Witam ,
Jestem młodym fanem ogródka (w roku 2012 założyłam swoje rabatki)
Więc moje rośliny są młode , a ja ciągle się uczę, i czasem na własnych błędach.

Wiedziałam już, że taka szerokość będzie za mała



Przekręciłam więc lustro na odwrót

Nie może być na południowej ścianie odkrytej, gdyby rosło drzewo, które daje cien, byłoby inaczej.


U mnie jest jedno od zachodu, ale słońce jest już za domem.
Drugie jest od południa ale w dużej (metrowej) wnęce i zasłaniają hortensje, więc to nie przeszkadza.

Może pomysł nad jakimś większym drzewem?

A może wykombinuj jakieś stare lustro i ustawiaj. Ja wypożyczyłam od koleżanki lustro z plexi żeby móc zobaczyć czy ma być szerokie czy wąskie.

Witam cieplutko

I ja, cichy podczytywacz też setki gratuluję będę częściej zaglądać
pozdrawiam

Witajcie, najpierw odpowiem Toszce, nie buduj im żadnej budowli, udepcz lub odgarnij śnieg,tylko gdzieś w zacisznym miejscu,osłoniętum od wiatru. Budowle buduje się na jesieni a teraz je wypłoszysz. Ja tak zrobiłem kiedyś w stołówce i bały się podejść musiałem rozwalić szałaś.
Haniu, wiem że nic to nie pomoże, tak tylko wspomniałem sobie o działeczce. Staram się w ogóle nie myśleć żeby się nie denerwować.
Marzenko, Aldonko, tu jest też przepięknie, od dwu dni jest taka szadź na drzewach że przypominają bałwany ale jest za ciemno i nie mogę zrobić zdjęcia, jutro powinno mi się udać. Cieszę się że Wam się podoba.
Aniu, jeśli chodzi o zdjęcie z kaczkami, to budynek poczty sprzed 100 lat. A jeśli ten budynek ze zbocza, to restauracja. To miasto ożywa tylko latem a przez resztę roku jest nieczynne i nie ma żywej duszy.
Pokażę zdjęcia z dzielnicy Kalamalka.

Lustro z zimozielonego dało mi do myślenia



Za nim mamy tylko jakieś niewielkie "krzaczory" od sąsiadów.
Klasy temu lustru nadaje stylowa rama muru. I nie wydaje mi się by panowała pustka nad nim. Chyba dlatego, że uwage przyciąga pięknie zrobiony stelaż.
Przyszła mi do głowy kolejna koncepcja, ale nieco długoterminowa w realizacji
I wydaje mi się, a jestem raczej o tym przekonana, że może to przy okazji rozwiązać problem bezpośrednio wpadającego słońca do lustra.
Ale ta koncepcja to już prawdziwe wyzwanie...
Mianowicie można by było obsadzić cisami i prowadzić w ramę nad lustrem. Lustro znalazło by sie w płytkim tunelu z cisa...W takim cisowym wgłębieniu. Efekt będzie piorunujący, bo dobrze prowadząc cisa można by uzyskać złudzenie bramy prowadzącej gdzieś dalej...
I wpadające, tańczące słońce będzie tu dodatkowym efektem wizualnym, a wręcz atrybutem... głównym aktorem spektaklu
A jakby juz tak poszaleć to w cisie można dosadzić np. biały clematis (zależy od koncepcji kolorystycznej rabaty) i dać temu powojnikowi wrosnąć w taxus... No ale to trzeba przemysleć by nie przeładować ew. rabaty.
Po bokach cisa mozna prowadzić w kanty, lub zaokrąglić....

Wrócę do tego serba. Nigdy nie mówiłam, że on nie pasuje do wiśni. On mi nie pasował na pierwszym planie jako koncepcja bryły rabaty. Mam takie zboczenie, że myślę jak to będzie wyglądać za 10-20lat.
A będzie to wyglądać tak, że nad kulami z wiśni będzie górować pojedyńczy 10cio, 15sto metrowy iglak. Dodam, samotny iglak. No dobrze, można powiedzieć "będzie strzyżony". Tylko jak długo dasz radę go strzyc bez specjalistycznego sprzętu? Bez, dajmy na to - wysięgnika. Latka też lecą... nie tylko drzewom... Jeśli zetniesz mu "czub" to sens serba w tej rabacie zatraci się zupełnie. I będziesz go chciała wyciąć. Samo wycięcie drzewa (pomijam przeskoczenie urzędowych procedur) to nie tylko piła i już. Największy problem zostaje z karpą-korzeniem... a to już nie takie proste i nie zabawne

Toszko, lejesz miód na serce moje... Dziękuję pięknie
W takim razie jeszcze droga pod moimi modrzewiami i... znikam

Sebek :Zaległe życzenia imieninowe i kfiotek imieninowy dla Ciebie

agrokotlina napisał(a)

To zdjęcie, jest dowodem na to, że żyjemy tu w zamrażarce...

