Jestem. Strasznie to miłe widzieć, że pamiętacie o mnie, choć mnie tu w zasadzie nie ma.

Miałam bardzo pracowity i trudny czas. Dlatego mnie nie było.
I muszę się przyznać, że po raz pierwszy, odkąd jestem na ogrodowisku, czyli od pięciu lat, nadejście zimy przyjęłam nie z frustracją, że już nic zrobić ogrodowo nie mogę, lecz z ulgą. Że nadszedł czas odpoczynku od ogrodu.
Może się starzeję. A może po prostu zbyt duzo w ub. roku się w moim życiu działo, to i wyciszenia oraz odpoczynku potrzebowałam.

Pomimo że nadejście zimy przyjęłam z ulgą, to oczywiście umierałam ze strachu o roślinki. Bo u mnie zacisznie i ciepło mają, więc znowu przed nadejściem dużych mrozów nie weszły w stan zimowego spoczynku. A pierwsze duże mrozy były u mnie przed śniegiem. Nie muszę chyba pisać, bo to oczywiste jest, że na ten czas roślinki opatuliłam powłoczkami
Sama się z tego przebrania ogrodowego śmieję , ale jest skuteczne - kiścienie, których nie okryłam z braku rzeczonej pościeli, bardzo przemarzły. Wiosną zobaczę, czy tylko liście, czy są większe szkody.


Dzisiaj zaczęłam sezon wiosna-jesień 2017. - oczyściliśmy z eMem budki lęgowe.
Niestety, znowu w jednej znalazłam martwe pisklęta - sikory bogatki.
Natomiast budka po sikorach modrych była w porządku.
Na wszelki wypadek sparzyliśmy wszystkie budki wrzątkiem.

Zdaje się, że już najwyższa pora na sprzątanie budek. Bo kiedy zdjęliśmy budkę "modraszkową", jej właściciel/właścicielka podniosła taki wrzask, taki lament, takie święte oburzenie, że chyba na pół miasta się niosło Żałujcie, że tego nie słyszeliście. W gorączkowym poszukiwaniu swojej budki kilka razy zajrzała do buski szpaczej.

Buziam Was

Dziewczyny kolor to Flugger 5345. Jest to jasna ale zimna szarość. Brałam dużo próbek ale ta wydała mi się najfajniejsza chociaż miałam obawy czy ciepły kolor drewna będzie pasował ale okazało się, że jest oki


Tess dzięki nie wiesz nawet jak bardzo szalałam

Jolu tak, okna mamy na przeciwległych ścianach więc jest jasno i widać na "na przestrzał"

Aniu dziękuję

Wiuniu ja też nie lubie podziałów a zależało mi na tym by każde wnętrze było spójne z pozostałymi. Stąd właśnie wybór jednego koloru do całego mieszkania. Efekt jest fajny Ten kolor pięknie eksponuje biel ale nie podbija jej na tyle, żeby biel rzucała się mocno w oczy

Irenko masz rację, jak jest nowe i świeże to się super mieszka Niestety przy moich Panach już nie jest świeże - pozostało tylko nowe hahahahha

Fiu, fiu. Aleś poszalała. Wnętrza super.
Daj mi numer tej szrości.
Fajnie, że jesteś

Tess napisał(a)

Obiecałam sobie, że nic a nic nie sieję. Na razie słowa dotrzymuję
Ale kibicuję tym, którzy sieją.
Budzimy się z wiosną

no budzimy się, budzimy się
ja postanowiłam trochę ograniczyć się z sianiem i też na razie jestem wytrwała w postanowieniu

O hortensji Great Star dla Tess.

Pierwsza, którą kupiłam, wyglądała tak

Nie widać tego na zdjęciu, ale z tego co pamiętam do tego zdjęcia była związana, bo inaczej nie chciała się trzymać.
Wymyśliłam sobie, że trzeba ją niziutko ściąć, żeby od dołu wyrosły mocne, sztywne pędy. To nie był dobry pomysł. Po dwóch latach eksperymentów doprowadziłam do pojedynczego badyla.



Ale kwiat na końcu badyla jest piękny.

Kupowałam jeszcze dwie kolejne sadzonki. Te wyglądały lepiej. Zdjęcie dobrze pokazuje, że ta hortensja tworzy niewielką ilość wysokich pędów.


Teraz już wiem, że przycinanie jej nisko nic nie da. Planuję przycinać co roku o jedno oczko wyżej.

Obiecałam sobie, że nic a nic nie sieję. Na razie słowa dotrzymuję
Ale kibicuję tym, którzy sieją.
Budzimy się z wiosną

leon60 napisał(a)

Białą polecam tę http://beckers.pl/produkty/beckers-vaggfarg-white-matt.html
pięknie kryje, konsystencja gęstej śmietany fantastycznie się rozprowadza i zero kapania

Wprawdzie obecny Beckers to już nie ten sam, co onegdaj, ale cały dom mam jego farbami pomalowany. I jestem nimi zachwycona - są trwałe, można je myć, nie tracą koloru.

Tess napisał(a)

Poszłam popatrzeć na moje hortki i mnie oświeciło, w temacie uzyskania hortki na nóżce.
Spróbuję ukorzenić taki długaśny, prosty i gruby patyk, żeby od razu był "wyprowadzony".

