Najgorsze jest to ze tej szyby sama nie zdejme musze wezwac firme....

Raz tylko zafundowałam sobie sosnę
Jak szybko ,zachwycona wtargałam ją do chaty,tak tym szybciej ją wydarłam
Że nie wspomnę o strącanych dekoracjach itp. z półek... w trakcie tego wciągania i wydzierania.

Stała później sobie przed domem,wbita w zaspę śnieżną do samej wiosny.
Do tego się nadała wyśmienicie

Polinko ja teraz pielęgnuje magię świat. Przejęlismy pałeczkę od wiekowych rodziców.
Jesli rodziców zabraknie byc moze z córka będziemy spedzać świeta w gorach i na nartach. .???

Ja też tęsknię za świętami z dzieciństwa... ale też za świętami kiedy moje dzieci były małe, były jeszcze osoby których już dziś nie ma, był zawsze prawdziwy Mikołaj i kolendy przy stole w oczekiwaniu na Mikołaja Dzisiaj nie czuje magi świat... nawet w kuchni nie posprzatalam

A ja w tym roku sosnę będę miała pierwszy raz. Lubię eksperymentować Po zeszłorocznym doświadczeniu z gałązkami sosnowymi, które w eleganckim stanie dotrwały do lutego jestem przekonana, że drzewko również zachwyci mnie swoim zapachem. Inna sprawa to upolowanie sosny

Nie wiem tylko czy to tęsknota za pasterką czy dzieciństwem? Dzisiaj całkiem inaczej odbieramy i przeżywamy świata i to nie chodzi tylko o wiek.

Mama miała 23.12 urodziny, w Wigilię imieniny, od rana co chwilę ktoś przychodził z życzeniami, dla każdego miała czas. Z nami ubierała choinkę, do tego przygotowania do wieczerzy i nie pamietam jakiegoś pośpiechu, nerwowości. W tle grał gramofon w kolędami, było ciepło, serdecznie i przyjażnie.

A dzisiaj? Od rana gonitwa...

[/quot

Polinko, takie wspomnienia dobre to najlepszy posag dla córki.

A ta nerwowość stąd się bierze, że w tym dniu każdy ma cały bagaż emocji i doświadczeń i czasami albo nawet często nie umiemy emocjonalnie nad tym zapanować w tym szczególnym dniu i czasami skrzy.

Ja jako dziecko w wigilię uwielbiałam "latać za sprawunkami" - przynieś, wynieś, zrób stroiki na stół na cmentarz etc., wypastuj podłogę. Nie wiem dlaczego teraz ten pośpiech. Przecież jest łatwiej ze wszystkim..... .

Dlatego mnie nikt z domu w wigilie nie ruszy (no chyba ze wyjazd w gory)

Każdego roku jesteśmy najpierw na Wigilii u moich rodziców, a później pędzimy do teściów. Niby wszystko tradycyjnie - opłatek, potrawy, sianko pod obrusem itd. Ale przez ten pośpiech i to jeżdżenie nie mogę się pozbyć pewnej nerwowości. Marzy mi się jedna wspólna Wigilia z jednymi i drugimi rodzicami - ale to trudne do zrealizowania z pewnych rodzinnych względów

Wyjeżdżasz więc w góry na święta?

Pomysl wyjazdu w swieta jest fajny-wigilia nie jest klimatyczna co prawda jak w domu ale jesli ma sie z soba bliskich to wlasnie okazuje sie ze nie miejsce,nie dekoracje,nie jedzenie a wspolny czas cieszy!

Milych wspomnien z dziecinstwa zazdroszcze... u mnie jakos nerwowo bylo zawsze... staram sie by w moim domu tak nie bylo.

Nie wiem jak to się stało ale przeoczyłam zdjęcia...
Ogród na wczesnowiosenny wygląda a nie prawie zimowy Ładne kolorki i soczysta zieleń,którą lubię podziwiać.

Macie u siebie jakieś czynności, zwyczaje, które wykonujecie tradycyjnie raz w roku na święta Bożego Narodzenia i co roku tego pilnujecie?

Myślę, że chyba gdzieś popełniamy błąd...przecież chcieć to móc

ja jak remontowałąm mieszkanie po rodzicach i ściągałam starą boazerie to się ukazały moje obrazki. tata pozwolił się wyżyć na scianach przed założeniem boazerii i