To zdjecie jest dowodem jak Natura jest niedoścignionym Mistrzem rzeźby i malarstwa.

Ewo, gratuluję jubileuszu i posyłam zdjęcie z cyklu: "Górskiego ogrodu zimowe opowieści"



Nasiona powalają kolorami... Ależ się będzie wiosna działo

I ja Ciebie pozdrawiam Jolu z mroźnej Kotliny. Miło mi, że tu zajrzałaś



To zdjęcie, jest dowodem na to, że żyjemy tu w zamrażarce...

Ta góra w słońcu......kosmos!PO uroczystościach babciowo -dziadkowych pora jeszcze zajrzeć tu i tam.
Nie spodziewam się,,że w tygodniu znajdziesz czas na pisanie,ale widzę,że dzielne trwasz na posterunku.Nie myśl teraz o wodzie w Twoim ogrodzie,co będzie ,to będzie.Może będzie sucha wiosna?
Wiem ,nie jesteś zwyczajny ogród na pastwę losu zostawiać,a ja tak mam co roku.Co zastanę 1 marca? Też nie wiem.......
Nie nabijaj sobie głowy problemami,bo i tak na odległość nic nie zrobisz. Trwaj! I korzystaj z każdej wolnej chwili na spacery.
Pozdrawiam.....

Gardenarium napisał(a)

Z dedykacją dla Sebka za toffanie

Mój S (syn) bardzo lubi bajkę "Przygody Goździka Ogrodnika" Sebuś normalnie jak zobaczyłam to Twoje nakrycie głowy to jakbym Goździka widziała.....tu fotka :
http://www.filmweb.pl/serial/Przygody+Go%C5%BAdzika+Ogrodnika-2005-263232

Magda70 napisał(a)

Kochani moi Pomocy

Na tej rabacie modrzewiowej musz cos pozmieniac.
Już wiem, że ją prostuję - nie będzie fal.
Kabelki do oświetlenia podciągnę chyba bliżej modrzewia i będą tuby.
I zastanawiam sie co tam dosadzić

Miedzy kule myslałam o jakiejs trawce...wysokiej ale nie wiem czy nie bedzie sie gryzla z modrzewiami. A z przodu przed modrzewiem coś niskiego...i wlasnie co??

A może pomiędzy te jałowce bordowa żurawka (tak przy obrzeżu bo piszesz , że będziesz je prostować chociaż ja bym je złagodziła dała tylko mniej i łagodniejszych fal)

Witaj, Aldono
Zaglądałam do ciebie niejednokrotnie, bo przecież poznałyśmy się osobiście u Bogdzi. Zbliża nas ta sama profesja i miejsce gdzie Ty mieszkasz, a ja prawie stamtąd pochodzę
Przybiegłam zobaczyć ten kataklizm jaki was dotknął a z którym spotkałam się dokładnie trzy lata temu.
To było wstrząsające a zarazem piękne zjawisko. Świat bajkowy, ale groźny dla roślin. Mnóstwo drzew do samej ziemi pochylonych, wyrwanych z ziemi razem z korzeniami, połamanych gałęzi i... te refleksy świetlne, bo akurat słońce wyszło, przenikające przez lodową warstwę.
Zrobiłam sporo zdjęć, na pamiątkę...
Twoje - widzę - podobne...
Trzy lata minęły i śladu po tym co było u nas nie znajdziesz. Przyroda podniosła się i sadzę, że na waszym terenie będzie tak samo.

A było tak:

Zdjęcia obłędne. Dzięki za wizytę u mnie. Od wczoraj mój ogród zamienił się w lodową krainę z bajki. Po raz pierwszy widzę coś takiego. Pozdrawiam