Jedyny sposób, żeby uwiecznić piękno liści bzu Black Lace. Dojechały powojniki Vyvyan Pennell, zastąpią te, które nie przetrwały bliskiego spotkania z naszymi dwoma biegusowymi szkodnikami :

Kolejny dzień ponownie rozpoczęty z aparatem w ręku, kwitnie carska korona, pędzimy zatem to uwiecznić:



Wreszcie wszystko wykorowane, więc lecę odhaczyć kolejne zadanie, czyli nawożenie:

Dostało się nawet mojej mamie rykoszetem.. w sensie solidną kępę wykopanych stamtąd dzwonków



I gotowe! Na wysypanie całości korą brakło juz tego dnia mocy przerobowych, ale co się odwlecze...

Kiedy u Dareckiej na pierdestale jawi się tyle worków z ziemią i korą, to wiedz, że coś się święci:



Wykopki czas zacząć:



A teraz ładnie pozujemy, przymiarka otrzymała aprobancję wszystkich członków zarządu, a zatem poloneza czas zacząć:



Nie odbiega to jakoś bardzo od pierwotnego (czytaj setnego) projektu :

Naparstnice i ciekawie "umaszczone" koleusy:



Lans na pomidorka, przed Państwem bezodmianowiec "Marta" i Malachitowa Szkatułka (którą złamałam przy podlewaniu i ponownie ukorzeniłam, także finalnie bez strat ):

Zapraszam Was teraz na chwilę do tunelu, coś tam już się dzieje:



Jakiś bezskorupowy skurkowaniec popodgryzał mi paprysie, jak mu nakopię w tą miękką żyć, to mu się zaraz odechce ze mną pogrywać:

Obudziło się minikiwi, a borówki wyrosły na majestatyczne krzaczorki:



Uwielbiam nasz sad o tej porze roku, więc nie szczędziłam mu "kliszy" :

Urodziły się nam bździoły! I to w liczbie mnogiej! Spójrzcie ile ich jest na daszku hoteliku:



Na szczęście stołówka zdążyła się otworzyć, głodować nie będą na pewno:

Ciemierniki, mimo, że przekwitnięte, jeszcze bardziej zachwycają mnie swoimi barwami:



Podobnie jak soczystość świeżych listków tawuły i zapączkowanych hortensji pnących:

06.04.2024
Kwitną bergenie, ostatni rzut oka na rabatę z lewej strony altany w takim kształcie, już za kilka minut rozpocznie się na niej długo rozkminiana przeze mnie rewolucja



Ale zanim to nastąpi, mała rundka z aparatem na poranny rozruch:

Życie to jednak nie samo pasmo niekończących się sukcesów, ćma bukszpanowa prawe doszczętnie zeżarła nam trzy 10-letnie okazy. Teść wziął sobie jednak za punkt honoru uratowanie ich i dzielnie walczy z najeźdźcą:



Nie ma jednak co szlochać, trza zakasać rękawy i się brać do roboty. Stara, obskurna i podgryzana okazjonalnie przez nasze piesy ławka zostaje rozebrana na czynniki pierwsze i zreanimowana, powstaje też nowe wieko do skrzyni, w której za skarby robią nasze gumofilce ogrodowe .

Azalia Silver Sword onegdaj i dziś:



Jednak nie zadeptaliśmy wietlicy przy malowaniu płotu- żyje i króluje



Tego jegomościa uwielbiam, więc zaprezentuję po raz wtóry:

6.04.2024
Dojeżdża drugi bujak, bardzom z tego faktu kontenta . Żeby zmotywować się do działania, nucę sobie taką oto wymyśloną naprędce przyśpiewkę: "Weź się babo do roboty, tylko łazisz, cykasz foty!").

Małe porównanie: 4 vs 13 kwietnia (ależ ta rajska jabłoń pachnie, coś pomiędzy winogronem a świecznicą)




Oraz tulipany-giganty z ogródka mojej mamy:

04.04.2024
Magnolia ( pierwszy raz w naszej karierze zdążyła zakwitnąć bez szwanku, bez przymrożenia!) i cyziki na przedpłociu:

Miechunki, koleusy i inne zieloności też były już niezłymi podrostkami, teraz po dwóch tygodniach wszystko nadaje się już do ponownego przesadzania (litości, jak to wszystko galopuje w tym roku ):

To nie żart, 1 kwietnia przyszedł czas na pierwsze pikowanie pomidorków w tym roku. Stanowisko przygotowałam sobie profesjonalne i uzbroiwszy się w kawę zabrałam się ochoczo do pracy (dzisiaj czeka mnie vol.2, 12 spóźnialskich pomidorasków powędruje do swojego własnego, prywatnego P9 ).

Ku pamięci - ogrodowałam cały dzień. Wydaje mi się, że nic nie zrobiłam konkretnego, a zmęczona jestem jak pies. Nawet zdjęć za bardzo nie mam.
Po kilku ciepłych dniach i mizernych deszczach, wszystko ruszyło. Brzozy się zielenią, chwasty też
W zeszłym tygodniu udało się zrobić wertykulację tego co nazywamy trawnikiem
Sadzone jesienią tulipany - znowu okazały się czerwone Mam jakiegoś gigantycznego pecha tulipanowego
Zeszłoroczne, które okazały się czerwone, a miały nimi nie być, posadziłam pod żywopłocik, który ma osłaniać foliak. Więcej miejsca na czerwone tulipany tam nie mam
Obiecałam sobie, że jeszcze raz jesienią w tulipany zainwestuję, ale nie biedronkowe i zakończę tą rosyjską ruletkę

Szafirki - to jest przyszłość, nie zawodzą