Z tej krótkiej chwilki przed pracą robi się całkiem duża przerwa, ale po prostu nie mogę się powtrzymać i trzaskam zdjęcia jak opętana, najwyżej posiedzę przed la ptokiem trochę dłużej po południu (patrząc na te fotki teraz przypominam sobie, co wtedy czułam ):

Rodgersje Bronze Peacock wreszcie dają oznaki życia, zamawiałam je w przedsprzedaży dawno temu i kurier dostarczył mi z pozoru puste doniczki , uff...



Ostatnia fotka Balleriny, co ma kwiatuszki niczym skrzydełka ważki. Finalnie nie dogadałyśmy się jednak, w następnym roku praktycznie całkiem zanikła, ale póki co cieszy me oko:

Kilka dni później robię przymiarki do małej rewolucji na rabacie cienistej (płotki już zamontowane i pomalowane olejem spożywczym, od razu inaczej, brakuje jeszcze tylko maskownic na słupkach):

W sadzie następuje eksplozja kolorów, jak na hinduskim święcie Holi:





Podobnie jak w pozostałej części ogrodu:

Myślę, że to dobry moment, aby zakończyć pierwszą część odcinka poświęconego pandemicznemu
2020-mu. Tak na marginesie, chyba każdy, kto wtedy posiadał chociaż skrawek własnej ziemi czuł się, jakby wygrał los na loterii. Słonko świeci, czas coś podziałać, wywalić zważone mrozem rośliny z wiszących doniczek, rozprawić się z kompostem i wreszcie posadzić otrzymaną od mamy cebulkę lilii Elodie. Do zobaczenia jutro z samego rana, a może jeszcze posiedzę dziś wieczorem? Zobaczymy, na razie trzeba trochę rozprostować gnaty

To be Continued...

Przepadłam...czytając ten odcinek...Doniczusie "pieńkowe" z rojnikami to tez moja bajka, gdyż mam podobne...U Ciebie korona "pieńkowa" z rojnikami, a u mnie Gremlin (tez pieniek z rojnikami)...Bardzo ciekawie pokazujesz etapy powstawania ogrodu, co i mnie się zdarzyło na samym początku - opisywałam wraz z fotkami...(nie wiem czy tez było ciekawie, bo nie mnie oceniać siebie...).
Czekam na więcej...

Darecka napisał(a)

Tulipankowo cudnie, zaraz mnie niewysłowiona tęsknota ogarnęła

Rojniki w pniaczkach też sobie hoduję
Braciszki wielbię chyba z wzajemnością

Darecka napisał(a)

Skoro widać przyczepkę przytwierdzoną do poczciwego Golfika, to wiedz, że coś się święci Kolega Szymona zgodził się nam ją znowu pożyczyć w zamian za czarnego koguta

No to czarny kogut, to jak czarny koń!

Świetny odcinek, lubię Twoją powieść pełną humoru i już tupię łapką grzebiuszki na następne odcinki i oczywiście na końkursik

Mnie w tym odcinku zachwycił warzywnik, sad i lilaki. Ten lasem jako tło świetnie się sprawdza. Uroczo swojskie klimaty.

Darecka napisał(a)

"Co za dużo, to i krowa nie zje").

U nas się mówi: co za dużo to i świnie nie chcą