Iza, to znaczy, że Anula odwiedziła Cię?

A ja dziś wspomniałam sobie swoją Kropkę, która przyjechała pociągiem z Kielc do Warszawy, zabrał ją jakiś pan, zlitował się, oddał do lecznicy, a stamtąd trafiła do nas

Dzisiaj jadąc na drugą stronę Wisły miałam niesamowite emocje. Otóż ktoś chyba wyrzucił małego pieska na Marynarskiej. Biegł jak oszalały po wiaduktach przed wolno jadącymi samochodami od Żwirki i Wigury, aż prawie do Alei Jerozolimskich, trzy osoby próbowały go złapać, mały, brązowy piesek, wzięłabym go do domu, uratowała, ale on nie chciał się zatrzymać, byłam w trwodze, albowiem samochody go mijały...on miotał się, motocykliści go też łapali. Ja mu zajechałam drogę w poprzek, wyleciałam z samochodu, a on mi umknął

Nie wiedział, że mógłby mieć dobre życie. Jakaś pani miała koc, rzuciła na niego i złapała do samochodu,,,pojechał dalej już bezpieczny...taki miałam dzień- pełen emocji niesamowitych i biegania po szosie pełnej pędzących samochodów.





Tak mi się to zdjęcie z czarodziejską kulą skojarzyło, no a przecież Danusia to czarodziejka więc chyba coś w tym jest
Slicznie tak tajemniczo na tym zdjęciu.

Teraz dopiero zobaczyłam, że w kuli dom się odbija

Joaska, u mnie jak w przepowiedni Wiem co będzie z matą-szmatą

Chodziłam do ZOO najpierw jako małe dziecko, potem mama małych dzieci, ale nie zwracałam uwagi na zieleń za bardzo, A jak widać warto: Dziękuję za ten wątek.

Irenko, na pewno ktoś oglądał Mamy nocnych marków, czyli sowy





/quote]

Chwalą cie tu i chwalą
Takie sobie te buszkpaniki z miskantami
Takie widoczki wszędzie ......... będą za rok!!!! Pokopiujemy Cię starsznie!!!!
Potworze jak możesz ukrywać takie zakątki!!!!! Idę storpedować Twój wątek z prośbą o zdjęcia

Marzenka...sama targałaś te bukszpanki! a cała rabata - pomysł Danusi ja za nic bym tego tak nie wymyśliła..... ! i kopiujcie ile chcecie, wszak po to się tu chwalimy swymi ogrodami



...... że warto zahaczyć o szkółkę po drodze, aby wspólnie pobuszować po "rabatach" sklepowych.

.....co przejeżdżaliśmy koło jakiejś szkółki BeataS wzdychała i patrzyła tęsknym wzrokiem

Danusiu, bardzo współczuję przygód z pieskiem. Ludzie są bezduszni . Szkoda, że nie udało Ci się go złapać, ale miejmy nadzieję, że Ci ludzie, którym się udało, pewnie wrócili po niego z tym kocykiem, więc zaplanowali to, zatroszczyli się, i na pewno stworzą mu ciepły, serdeczny dom.

Konrad - tak to właśnie jest, smutno...ech....

A pomysł ze stojaczkiem bardzo fajny. Urokliwy "sprzęcior", warto dac mu kolejne wcielenie



Tak mi się to zdjęcie z czarodziejską kulą skojarzyło, no a przecież Danusia to czarodziejka więc chyba coś w tym jest
Slicznie tak tajemniczo na tym zdjęciu.



Na przodach hehe

Ale fpatka!!!!