Mostek umożliwia pokonać "suchą stopą " ciek wodny.



Wszechobecny mech.

Ostatni rzut oka w tył na mostek.


I udajemy się dalej.

Dochodzimy do Arboretum.

Kolejną część zajmują mające wiele lat, olbrzymie rhododendrony.

Ich powyginane, porośnięte mchem konary tworzą "baśniową" scenerię.

Niestety widać, że zamierają i są usuwane.


Niektóre są jeszcze w dobrej kondycji.

Idąc dalej ścieżką opuszczamy cienista część. Pojawiają się rozległe trawniki z fragmentami niekoszonymi.



W dali widać kolejne nasadzenia.

Dochodzimy do szerokiej baraty pod murem. Na jej początku przy schodach posadzone są hortensje kosmate.

Po jednej stronie ścieżki wypielęgnowany trawnik po drugiej raj bylinowy.