Dziś obudowałem świece korą można np je do stroika wykorzystać

a może to Comte de Champage ?

Marzenko, na pierwszy rzut oka nie widać, ale już mają stare korzenie, porozłaziły się na boki, ziemia nie była wymieniana u nich wieki.
Mam zamiar całą rabatę bylinową ruszyć wiosną, to i te pierwiosnki przepraszać będę. Ale całkiem ich się nie pozbędę. Zbyt dużo koloru mi dają wiosną.

No cóż, nie będę ukrywać że trafiłam do Wilczej za przepisem na czekoladę.
Poczułam się jednak zaproszona do wirtualnego spaceru.

Przywitam się zatem nieśmiało.

Ewo jestem zafascynowana twoimi zdjęciami, twoim spojrzeniem na naturę, jej zmienność i ulotność. Z każdej fotografii bije niesamowity blask, pasja. Potrafisz zatrzymać chwilę, pokazać innym okiem piękno, które nie wszystkim jest dane dostrzec. I cudownie, że chcesz tą pasją, tym pięknem się dzielić.

WilczaGora napisał(a)

... one pozwalają mi nie wątpić, w sens tego co robię, i dla siebie i dla nas wszystkich = łapać ulotne chwile, drobne piękno dnia codziennego w obiektyw i dzielić się nim z Wami o każdej porze roku

Ogród niesamowity, lasek brzozowy po prostu cudny.


Mam jeszcze ogromną prośbę. Masz może zdjęcie Purple Rain w całej okazałości? Bo zauroczyła mnie ta róża.

Żegnać się nie będę, bo jeśli pozwolisz będę częstym (choć zapewne w większości cichym) gościem. Z radością i niekłamanym zachwytem będę oglądać ogrodowy świat widziany twoimi oczami i twoim obiektywem.

Mala_Mi napisał(a)

Biegałam dziś w Świecie Zabaw za Muminkiem (już samodzielnie lata jak prawdziwy homo) i myślałam o Tobie, że dawno u Ciebie nie byłam. Wiec sobie pospacerowałam.. tym razem już powoli i dostojnie..
Acha.. rabata rozchodnikowa wcale nie jest smutna

Widziałam Muminka jak już sam drepcze, super silny chłopczyk.
Ignaśko dopiero próbuje, ale pewnie niebawem popełni sam pierwsze kroki. Za to w ząbkach wyprzedził Feliksa, ma już 6.
Fajne te nasze chłopaki.

Rozchodnikowa smutna, bo jak ma się takie porównanie, to jak to inaczej określic...

Ale nic to, jesień, ba, nawet zima, bo -6. Oby do wiosny...

hanka_andrus napisał(a)

Pomarzły już kwiatki, oszronione są krzaki,
nawet się nie chce wyjść po uszaki,
o prawdziweczkach można pomarzyć,
No bo co w grudniu w lesie może się zdarzyć?

Śniegiem nas straszy już od tygodnia,
Minus za oknem widuję co dnia,
tęskno za lasem, jego nastrojem,
czy świeżych grzybków ja w grudniu pojem?

Już namierzyłam trzy płomiennice,
ale czy starczy na jajecznicę?
Przydałby się pień z boczniakami.
Bardzo mi smutno, przyznacie sami.

A grzybek w schowku zapachem mami,
zapasy latem przecież zrobiłam .
Ulepię sobie pieróg z grzybami.
Z tymi, co to onegdaj suszyłam.

A jak zapachnie mi przy południu,
milej się będę czuła w tym grudniu,
bo to są przecież grudniowe smaki,
Uszka, pierogi i kulebiaki.

Haniu świetny wierszyk, ale na te kartacze ślinka mi pociekła pozdrówka

Kasiu czy pomimo mrozów humor się Tobie poprawił, jakoś musimy ta zimę przeżyć pozdrówka

Alinko, już miałam je wywalić, ale pomyślałam: niech posiedzą do wiosny, Tak się zestarzały na tej dróżce, że czas je odmłodzić. Dobrze, że o nich przypomniałaś. Muszę pomyśleć o nowej dla nich miejscówce.

ewsyg napisał(a)

Kolejna róża do identyfikacji.

