Piękny żagwin.Przy jeziorku nie da rady bo obudowane kamieniem a w jeziorku też nie bo półki pełne kaczeńców i pałki a potem jest już za głęboko.Mam trochę irysów na ogrodzie szczególnie tych bezbródkowych i to musi wystarczyc.Wycinanie też sie skończyło , własnie zaczęły się kłopoty z utrzymaniem sie w pionie i to całkiem bez pomocy trunków.

No to już jesteś oficjalnie powitana.
Wiesz co? Nie wszystkie róże są aż tak wymagające. Jeśli nie możesz o nie dbać regularnie, to sadź już teraz pomarszczone i krzaczaste, okrywowe. One naprawdę nie potrzebują troski, a za kilka lat będziesz miała piękne, duże krzewy.
Popatrz, taka odmiana niby okrywowa Alberich rośnie sama.

Za brunerę dziękuję.

Takie miałam, ale z bólem serca wywaliłam. Kwitły pięknie, ale już w lipcu chorowały. Ponieważ ja nie chemiczna, to moje wysiłki w ratowaniu spełzły na niczym. Bo zapomniałam dodać (gdyby ktoś chciał mnie zrugać tak od razu), ze walczyłam o nie dwa lata, ale my na przedziałce jak mówimy raptem raz na dwa tygodnie, to kiepsko z ogarnięciem. Małż pracuje na nasze marzenia 300 km od domu (buuu), a ja choćbym chciała to 40 km piechty nie dam rady.

U cb zawsze wspomnienia ciekawe i cudne...

Zawilce cudne , żagwin też śliczny i to prawda na niego zawsze znajdzie się miejsce

Nowa podgląda, (jakby to nie brzmiało).