W tym czasie, wbrew wszelkim ogrodowiskowym zasadom i zdrowemu rozsądkowi, ciągnęłam kilka srok za ogon, ale postawiłam sobie za punkt honoru poprawić w tym roku wszystko, co mnie najbardziej w moim ogrodzie drażniło. Taką zadrą w oku była na przykład prawa strona bujakowej. Przekształcanie trwało od 15 maja do 1 czerwca, kiedy to ostatnia roślinka zajęła honorowe miejsce i dostała kołderkę z kory. Z tą rabatką miałam najwięcej problemów, dopadło mnie w trakcie jej tworzenia twórcze zaparcie, kilka razy zmieniałam koncepcję i domawiałam roślinki, bo ciągle coś mi nie grało, ale teraz jestem zadowolona .

Stan wyjściowy:



Perovskie wykopane, można je przesadzić na podstodolną. na ich miejsce wskakuje lobelia Starship Blue, która pierwotnie miała być pod altaną.



Musiałam domówić 1 szt, bo parzyście wyglądałoby to źle... Uprawiałam iście "organiczne" projektowanie, stawiałam daną roślinkę (lub raczej ich grupę) w dane miejsce i dopiero potem deliberowałam, co do nich będzie pasować i w jakiej ilości. Nie jest to najlepszy sposób, ale o dziwo tym razem się u mnie sprawdził .



Następnie wyleciały stąd 3 pierisy: 1 pojechał do mamy, 2-gi pod orzecha, a 3-ci na prawą stronę altany (zamiast kiścienia, który też zasilił armię roślinną mojej rodzicielki ).

ajka napisał(a)

Lubię tą alejkę

Świetne ujęcie, też bardzo lubię tą alejkę , widać też nowa rabatę. Jak jej mogło wcześniej nie być, wpasowała się perfekcyjnie, a nowe nasadzenia wyglądają na kilkuletnie. Super

Bez Black Lace bardzo się na mnie obraził za to bezpardonowe gmeranie mu u podstawy i przeprowadzki, tutaj wyglądał jeszcze ok, myślałam, że go stracę, teraz kilka końcowych listków się podniosło, więc z wielkim bólem, ale chyba przeżyje ufff...

Pierwsze przymiarki...



... i pierwsze roślinki w ziemi- stan licznika: jeszcze jakiś pierdyliard doniczek do posadzenia (niektóre dopiero dojadą) .

Żeby móc zacząć działać, najpierw należy oczyścić sobie przedpole. Tego etapu się trochę obawiałam, bo 2 sosny były pokaźnych rozmiarów. Wszystkie roślinki chętnie przygarniała moja mama, bo ma hektary do obsadzania, więc obopólna korzyść .

Szym ma minę, jakby myślał: "Co też ta kobita znowu wymyśliła?" .





Kilka kursów zrobione, dzielne passerati się spisało

Kiwi - no musiałam trochę pogrzebać w starych zdjęciach i mailach, bo już nie pamiętam wszystkiego, czyżby PESEL ?

Sadzonkę kupiłam w czerwcu 2020. Zdjęć nie mam, krzaczek był mikrusi na tyle, że nie widać go nawet na zdjęciach z tamtego okresu. Pierwsze w miarę widoczne jest z marca 2023, bo już z pergolą i w końcu zaczęło się piąć.

W kolejnym roku pierwszy raz pokazały się pąki kwiatowe. Bardzo liczyłam na spróbowanie owoców, ale przyszedł kwietniowy mróz i z kiwi zostało takie coś


Można jednak zobaczyć różnice w przyroście rok do roku.

Po tym przymrozku wycięłam sporo przemarzniętych pędów. Było to pierwsze i jak na razie jedyne cięcie, bo wcześniej w zasadzie nie było co ciąć. Teraz się rozszalało i muszę przynajmniej powycinać to, co przeszkadza w przejściu.

W tym roku też pierwszy raz nasypałam trochę azofoski (pozytywny wpływ forum - Haniu ). Mam też nadzieję w końcu spróbować owoców, bo kwiatów jest cała masa. Okaże się też, czy mam egzemplarz damsko-męski, oby

Trochę zdziczał, ale nadal ma swój urok

Zanim przejdę do fotorelacji z mojego obszaru działań, pokażę ogród, który dawniej należał do mojej siostry . Fotki z 11 maja:

Jeszcze iryski





l

Trochę deszczyku spadło. z wielkiej chmury mały deszcz.
Może jeszcze w nocy, ale u mnie to płasko chmury gnają i deszcz nie pada.
Z pracami bliżej końca. Trzeba zacząć odpoczywac.

I najpiękniejsza panorama na Krecie laguna Balos




Zapoatrzone w lagunę Koza i ja

Malutki fiord Koutalas

Gdzieś na półwyspie Akrotiri, jesienne kolory roślinności, mnóstwo takich krajobrazów było w tym rejonie Krety.

Stavros, słynne z filmu "Grek Zorba" z Anthonym Quinnem.
Urzeka surowością i kamienną plażą. Piaskowa część też była, ale nudna

Liczne plaże, bardzo zróżnicowane krajobrazowo. Trudno wybrać najpiękniejszą.

Elafonisi ze słynnym rózowym piaskiem


Falasarna bardzo rozległa


Seitan Limania trudno dostępna, malutka

Chania, dawna stolica wyspy.


Retimno, urokliwe miasteczko, bardzo nam się tu podobało.
Żółto różowe niebo przed burzą "piaskową"

Ogród botaniczny na obrzeżach Chanii.
Blisko 20 hektarów na zboczu góry, ok. 2,5 km długości, z bogatą kolekcją drzew owocowych z całego świata, ziół, kwiatów.