Alija napisał(a)

Piękne kompozycje orlikowe, natura potrafi wyczarować najpiękniejsze obrazy.
Śliczne masz róże na "dzikiej różance", fajna nazwa.

Rzeczywiście, naturalne kompozycje potrafią być równie piękne, co te stworzone przez najlepszych projektantów. A właściwie to chyba na odwrót powinnam napisać.

Niedaleko dzikiej różanki, przy płocie kończącym działkę, mam jeszcze posadzoną białą "pannę młodą" od Sylwii

i wykopanego(a właściwie wyrwanego) malucha z ruin po starych zabudowach. Na 99% to gallica Kawkasskaja

Dzikiej różanki nie jestem jeszcze w stanie złapać na jednym zdjęciu, ale fragmentarycznie, już całkiem fajnie się prezentuje Tam gdzie jest pas trawy, pomiędzy różami, stanie kiedyś ławka. Chciałam czerwoną, ale chyba będzie mi się kolorystycznie gryzła z kwiatami. Jeszcze myślę nad tą kwestią.

Bukietówki zimą zmarzły do samego gruntu dopiero od ziemi odrastają, a suche sterczy

Tego chyba jeszcze nie pokazywałam--moje miejsce pod lasem gdzie częstuję swoich gości swoimi naleweczkami w blasku wieczornego ogniska.

Agatorek napisał(a)

Piękny jest ten wielki konar z rojnikami. Wygląda, jakby tam był od zawsze

To chyba największy konar w naszym ogrodzie, to był taki bardzo duży pień dębowy, pusty w środku, kilka ładnych lat stał pionowo, ale czas zrobił swoje i teraz jest tylko połowa, ale taki też mi się podoba

Tak było teraz na jego miejscu stoi wędzarnia

Kokesz napisał(a)

Tak, to hiacyntowiec hiszpański rośnie na alpinarium w słońcu.
Zdjęcie z 05.05.2020



Kojarzę, że przy tym wielkim głazie jest jeszcze irys trawiasty, też na patelni, on trochę później kwitnie.

Znalazłam zdjęcie z 12.05.2020 więc w podobnym czasie kwitną

Pewnie spróbuję z hiacyntowcem. Jesienią rozejrzę się za cebulkami.

W tym tygodniu obszarpałąm z chwastu tame i liliowcową wzdłuż siatki, Emuś zaczął szarpać w rowie, doszedł do połowy długości i odslonił hosty i paprocie, oj byłoby ładnie gdyby nie te powodzie....
Ja przedwczoraj w trakcie podlewania miałam fajną przygodę. Nagle z bordowego buka wyfrunęły dwa ptaszki, musi tam gniazdko być, postanowiły, ze czas je już opuścić. I jeden wylądował centralnie na mojej kieszeni Przeliczył się biedak bo zamiast w górę ściągnęło go w dół na mnie. Posiedział z 10 sekund i dopiero zebrał się na sąsiednie drzewko. Do dziś nie wiem co to za ptaszki gniazdują. Młode były popielate z białym piórkiem w skrzydełku, sporo szczuplejsze od dorosłego mazurka, ale tego samego wzrostu, dziobek wąziutki długi.
W tym roku mamy pełno ptactwa w ogrodzie, ku naszej radości większość gniazduje również w ogrodzie. Nie pryskałam ogrodu w tym roku jeszcze żadnym opryskiem, uganiają się między gałązkami i po trawniku rodzice i zbierają wszelakie robactwo by wykarmić młode. Jedyne co to mam trochę mszycy i na buku zdobniczkę bukową, ale w małych ilościach.
Fotki z przygody nie mam bo aparat oczywiście miałam w tej właśnie kieszeni


Zaległe jakieś szersze z ogrodu



żarnowce w tym roku długo cieszą

I różne

Kalafiorki hortensjowe już się szykują .
Jedyne ci dzisiaj zrobiłam to wyczyściłam 2 krzaki azalii z przekwitniętych pąków. Tak się dzisiaj napracowałam .

Gruszka_na_wierzbie napisał(a)

Spróbuj z żurawką Paris. Ona jest bardzo podobna do tej żuraweczki i bardzo długo kwitnie.
Niektóre zdjęcia w necie przekłamują jej kolor. Kwiatuszkom zdecydowanie bliżej do różu.

Będę mieć tę żurawkę na uwadze Haniu.

Trochę różanki

Z dzisiaj foty przy relaksie i pięknej słonecznej pogodzie.