A nam robota dosłownie pali się w rękach



29.04.2019
Poranny deszczyk podbił kolory trawy, a na drzewach i krzewach rozwijają się młode listki.



Tylko ta studnia dziebko niewyjściowa, następny sezon mus ten daszek w końcu wymienić, ile to już lat się do tego zbieramy?

Zaczynają swój spektakl zawilce, bergenie oraz moje pierwsze tulipany. Magnolia też już w pełnej krasie:

Sad nabiera rumieńców, a w warzywniku pojawiają się pierwsze skrzynie na warzywa:



Rabatka hostowa wypielona, ale cosik mizerna- gdzie te hosty? Czy aby przeżyły zimę?

Hortensje pnące powędrowały niedawno na rabatę hostową, w końcu wyglądają na szczęśliwe:



Zdążyłam już zapomnieć, że mieliśmy tutaj kasztanowca, teraz dumnie pręży muskuły w sadzie, mam cichą nadzieję, że w następnym roku wreszcie zakwitnie



Moja Nemezis, mięta wszeteczna, Twoje dni tutaj są już policzone!

Rabata wokół altany była nieco płaska, brakowało wyższego piętra, dlatego dosadziliśmy kilka szczepionych sosen na nóżce:



"Prosioki" rosną w oczach:



Podobnie jak miodunki i brunnery (udało mi się nawet uchwycić podjadającego nektar jegomościa)- ten niebieski kolor kwiatów jest obłędny:

Mimo, że Forrest Gump to świetne dzieło kinematografii, napis z krokusów zrobiony przez mojego teścia to nie początek najbardziej rozpoznawalnego cytatu z tegoż filmu "Ran, Forrest, ran!" (wiem, wiem, nie ta pisownia ). Nasze siedliszcze ma swoją własną roboczą nazwę, na hasło "Jedziemy na ranczo?" wszyscy w rodzinie wiedzą o co chodzi:



Dwie małe rabatki z zeszłego roku na tym etapie zdecydowanie nie są pretendentkami do nagrody w konkursie miss ogrodoverse:




W końcu dorobiłam się mojego własnego, prywatnego sprzętu do cykania fotek- teraz to się będzie działo! Pierwszą modelką była magnolia z przedogródka (09.04.2019):

Zima na ramiona moje spadła, niewinnością, białym śniegiem.. 4.02.2019:



Po to, żeby już 16 lutego poudawać przez chwilę wiosnę Słoneczko przyjemnie grzeje, wyciągamy więc wszystkie rośliny z zimowego przechowalnika i czyścimy z suchych liści, od lewej moi teściowie i ja- Edzia nożyco (a właściwie sekatoro) ręka



Tulipnay Red Riding, zwane przez nas pieszczotliwie prosiokami ( wzór na listkach wypisz-wymaluj jak ten na szczecince małych dzików, nie sądzicie? ), wychylają nieśmiało noski spod korowej pierzynki, podobnie jak irysy żyłkowane i krokusy. Pierwszy raz ubiegłej jesieni sadziłam rośliny cebulkowe, kiedy zobaczyłam, że wychodzą z ziemi, cieszyłam się jak dziecko.

Witam się z Wami w ten sobotni poranek, uzbrojona w kawkę i dobrą energię

Judith, Twoje nachodzące na siebie koła bardzo przypadły mi do gustu, jesteś mistrzynią rabat kolistych

Haniu, jesteś nieocenioną doradczynią. Też myślałam o zrobieniu ścieżek z plastrów olszynowych (mamy jeszcze kilka pniaczków na podorędziu, kwestia pocięcia ich jakoś ). Albo zastosuję to samo rozwiązanie, co przy rabacie na tyłach, czyli bloczki betonowe imitujące deski, żeby było spójnie:





Sylwio, cenna uwaga dotycząca ścieżek, chłonę Wasze słowa i biorę je sobie do serduszka

Dziękuję Wam bardzo za czas poświęcony wyniesieniu mojego ogrodu na wyższy level
Muszę zrobić pomiary na "żywym organizmie" i zobaczyć, jak to będzie wyglądało w praktyce- czyli na wiosnę wąż ogrodowy idzie w ruch (o ile do wiosny wytrzymam ). A tymczasem pozostają malunki na fotkach- jak ktoś mądry tu już kiedyś napisał, lepiej 10 razy coś naszkicować na papierze, niż raz niepotrzebnie nadwyrężać mięśnie

MiluniaB napisał(a)

Piękna, delikatna gipsówka - uwielbiam

Piękne, też uwielbiam gipsówki, robiłam drugie podejście z wysianiem i pozostała mi jedna rachityczna roślinka. Ta różowa śliczna jest

U nas obecnie taka sytuacja:

Edytko, uporałaś się z ogrodem, czy jeszcze masz coś do zrobienia? Ja już finiszuję, chociaż jeszcze by się przydało kilka wyjazdów. Tylko kiedy? Ciągle pada.....

Zdrowia życzę. I oby do wiosny.

Jesień ze śniegiem...

Alija napisał(a)

Piękne zdjęcia, jak z bajki, powoli zima o sobie zaczyna przypominać.

Alicja oj tak zima zaczyna przypominać u mnie właśnie pada śnieg

tamaryszeki już brązowieją i gubią ...

tulipanowiec ....tu grabienia będzie najwięcej

Darecka napisał(a)

Dziewczyny, jesteście dosłownie kopalnią wiedzy i inspiracji, bardzo Wam dziękuję.
Takie "matematyczne" podejście do tworzenia linii falistych bardzo przypadło mi do gustu. Artykuł świetny, dał mi kopa do działania Rzeczywiście, trzeba te moje fale Dunaju uspokoić, teraz już wiem co mi nie grało i jak to potencjalnie naprawić. Tak na szybko wyrysowałam coś takiego:




Fajnie, że jesteście

Dobry kierunek!
Spróbuj utworzyć z tych kół zgrabną nereczkę. Spójrz na tę planowaną rabatę pragmatycznie. Koszenie trawiastych ścieżek ma być płynne, bez zbędnego zakręcania i nawracania. Linia trawiastej ścieżki miedzy rabatami powinna nawiązywać do kształtu rabaty przy ogrodzeniu.
Najlepiej sprawdzić sobie kształt układając węża ogrodowego.


Można na tej rabacie zaplanować przejście (gdyby nie chciało Ci się obiegać jej wokół). Wystarczy ułożyć bądź kilka betonowych kwadratowych płyt 30x30 cm, bądź pociętych w plastry pni. Taka ścieżka ułatwi pielęgnację nasadzeń wewnątrz tej rabaty.

już bliżej zimy się robi ja uwielbiam krople na liściach tulipanowca i jeszcze przewrotnika...
kto mnie zna to wie ....

Alija napisał(a)

Szaro, buro, pada, prawdziwy listopad...

Piesek podobny wzrostem i kolorem do mojego rozbójnika Kodo.
Mojemu też żadna pogoda niestraszna