To jest róża wielkokwiatowa, wysokość około pół metra, krzak nie jest zbytnio szeroki

Mira a to angielka czy jakaś inna ? dużo róż jest podobnych w tym stadium rozwoju kwiatu, musiałabym widzieć różne fazy rozkwitu a i tak nie byłabym pewna

Jolu tytuł jak się patrzy a i awatarek w sam raz, jest piękny
pozdrawiam

hanka_andrus napisał(a)

Pamiętam tę jabłonneczkę. Przez 2 lata chyba sporo urosła, a i jabłuszek pewnie więcej było?

Haniu te jabłoneczki nie urosną duże bo czuwa nad tym mój ślubny, co roku przycina i formuje, a jabłuszka obficie owocują co dwa lata a twoje ślicznie kontrastują z moimi

Trochę z tego sezonu by wiosna była szybko

Kolejna róża do identyfikacji.

To jest róża wielkokwiatowa, wysokość około pół metra, krzak nie jest zbytnio szeroki

Ewka jeszcze raz fotki porównawcze kocimiętki

04.maja -kwitnie kocimiętka fassena ,pozostałe gatunki dopiero w najlepsze rosną ,ale six hill jest już większa od walkers lov i fassena






28.maja

od lewej six hill w środku fassena i po prawej walkers lov






08. czerwca



tu widać różnice miedzy six hill i walkers lov . ta pierwsza niemiłosiernie się rozłazi i zagłusza mniejsze byliny zaś walkers jest sztywna i w kupce no i nie aż tak wysoka jak six hill.

Dla wszystkich odwiedzających

DZIĘKUJĘ WAM BARDZO

Aga - zapraszam
Justynko - przed hortkami jest Amazon Mist

Pamiętam tę jabłonneczkę. Przez 2 lata chyba sporo urosła, a i jabłuszek pewnie więcej było?

Ze wszystkich tendencji architektonicznych to właśnie styl oparty na motywach rustykalnych w najbliższych latach będzie miał najszerzej otwarte bramy do większości ogrodów. Nie będzie to przejściowa moda, lecz długodystansowo stale rozwijający się trend nawiązujący do ogrodów naturalnych, swobodnych, krajobrazowych czy wręcz nostalgicznych charakteryzujących się dworskim klimatem zabarwionym nutą cechującą prowincjonalne wiejskie ogrody angielskie.

Nie będą to jednakże ogrody tak jakby mogłoby to się zdawać na podstawie powyższego opisu przesycone feerią barw, lecz ich sielska atmosfera podkreślana będzie kolorami ziemi. Tą szczególną cechę można będzie dostrzec w łatwy sposób zwłaszcza w małej architekturze ogrodowej gdzie poszczególne jej elementy poddawane będą procesom starzenia. Cechą charakterystyczną tworzenia tych ogrodów będzie ,,slow design garden" czyli rozważne, spokojne spełnianie własnych potrzeb z równoczesnym uwzględnieniem potrzeb środowiska i otoczenia. Pozorny chaos przypisany matce naturze w rzeczywistości będzie ułożony ręką projektanta i wykonawcy w bardzo przemyślany sposób. Tutaj Danusiu wielkie ukłony w Twoją stronę za podjęcie trafnej i dalekowzrocznej decyzji. Jestem przekonany, że jako prekursorka ale i za razem kontynuatorka rozwijająca swój styl świetnie poradzisz sobie w tym trudnym temacie.

Powrót do ogrodów rustykalnych w nowoczesnym wydaniu, przystosowanych do realiów naszego życia, wykorzystującym nowe technologie i materiały będzie niósł za sobą niewyobrażalne możliwości, jednakże będzie równocześnie wymagał od jego twórców dużej przewidywalności i wrażliwości. Cech które jak sądzę przypisane są Tobie Danusiu na stałe.
Uważam, że ogrody te nie będą powstawały pod wpływem chwilowego zauroczenia, lecz pod wpływem czasu który będzie im nadawał indywidualny, niepowtarzalny charakter. Dlatego też w ich nowym użytym przeze mnie określeniu posłużyłem się słowem ,,slow".

Życzę dużo przyjemności podczas projektowania i realizacji ogrodów które będą żyły w zgodzie z naturą. Ogrodów które Danusiu są tak bliskie Twojemu sercu.
Pozdrawiam cieplutko.

może ktoś rozpozna co to za jedna

Olu co to za trawa przed hortkami, stipa? czy jakaś inna?
Piękny szpaler tych hortek aż się sama buzia uśmiecha

leon60 napisał(a)

Dzisiejsze obrazki