy nadzieję, że nie aż tak gwałtowne. Wszyscy widzimy, że klimat u nas zwariował. Jednym dała w kość zima, innym wiosna, a u nas czerwiec się popisał.
Tak na szybko wyciągnięte wnioski:
1. dobrze zrobiłam sadząc na całej zachodnio-północnej granicy tuje - tam gdzie są już takie 2 metrowe większych strat nie ma, wszystko klapnięte, ale nie ścięte do pni. Tam, gdzie tujki małe (przy podjeździe) - wszystko posiekane.
2. bukszpany nie tknięte, więc spokojnie można się kulkować dalej
3. muszę poprawić wszystkie rabaty obniżając ich poziom względem trawnika zdecydowanie niżej, by kora nie pływała na trawniku
4. nigdy więcej poliwęglanu - muszą być fest zadaszenia
5. przed garażem (mam na poziomie piwnic) na stałe wkopujemy pompę z jaką automatyką
6. nawet niewielkie skarpy muszą być umocnione - przy wschodniej granicy (tam gdzie rośnie żywopłot grabowy) sąsiad jest niżej i koniecznie musimy umocnić spadek, bo cała kora zasiliła jego ogródek

I uprzejmie proszę o Waszą aktywność w wątkach w tym roku, zwłaszcza o dużą ilość zdjęć, na wypadek gdyby u mnie jednak nic nie zdążyło odrosnąć

Ja pierdzielę.
Przyszłam od Bogdzi. Tak się bałam tego co zobaczyłam u Was że część nocy nie spałam. Patrzyłam na stronę gdzie jest burza i wszystko skumulowało się nad nami i Warszawą.

Na szczęście oprócz strasznej ulewy i silnego wiatru nie było gradu przez co u mnie szkód nie ma.

Ale stracha miałam jak nigdy.

Współczuję Wam i trzymam kciuki by roślinki się odbudowały i za Was byście to przetrwali.

Hej przyszłam do Ciebie od Asi z Ogrodu w remoncie.
Przykro patrzeć na zniszczenia ale widzę, że się już z tym pogodziłaś i wyciągnęłaś wnioski. Myślę, że takie podejście jest najlepsze.
Pozdrawiam i zaznaczam wątek do podglądania

Myślę, że jest jeszcze dość wczesna pora roku i wiele tych połamanych roślin potraktuje to jako zachętę do wypuszczenia nowych pędów. Dla niektórych może być to nawet bardzo korzystne, bo rozkrzewią się.

Póki co nie ma mojego wątku, więc zostawiam fotkę energetyczną

ale hortek szkoda