Teraz wytaczam ciężką artylerię, nadmieniam że sama to robię, faceci w pracy a ja w ogrodzie
Drastycznie zmaleje liczba doniczek na tyłach, ale będzie ładniej, już jest, ale nie skończone
Nadrobiłam tę dyskusję o pytaniach hehe To prawda czasem zwłaszcza w nawadnianiu ciężko to wyjaśnić bo pytania są bardzo nieprecyzyjne, albo po prostu musiałabym całe szkolenie napisać na kilkaset stron.
Niektóre tematy nie są do odpowiedzi na forum, bo do tego kurs jest potrzebny a nie moje wskazówki...
Praca, przeróbka ogrodu, przygotowania do Chelsea Flower Show, Świąto Róż...pewnie że mało, ale nocy brakuje a spać też trzeba chociaż raz na kilka dni
Mniej więcej co pól metra, ale tam gdzie nie ma nic, nie ciągniemy. Wokół dużych drzew można oplatać pętlę tak jak obrys korzeni, a przy żywopłotach z tui np. dwie nitki z jednej i drugiej strony, albo "slalomem".
Sadzisz rośliny i widzisz potem gdzie tej wody co potrzebuje.
Zależy jak chcesz go prowadzić, jeśli regularną "choinkę" to utnij zbędne przewodniki.
Ja swoje tnę na równą wysokość w pewnych miejscach to jak utnę mają też po kilka przewodników. Tak im zostawiam.
Psylla buxi - miodówka bukszpanowa jest małym, zielonkawy owadem, ma jasne skrzydła i silne nogi przystosowane do skoków. Wygląda jak mała cykada. Zarówno dorosły owad jak i nimfa (niedojrzałe stadium owada, który przypomina dorosłego) wysysa soki z roślin.
Nimfy wylęgają się z jaj na wiosnę. Wytwarzają one biały, woskowaty materiał, który często otacza ich ciała. Nimfy odżywiają się wysysając soki z pąków i młodych liści. Powoduje to zwijanie liści jak bańki i zahamowanie wzrostu.
Następnie tworzą się owady dorosłe, które są mniej szkodliwe niż nimfy. Samice składają jaja, które pozostają aż do wiosny. Występuje jedno pokolenie rocznie.
Kreski na listkach bukszpanu to mogą być roztocza z klasy Arachnida o nazwie
Eurytetranychus buxi, który jest dość powszechnym szkodnikiem, który żywi się na górnej i dolnej powierzchni liści. Jeśli się przyjrzymy to wygląda tak, jakby ktoś wziął mała igłę i wykonał drobne białe rysy. Roztocza przebijają naskórek i wysysają soki z nowych liści.
Uszkodzenie są najbardziej widoczne na liściach w drugim i trzecim roku. Patrząc z pewnej odległości, wydaje się że roślina nabiera lekko srebrzystego wyglądu.
Cykl życia roztoczy
Zimują żółtawe jaja na spodzie liści bukszpanu. Jaja wylęgają się w kwietniu, maju.
Dorosłe osobniki są żółtawo-brązowe, mają osiem nóg i przypominają miniaturowe pająki. Roztoczom sprzyjają gorące, suche warunki.
Wzrost populacji jest największy na początku lata. Podczas gorącej i suchej pogody może rozwinąć się od pięciu do ośmiu pokoleń roztoczy. Może to powodować duży wzrost uszkodzeń.
Jak je kontrolować?
Wiele gatunków owadów i innych roztoczy żywią się roztoczami bukszpanu. Aby sprawdzić obecność roztoczy podkładamy białą kartkę, roztocze spadną i będzie widać poruszanie się.
Zimujące jaja opryskujemy Promanalem od spodniej strony liści. Duże zmasowane populacje roztoczy niszczymy preparatami zawierającymi bifentryny, dikofol, dimetoat i fluwalinat i hexythiazox, lambda-cyhalotryny lub malation.
Znalazłam Envidor® 240 EC firmy Bayer, podobno roztocza zwalcza Talstar.
Owad produkuje jedno pokolenie rocznie. Zimuje jako przezroczyste żółto-zielone larwy wewnątrz liści. Podczas pierwszych ciepłych dni wiosny szybko tworzą się żółto-pomarańczowe poczwarki. Dorosłe owady wyłaniają się jako muchy wiosną w początku kwitnienia weigeli.
Dorosła mucha przypomina pomarańczowego komara. Lata od liścia do liścia i składa białe jaja głęboko w tkance liścia. Szczególnie narażone są okazy osłabione i zagłodzone. Jedna samica składa około 30 jaj, które rozwijają się przez 3-4 tygodnie.
Larwy wnikną w liść, wysysają biomasę i zostaną tam przez lato, jesień aż do początku następnej wiosny. Większość uszkodzeń roślin występuje jesienią i końcem zimy.
Zwalczanie opryski środkami kontaktowymi pod koniec kwietnia - na początku maja. Ponadto skuteczna kontrola larw latem przez oprysk środkami systemicznymi (krążącymi z sokami w roślinie) w połowie czerwca.
Sprzymierzeńcami są ptaki (kowaliki np.) które słyszą szum poczwarek w bukszpanie i dziobią je od spodniej strony liścia.
Niskie temperatury nie powodują śmiertelność larw w czasie zimowania, ale wysychają one i giną z powodu braku wilgoci w gorące, suche lata.