A ja próbowałam w zeszłym roku dwa razy tak ukorzenić pęcherznicę Diabolo.
Chciałam, żeby była na nóżce, więc ciachnęłam jak najdłuższe patyki i nic się nie ukorzeniło
Próbowałam w czerwcu i we wrześniu. Nic z tego nie wyszło.
A teraz chcę jeszcze spróbować na wiosnę, może się uda.
Do trzech razy sztuka

Kinga nie przepraszaj, wchodź w dyskusję, każdy może

Monia pozdrawiam i zapraszam

Beatko ja pamiętałam o tych hortkach, to przecież ważne

Tess temat podjęłam ale to Toszka nasza zaproponowała te stópki i mi się one bardzo podobają. Nawet w którymś wątku wklejała zdjęcie stópki hortkowej. Bardzo mi się takie prowadzenie podoba
Dziś byłam i oglądałam swoje, z niektórymi może być problem jakoś muszę pokombinować

Tosia pamiętaj o zdjęciach jak już powrócisz z obczyzny Wszyscy teraz czekamy

Poszłam popatrzeć na moje hortki i mnie oświeciło, w temacie uzyskania hortki na nóżce.
Spróbuję ukorzenić taki długaśny, prosty i gruby patyk, żeby od razu był "wyprowadzony".
Aniu, dziękuję za wywołanie tego tematu.

Dzisiaj u Mai właściciele ogrodu mieli takie właśnie hortki na pniu w donicach. Super to wyglądało.

Własnie przeczytałam, że film Agnieszki Holland pod tytułem "Pokot" zdobył Srebrenego Niedzwiedzia w Berlinie.
Alez się ucieszyłam, prawie jakby to moje pszczółki w nim grały

Strumień wpływa do płytkiego zbiornika.

I woda. Płynący po kamieniach strumień, z mini gejzerkami.





Dno strumienia wyłożone kamieniami.



Strumień znika pod ziemią, by po chwili pojawić się znów na powierzchni.

Od dawna chciałam Wam pokazać, jak w Warszawie projektuje się przestrzeń miejską. Nowocześnie i na poziomie europejskim, jeśli nie światowym.
Mnie powaliło i zachwyciło.
Gdzie? Warszawa, Plac europejski 1. Słowo, jest taki plac w Warszawie, choć od niedawna (sama długo nie wiedziałam, że taki plac w Warszawie jest)
Dzielnica Wola, tu powstaje Warsaw Spire Warszawa.

Wieżowce robią wrażenie, ale sposób zagospodarowania przyległego terenu - powala. Nowoczesne formy zieleni, płynąca woda, fontanny...








Graby cięte w faliste formy:

Tych, którzy wybiorą się do Parku Moczydło, szczerze zachęcam do zwiedzenia leżącego tuż przy parku osiedla Koło.
To powojenna perełka warszawskiej architektury, wpisana do rejestru zabytków.

Okolony ulicami Ożarowską, Prymasa Tysiąclecia, Czorsztyńską i Deotymy zespół budowlany powstał w latach 1947-56. Zaprojektowali go Helena i Szymon Syrkusowie, przed wojną znani między innymi dzięki blokom Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej na Żoliborzu.

Budynki kolonii mieszkaniowej Koła stanowią ciekawe nawiązanie do modernizmu lat 30. XX wieku, za co zresztą krytykowano projektantów w latach rozkwitu realistycznej architektury socjalizmu. Architekci tego osiedla zmuszeni byli złożyć samokrytykę.

Jest to jedno z ładniejszych i najlepiej rozplanowanych osiedli stolicy. Wykorzystywano do jego budowy materiał nazwany gruzobetonem – powstały ze zburzonych domów Warszawy, ale na świecie budzący zachwyt swoim funkcjonalizmem. Długie budynki o wspaniałych proporcjach, wyposażone w galerie, klatki schodowe wbudowane w kolumny, ażurowe partery ze słupami posiadają wiele elementów zdobniczych (warto zwrócić uwagę na balustrady i wiatrochrony przy drzwiach wejściowych).
Razem z sąsiadującym Parkiem Moczydło zespół tworzył osiedle bardzo nowoczesne i dobrze komunikujące się z otwartą przestrzenią i przyrodą.





A to budynek przedszkola.



Kościół:

Edytko, bardzo dziękuję za ten wątek. Też się nosiłam z takim zamiarem, ale jakoś się zebrać nie mogłam.

Do Parku Moczydło mam emocjonalny stosunek, bo właśnie tuż przy tym parku syn kupił mieszkanie. Park widać z okna jego mieszkania.


Mam tylko kilka letnich zdjęć z tego parku, bo telefonem robiłam i kiepsko wyszły.

Na szczycie kopca ludzie robią zdjęcia, puszczają latawce. Zza górki widać biurowce na Woli.





Na szczyt górki wjechałam rowerem. Brawo ja! Po takiej ładnej granitowej kosteczce.

Obserwuję z ciekawością. I wcale a wcale się nie smieję.

Tess napisał(a)

A wiesz, że ja - po wielu latach opierania się - chyba też się zaraziłam?
Renata (RRR) zaraziła mnie taką fantastyczną rabatą z chopinów i traw.

. Widziałam tą rabatę. Ciężko się nie zarazić. Ja padłam na angielską różyczkę. I co z tego, że liście brzydkie, kwiaty przewieszają i 3 lata startują. Mogłabym mieć każdą. Marzyłam.o Judę i mam. Summer song jeszcze mi się.bardzo podoba i Eden rose. Z SS mogłabym spróbować do donicy na tarasie.

No zarówno pierwsza jak i pierwszy