Ta niewielka bylina, podobna /i często z nią mylona/ do niezapominajki ze względu na kolor i kształt kwiatów jest rośliną kobiercową, dorastającą do 20 cm. Jej liście tworzą ładne zimozielone kępki. Kwitnie od końca marca do maja. Łatwa w uprawie. Wymaga gleby stale wilgotnej, próchnicznej, zasobnej w wapń. Stanowisko pólcieniste lub słoneczne. Rozmnażanie przez podzial kęp jesienią lub sadzonkowanie latem a wysiew nasion wiosną. W strefach 6-9 wymaga okrycia na zimę. Dobra do alpinarium.

na mazowszu zimuje bez okrycia, na piasku ( u mnie) i na glinie ( u mojej mamy). Z moich obserwacji wynika że jednak woli nie być bezpośrednio w słońcu, bo wtedy więdną jej liście. Często powtarza kwitnienie jesienią, ale znacznie mniej obficie.

Mam ułudkę od kilku lat, rośnie na słońcu, pod krzewami. Podlewam ją od czasu do czasu. Radzi sobie nieźle, zaczęła tworzyć dywanik. Rozrasta się na boki, wciska się nawet w takie miejsca, gdzie inne rośliny nie chciały rosnąć. Na wiosnę ma badzo ładne żywoniebieskie kwiatki. Zaskoczyła mnie pozytywnie.
Nie przykrywałam jej niczym.

Pod magnolią po kwinieniu też jest bardzo atrakcyjna

tutaj "alba"

Piękny kopiec tworzy pod drzewem, ładnie byłoby posadzić w niej cebulowe nap. żółte narcyzy.

Pieknie by się odbijały na tle tej zieleni.

piękne delikatne kwiatki